گسست در زنجیره تشکیل شده مدولباس است نه مردم با نهادها

به گزارش فناوری فرهنگی، مینو پدرام فعال حوزه مد و لباس، طراح و داور جشنواره بین‌المللی مدولباس فجر است او سالیان سال در این حوزه فعالیت داشته و در دانشگاه‌ها به تدریس مشغول است. او فرآیند مد و لباس را به‌عنوان زنجیره جداناشدنی به یکدیگر وابسته می‌داند و طراحی، تولید، عرضه، فروش و حتی رشته‌های دانشگاهی را در این حوزه مهم و ضروری تلقی می‌کند. با پدرام این موضوع را طرح می‌کنم با وجود این‌که نهادها و سازمان‌های متولی در امور فرهنگی در حال انجام پروژه‌ها، برنامه‌ها، کنگره‌ها و فرهنگسازی هستند اما دیده می‌شود که با دغدغه‌های سوژه‌های طبقه متوسط شهری در کشور هم‌خوانی ندارد و سوژه‌های اجتماعی به دنبال دغدغه‌های فرهنگی و ارزشی خاص خودشان هستند و گسستی در حوزه مد و لباس میان مردم و نهادهای متولی ایجاد شده است، به این معنا که الگوهای ارائه شده از سوی نهاد قابل تایید و تبعیت از سوی مردم نیست و تاثیر عینی آن الگوها را شاهد نیستیم، پدرام جواب می‌دهد: «نمی‌توان عامل و مقصر اصلی این موضوعی که شما بیان کردید به صورت ۱۰۰درصد متولیان و نهادهای فعال مدولباس دانست. در عین حال نقطه‌ضعف‌هایی وجود دارد که باید آن را پوشش داد و برطرف کرد، یعنی اگر عرصه مد و لباس را زنجیره یا فرآیند درنظر بگیریم در بحث طراحی‌ها تا عرضه و فروش، خلاء‌هایی وجود دارد که مرتبط به دانشگاه، تولید و صنعت است که هر کدام باید با نقطه‌نظرات کارشناسانه و تخصصی رفع و رجوع شود. با توجه به گسست مطرح شده شما، اگر بخواهم نظر تخصصی بدهم در حوزه طراحی باید بگویم در دانشگاه طرح درس‌ها باید تجدید نظر شود، تنوع و تعدد رشته‌هایی ارائه شده را باید بیشتر کنند. زیرا درحال حاضر ما یک رشته در این حوزه بیشتر نداریم با یک رشته دانشجویان نمی‌توانند نیاز بازار را برطرف کنند و خروجی ما صددرصد منطبق با نیاز بازار نخواهد بود. در نتیجه یکی از خلاء‌ها عدم وجود نیروی متخصص به اندازه کافی است.»

درحال حاضر ما یک رشته در این حوزه بیشتر نداریم با یک رشته دانشجویان نمی‌توانند نیاز بازار را برطرف کنند و خروجی ما صددرصد منطبق با نیاز بازار نخواهد بود.مسلما متولیان مدولباس در معرفی مد ایرانی به مخاطبان ضعیف عمل کردند و به جای اینکه آنان را با مد ایرانی آشنا کنند بیشتر به سمت مد غربی سوق داده‌اند، از پدرام می‌پرسم چگونه باید منابع هویتی ـ فرهنگی را به جوانان ارائه دهیم زیرا تا به امروز دیده‌ایم که با انجام برخی از فرهنگسازی‌ها شاهد دافعه جوانان بوده‌ایم تا جاذبه آنان؟ او می‌گوید: «یکی از اهداف مهم در حوزه مد و لباس منطبق کردن مد روز و انطباق آن با ذائقه ایرانی است تا به عنوان مد ایرانی در جامعه مورد اقبال قرار گیرد. اگر این مسئله با فعالیت‌های کارشناسانه به مرحله اجرا و عمل برسد تا حد زیادی می‌توان طبقه متوسط و ضعیف و حتی طبقه بالا را پوشش داد. البته از طرفی دیگر هم بگوییم که این نوع کارها و فعالیت‌ها در حوزه مد و لباس بسیار نو و جدید است وجود ضعف‌ها طبیعی است، اما هر چقدر جلوتر می‌رویم نقطه‌ضعف‌ها کمتر می‌شود و با نظرات و دیدگاه‌های تخصصی و کارشناسانه در تسریع این پیشرفت می‌توان گام‌های خوبی برداشت.»

قطعا یکی از نقاط ضعف در حوزه مد و لباس «ذائقه‌سازی» است که ما خیلی کم شاهد آن هستیم معمولا طراحان و تولیدکنندگان به سمت «ذائقه‌شناسی» رفتند و هر چه که مخاطب می‌پسندند طراحی و تولید می‌کنند گرچه «ذائقه‌سازی» از لحاظ اقتصادی هزینه‌بر است اما در این زمینه چه تمهیداتی باید انجام داد، پدرام پاسخ می‌دهد: «دو تا مسئله در این مورد وجود دارد یکی اینکه طراح برند خاصی دارد که با خلاقیت و ایده‌پردازی سبک و سیاق خاص را به مخاطب معرفی می‌کند و به اعتقاد من مخاطبان محدود دارد که سبک خاص در پوشش را دارند، (البته لزوما سبک فانتزی و آوانگارد هم مدنظرم نیست) اما اگر بحث تولید انبوه در بازار مدنظر قرار بگیرد که محصولات برای عموم طراحی و تولید شوند و چون عمومیت پیدا می‌کند کمی خلاقیت در طراحی پایین می‌آید اما نه اینکه کاملا حذف شود، قطعا ذائقه‌شناسی باید وجود داشته باشد اما با خلاقیت و نوآوری همراه باشد. ما اصطلاحی داریم که طراح باید حدس بازار را بزند و پیش‌بینی کند که برای فصل بعد چه چیزهایی مد شود و تغییردهنده نیاز بازار شود که نیازمند این است طراح از مد روز دنیا مطلع باشد، بعد ذائقه بازار داخل را در رنج‌های مختلف (از لحاظ طبقاتی، منطقه و…) بررسی کند و با خلاقیت و پیش‌بینی طرح‌هایی را خلق کند تا مردم آن را دوست داشته باشند و از آن استقبال کنند همچنین آن پوشاک هویت فرهنگی مد ایرانی هم برای مخاطب به ارمغان بیاورد.»

قطعا ما اول راه هستیم شما ۱۰ سال پیش را مدنظر قرار دهید مسلما به نسبت آن سال‌ها سرعت خوبی در ارائه محصولات مد ایرانی داشتیم و نوع طراحی‌ها بسیار متفاوت و مطلوب شده است

همان‌گونه که می‌بینیم فعالیت‌های فرهنگی و سازوکارهای برنامه‌ریزی شده از سوی متولیان به نحوی است که قصد دارند فرهنگسازی کنند ما در جشنواره، همایش‌ها و نمایشگاه‌های گوناگون می‌بینیم که در مسیری متمایل هستند که به نوعی معرف مناسبی در زمینه انتخاب پوشش و انواع مد و لباس است، اما بیشتر مخاطبان معتقدند که این امر وجود ندارد و گاها اصلا این نوع جشنواره‌ها نمی‌شناسند و اطلاعی از آن ندارند! این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: «ببینید قطعا ما اول راه هستیم شما ۱۰ سال پیش را مدنظر قرار دهید مسلما به نسبت آن سال‌ها سرعت خوبی در ارائه محصولات مد ایرانی داشتیم و نوع طراحی‌ها بسیار متفاوت و مطلوب شده است در آن دوران بیشتر طرح‌ها کپی شده از محصولات غربی بود یا نوع طراحی‌ها بسیار ضعیف بود اما امروزه می‌بینیم که تولیدکننده با تیم‌های طراحی فعالیت‌های جدید و خوبی برقرار کردند و این نشان‌دهنده پیشرفت رو به جلو در حوزه مد و لباس است که البته کافی هم نبوده است مسلما باید بیشتر به این قضیه بها بدهیم. تا روزبه‌روز موفق‌تر عمل کنیم و خودمان را به نتایج مطلوب نزدیک‌تر کنیم.»

منبع: مهر

 

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد