فضای حداقلی تولید نوشت‌افزار/چرا دانش‌آموزان به لوازم التحریر ایرانی گرایش ندارند؟

به گزارش فناوری فرهنگی،  اگرچه در چند سال اخیر طرح‌های ایرانی اسلامی نوشت‌افزار جایگاه خود پیدا کرده اما همچنان رقابتی سخت میان نوشت‌افزار داخلی با محصولات وارداتی وجود دارد رقابتی که به‌دلیل نبود برنامه‌ریزی و حمایت نا‌برابر است.

نصرالله پژمان‌فر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی معتقد است: در مسائل فرهنگی نمی‌توان دستوری ورود پیدا کرد، این‌که تکلیف کنیم در لوازم التحریر از محتوای به‌خصوصی استفاده شود، صحیح نیست و باید فرهنگ‌سازی کرد. در تولید نوشت‌افزار در فضای حداقلی هستیم و عمده نوشت‌افزار مورد استفاده پیام‌هایی غیراز فرهنگ ما به جامعه تأثیرپذیر دانش‌آموزان که هم‌اکنون شخصیت آنها در حال شکل‌گیری است، منتقل می‌کنند.

وی بیان کرد: اقتصاد لوازم‌التحریر و گردش مالی آن در کشور قابل توجه است و امروز که بحث اقتصاد مقاومتی مطرح است باید به این موضوع پرداخت تا چرخش مالی و سود لوازم‌التحریر نصیب کشور شود و از تولید لوازم‌التحریر بومی نیز ناتوان نیستیم.

پژمان‌فر گفت: شخصیت نمایشی و کارتون‌هایی که در خارج از کشور تولید می‌شود،‌ تصاویر آن به‌روی لوازم‌التحریر و پوشاک کودکان کشور جای خوش می‌کند و نتیجه می‌شود که کودک ایرانی به این شخصیت کارتونی تعلق خاطر پیدا می‌کند و دراین‌باره در داخل کشور ضعیف عمل می‌کنیم و کارهایی که انجام شده توسط نهادها و افراد بوده است، اما دستگاه‌های دولتی در رشد این اعداد و ارقام چه‌تأثیری داشتند؟

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس ادامه داد: البته اینکه دولت به این موضوع ورود کند را هم نمی‌پذیریم اما بالاخره باید زمینه‌سازی کنند تا در چشم‌انداز آینده لوازم‌التحریر مورد استفاده دانش‌آموزان وارداتی نباشد. هم‌اکنون نیروهای مؤمن و افرادی که به این موضوع اعتقاد داشتند با سرمایه خود بدون حمایت جدی که منجر به جریان‌سازی در کشور باشد، وارد تولید لوازم‌التحریر شده‌اند.

وی افزود: تشویق‌ها و ترغیب‌هایی که در فضای آموزش‌وپرورش صورت می‌گیرد نیز مهم است، تا به امروز چقدر در مدارس برای ترغیب بچه‌ها به استفاده از لوازم‌التحریر با نماد ایرانی و اسلامی کار شده است؟ در سالی که برنامه شکرستان از صداوسیما پخش می‌شد مصرف لوازم‌التحریر با شخصیت شکرستان بالا رفت که سودآوری خوبی هم داشت و تا بچه‌ها می‌خواهند به شخصیتی تعلق خاطر پیدا کنند آن را رها می‌کنند. در مورد شخصیت‌های کارتونی غربی که بچه‌ها به آنها تعلق خاطر دارند سال‌‌هاست که به‌روی این شخصیت‌ها کار شده و آن‌ها را مطرح کرده‌اند تا بچه‌ها انس بگیرند.

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس بیان کرد: چقدر برای آموزش‌وپرورش دغدغه بوده است که در فضای مدارس بچه‌ها را نسبت به استفاده از لوازم التحریر ایرانی ترغیب کند؟ هم‌اکنون این جریان در مدارس ضعیف است.

همچنین سعید حسینی مدیرعامل مجمع نوشت‌افزار ایرانی اسلامی معتقد است که نوشت‌افزار جزو ابزارهای آموزشی است و این محصول بار فرهنگی دارد و مانند ابزارهای آموزش، محتوایی را منتقل می‌کند اما در سال‌های اخیر این محصول با سایر اجزای نظام آموزشی در تعارض بوده یعنی اگر معلم تلاش می‌کرد دانش‌آموز را شجاع بار بیاورد تصاویر لوازم‌التحریر خشونت را ترویج می‌داد چون تولیدات بومی نبودند.

وی افزود: برای ترویج لوازم التحریر ایرانی و اسلامی باید از لایه ایجابی اقدام کرد مثلاً اتفاقی که برای نوع پوشش در مدارس رخ داد می‌توانست برای نوشت‌افزار نیز رخ دهد و انتظار تولیدکنندگان داخلی این است که چارچوبی دراین‌باره وجود داشته باشد اما هم‌اکنون چارچوبی نداریم.

حسینی در پاسخ به این پرسش که “آیا بخش خصوصی می‌تواند این شیفتگی را بین دانش‌آموزان برای استفاده از لوازم التحریر ایرانی ایجاد کند؟” گفت: بعضی مسائل به زیرساخت نیاز دارد مثلاً برای ساخت انیمیشن جذاب که براساس آن لوازم‌التحریر را تولید کنیم، البته بخشی از لوازم‌التحریری که با تصاویر خارجی در بازار وجود دارند، تولید داخل است اما تولیدکنندگان داخلی انگیزه استفاده از تصاویر شخصیت‌های بومی را دارند اما نمی‌توان انتظار داشت که او این ریسک را بکند اما از سوی دیگر استقبال نشود و در آموزش‌وپرورش برای دانش‌آموزان درباره استفاده از لوازم‌التحریر با تصاویر داخلی اقناع صورت نگیرد.

منبع: تسنیم

کانال-1-300x74

 

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد