صنعت سرگرمی و رسانه در هندوستان

به گزارش فناوری فرهنگی، صنعت سرگرمی و رسانه هندوستان جایگاه مهمی در اقتصاد این کشور دارد و یکی از سریع الرشدترین بخش‌های اقتصادی در هندوستان محسوب می‌شود. صنعت سرگرمی و رسانه در هندوستان در دوره اخیر شکوفایی اقتصاد، رشد سریع‌تری را تجربه می‌کند. در چند سال گذشته، اقتصاد هندوستان با سرعت بیشتری رشد یافته و سطوح درآمدی مردم نیز روند افزایشی داشته است. به‌علاوه، هزینه‌های مصرفی نیز به دلیل کاهش مالیات بر درآمد در دهه اخیر رو به فزونی نهاده است. تمام این عوامل، نیروی مضاعفی برای صنعت سرگرمی و رسانه فراهم آورده که مؤید احتمال تداوم رشد این صنعت در آینده است. علاوه بر عوامل اقتصادی و افزایش درآمد فردی، دسته‌ای دیگر از عوامل وجود دارد که موجب افزایش رشد این صنعت شده است. بعضی از این عوامل عبارت‌اند از:

الف: نفوذ اندک رسانه در طبقات اجتماعی – اقتصادی فرودست

نفوذ رسانه‌ها در طبقات اجتماعی – اقتصادی متفاوت است و هرچند که این نفوذ در طبقات اجتماعی – اقتصادی فرودست پایین است، اما به لحاظ جمعیت زیاد این طبقات، حتی افزایش اندک نفوذ رسانه در این طبقات می‌تواند منجر به نتایج خوبی شود.

ب: هزینه‌های تبلیغاتی اندک

 هزینه‌های تبلیغاتی در هندوستان معادل ۳۴% تولید ناخالص داخلی است که در مقایسه با سایر کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه بسیار اندک است. در حالی که در شرایط موجود، هزینه تبلیغاتی اندک چالشی در مقابل صنعت سرگرمی و رسانه محسوب می‌شود، اما در عین حال نشانه‌ای از ظرفیت رشد بسیار بالای این حوزه در آینده است. این ظرفیت را می‌توان با توجه به این واقعیت که اگر درآمدهای تبلیغاتی هندوستان به متوسط جهانی برسد می‌تواند درآمدی بیش از دو برابر درآمد تبلیغاتی 132 میلیارد دلار روپیه‌ای هندوستان در سال ۲۰۰۵، کسب کند.

ج: آزاد سازی نظام سرمایه‌گذاری خارجی

 در حال حاضر، هندوستان با اتخاذ راهبرد سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، یکی از آزادترین نظام‌های سرمایه‌گذاری در بین اقتصادهای نوظهور است. صنعت سرگرمی و رسانه هندوستان به نحو قابل ملاحظه‌ای از این راهبرد بهره‌مند شده است و امروزه بیشترین بخش‌های صنعت سرگرمی و رسانه درهای خود را بر سرمایه‌گذاری خارجی گشوده‌اند. در این اواخر، مجوز سرمایه‌گذاری خارجی در دو بخش رسانه‌های چاپی و رادیو صادر شده است. سینما، تلویزیون و سایر بخش‌ها نیز قبلاً مجوز استفاده از سرمایه‌گذاری خارجی را کسب کرده بودند.

در بخش رسانه‌های چاپی، ۱۰۰% سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه انتشارات غیر خبری و ۲۶% از سرمایه‌گذاری خارجی در انتشارات خبری مجاز است. انتشار و تکثیر نشریه‌های خارجی نیز اکنون در هندوستان آزاد است. این سیاست اجازه می‌دهد که نشریات خارجی بتوانند در ارائه خدمات به بازار مخاطبان هندی مؤثرتر عمل کنند و در عین ‌حال در هزینه‌های توزیع نشریات صرفه‌جویی شود.

بخش رادیوی اف ام نیز در این اواخر بر روی سرمایه‌گذاری خارجی گشوده شده است. این شرکت‌ها مجازند تا سقف ۲۰% در این بخش سرمایه‌گذاری نمایند. بخش رادیوی اف ام، توسعه زیادی یافته است و واگذاری ۳۳۸ مجوز جدید به سرمایه‌گذاری خصوصی نیز مراحل اجرایی خود را طی می‌کند. می‌توان چنین نتیجه گرفت، بخش رادیویی با سرعت گسترش می‌یابد و نرخ رشد پیش بینی شده ۳۲% در سال را محقق ساخته است.

تحولات بنیانی

1. ورود بازیگران جدیدسال ۲۰۰۵ شاهد ورود بازیگران جدید به کلیه بخش‌های صنعت سرگرمی و رسانه بود. یکی از مهم‌ترین این بازیگران، رلیانس گروپ در بخش فیلم و رادیو بود. در خلال سال ۲۰۰۵، رلیانس کپیتال سرمایه زیادی وارد شرکت ادلیس نمود و توانست در تمام حلقه‌های زنجیره صنعت فیلم، اعم از تولید، نمایش و توزیع حضور داشته باشد. رلیانس از طریق شرکت ادلبس توانسته وارد بخش رادیو نیز شود و قراردادی برای بیش از ۵۰ ایستگاه رادیو اف ام در کل کشور با ارزش بیش از ۵/1 میلیارد روپیه منعقد نماید.

   بازیگر مهم دیگر گروه تاتا بود که از طریق یکی از شرکت‌های تابعه خود با عنوان اختصاری (VSNL) وارد عرصه سرگرمی و رسانه شد. در سال ۲۰۰۵، این شرکت با گروه تامسون مستقر در پاریس همکاری‌ای با هدف شناسایی فرصت‌ها در مدیریت و عرضه محتوا برای طرف‌های سوم، از جمله پخش رادیو و تلویزیونی و تدارک کنندگان محتوا، شروع نمود. گروه تامسون در این اواخر نیز همکاری خود با شرکت تاتا اسکای با مسئولیت محدود را برای تولید دستگاه‌های ستاپ، فروش و خدمات پس از فروش آغاز نموده است.

2. سرمایه‌گذاری خارجی صنعت سرگرمی و رسانه در سال‌های اخیر با بهره‌مندی از جنبه‌های قوی ناشی از عوامل اقتصادی و جمعیت شناختی هندوستان و همزمان با آن اصلاح قوانین و مقررات موجود، شاهد رشد فزاینده سرمایه‌گذاری خارجی در بیشتر بخش‌های صنعت سرگرمی و رسانه به‌ویژه رسانه‌های چاپی است. از نمونه‌های اخیر می‌توان به سرمایه‌گذاری روزنامه‌های انگلیسی در هندوستان تایمز و بیزینس استاندارد و فایننشال تایمز اشاره کرد. رسانه‌های عوام پسند و به زبان‌های محلی نیز از سرمایه گذاری و خرید راهبردی، سهام داینیک جارگان (یکی از روزنامه‌های پیشتاز هندی) توسط نیوزاند مدیا بهره مند شده‌اند.

   در حوزه پخش رادیویی و تلویزیونی، بیشتر کانال‌ها (همچون والت دیسنی، استاراسپورت، استار، ریکاوری، بی‌بی‌سی و غیره که در هندوستان قابل دریافت هستند) شرکت‌های تابعه خود را برای تولید محتوا و فروش زمان پخش در هندوستان تأسیس کرده‌اند.

   سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه فضای توزیع تلویزیونی در اپراتورهای کابلی بزرگی که اپراتورهای چند سیستمی نادیده می‌شوند همچون هاتاوی و هندوجاس، جذب شده‌اند. در حوزه تولید محتوای تلویزیونی، سرمایه‌گذاری اخیر در نیمبوس کامیونیکیشن به‌وسیله یک شرکت خصوصی خارجی و به‌صورت سهام به‌عنوان شروع روندی جدید و مهم در سرمایه‌گذاری خارجی است.

3. جایگاه اقتصادی صنعت سرگرمی و رسانه و ظرفیت رشد آن

 عملکرد پرقدرت اقتصاد هندوستان، همچنان ادامه دارد و یکی از بخش‌هایی که از این رشد سریع اقتصادی بهره‌مند شده است، صنعت سرگرمی و رسانه است. صنعت سرگرمی و رسانه، صنعتی چرخه‌ای است و زمانی که کل اقتصاد در حال گسترش باشد، این صنعت رشد بیشتری را تجربه می‌کند. کشش درآمدی این صنعت موجب می‌شود که در تمام مراحل فعالیت‌های اقتصادی رشد بیشتری از تولید ناخالص داخلی اسمی نشان دهد. زمانی که درآمد افراد افزایش می‌یابد، منابع بیشتری به فعالیت‌های فراغتی و سرگرمی و میزان کمتری صرف نیازهای اولیه می‌شود. به‌علاوه، هزینه‌های مصرفی نیز افزایش می‌یابد، چون درآمدها و سطوح درآمدی منظم در حال رشد است و این امر به‌نوبه خود موجب رونق بخش صنعت و رسانه می‌شود.

 اخیراً، برآورد شده است که ارزش اقتصادی صنعت سرگرمی و رسانه بالغ بر 353 میلیارد روپیه است و پیش‌بینی می‌شود

در خلال پنج سال آینده میانگین رشد سالیانه‌ای برابر ۱۹% داشته باشد.

تلویزیون با سهم بیش از ۴۲% پیشتاز اقتصادی در صنعت سرگرمی و رسانه است و پیش‌بینی می‌شود، با افزایش ۹ درصدی به ۵۱ درصد برسد. صنعت سینما ۱۹% از اقتصاد صنعت سرگرمی و رسانه را در اختیار دارد و به نظر نمی‌رسد که در خلال پنج سال آینده، تغییری در این رقم حاصل شود. رسانه‌های چاپی نیز سهمی بیش از ۳۱% را در اختیار دارند و تصور می‌شود با ظهور بخش‌های جدید، سهم رسانه‌های چاپی کاهش یابد.

محرک‌های اصلی رشد

1. تلویزیون برنامه‌ریزی شده است که درآمدهای ناشی از حق اشتراک تلویزیونی، محرک اصلی رشد در صنعت تلویزیون هندوستان در پنج سال آتی باشد. درآمدهای حق اشتراک تلویزیونی، به علت افزایش تعداد گیرنده‌های تلویزیونی پولی خانگی و همچنین بالا رفتن نرخ حق اشتراک افزایش خواهد یافت. افزایش قدرت خرید در اقتصاد هندوستان، محرک خانواده‌های هندی در شهر و روستا برای خرید گیرنده‌های تلویزیونی جدید (یا افزایش تعداد گیرنده‌های تلویزیونی در خانه) و اشتراک‌های جدید برای خدمات پولی است. پلتفرم یا سکوهای توزیعی جدید همچون DTH و IPTV، صرفاً به افزایش تعداد حق اشتراک‌ها و درآمد حق اشتراک منجر می‌شود.
2. فیلم‌های سینمایی هندی‌ها دلباخته تماشای فیلم‌های سینمایی هستند. پیشرفت‌ها در فناوری به تمام ابعاد فیلم‌سازی به تولید، نمایش و بازاریابی در هندوستان کمک کرده است. این صنعت بیش از پیش قالب‌های حقوقی و شرکتی می‌یابد. چندین شرکت تولید، توزیع و نمایش فیلم با موضوعات عمومی سربرآورده‌اند. سالن‌های تئاتر زیادی نوسازی و به سینماهای چند سالنه تبدیل شده‌اند و انگیزه‌های زیادی برای ساخت سالن‌های سینمایی دیجیتال در کل کشور وجود دارد. این تحول نه‌تنها کیفیت تصویر را افزایش داده و تماشای فیلم را به تجربه‌ای لذت‌بخش تبدیل کرده است، بلکه کپی‌برداری غیرقانونی از فیلم‌های سینمایی را نیز کاهش داده است.

    

   رسانه‌های چاپی

3.  اقتصاد در حال شکوفایی هندوستان، رشد تقاضا برای محتواهای جدید و ابتکارات دولت در گشودن این بخ بر سرمایه‌گذاری خارجی، نیروهای محرکه پیشرفت در رسانه‌های چاپی محسوب می‌شود. به موازات افزایش سواد آموزی، مردم بیشتری در شهر و روستا به خواندن روزنامه‌ها و مجلات علاقه‌مند شده‌اند. به‌علاوه علاقه بیشتری در جامعه سرمایه‌گذاران بین‌المللی به هندوستان پدید آمده است. تمام این تحولات منجر به افزایش تقاضا برای محتواها و مطالب از هندوستان است. رسانه‌های خارجی نیز علاقه بیشتری به سرمایه‌گذاری در بخش انتشارات هندوستان نشان می‌دهند. به‌علاوه اینترنت هم این روزها، راه جدیدی برای کسب درآمد بیشتر تبلیغاتی گشوده است.

   

4. رادیو رادیو، قدیمی‌ترین و ارزان‌ترین سرگرمی در هندوستان است. رادیو که تاکنون در انحصار یک ‌نهاد داخلی بود، به‌زودی شاهد تغییراتی خواهد بود. در سال 2005، دولت اجازه سرمایه‌گذاری خارجی در این بخش را صادر کرد که می‌توان آن را عامل و محرک اصلی رشد در این بخش دانست. 338 مجوز استفاده از کانال رادیو اف ام در 91 شهر کوچک و بزرگ توسط دولت صادر شده است. افزایش چشمگیر ایستگاه‌های رادیویی، منجر به افزایش تقاضا برای محتوا و نیروی انسانی حرفه‌ای خواهد شد. مقوله‌های جدیدی مانند ماهواره، اینترنت و رادیوهای محلی به بازارها رخنه کرده‌اند. رادیو، بازگشت خود را به زندگی هندی‌ها آغاز کرده است.

   

5. موسیقی صنعت موسیقی از تکثیر غیرمجاز صدمه خورده و نرخ رشد خفیفی را در چند سال اخیر، در جهان و هندوستان تجربه کرده است؛ اما «موسیقی از موبایل» و خدمات پخش مجاز دیجیتالی، جانی دوباره به موسیقی در جهان بخشیده است. فراگیر شدن استفاده از موسیقی از موبایل نشانگر این واقعیت است که مصرف‌کنندگان ابزارهای بی‌سیم خود را به‌عنوان رسانه سرگرم‌کننده در نظر می‌گیرند و از این ابزار برای بازی و گوش کردن به موسیقی استفاده می‌کنند و در عین حال این ابزارها خدمات دیگری همچون مخابره پیام یا گفتگوی تلفنی ارائه می‌دهند که موجب کسب درآمد از استفاده‌کنندگان می‌شود. گفتگوی تلفنی و مخابره پیام بخش اصلی در بازار موسیقی موبایلی است. خدمات مجاز دیجیتالی نیز نقش بارزی در رشد بازار موسیقی در تمام مناطق دارد.

   

    

6. سرگرمی‌های زنده این بخش از صنعت سرگرمی که «مدیریت رویدادها» نیز نامیده می‌شود، رشد سریع و یکنواختی دارد. هرچند که این صنعت هنوز در حال رشد است، مدیران رویدادها در هندوستان، با مدیریت موفقیت‌آمیز چندین رویداد ملی بزرگ و رویدادهای بین‌المللی در چند سال اخیر، توانایی‌های خود را در این زمینه نشان داده‌اند. مدیران رویدادها، فعالیت‌های جانبی دیگری در حول رویدادها نیز برگزار می‌کنند. رشد فزاینده تعداد جوایز و رویدادهای تلویزیونی و ورزشی نیز به این صنعت کمک می‌کنند. به‌موازات افزایش درآمدها، مردم در عروسی‌ها، جشن‌ها و سایر فعالیت‌های این چنینی بیشتر هزینه می‌کنند؛ اما موضوعاتی همچون مالیات بالای سرگرمی‌ها در بعضی از ایالت‌ها و نبود زیرساخت‌های مدرن و ماهیت سازمان نایافته بیشتر شرکت‌های مدیریت رویدادها، همچون ترمزی در رشد بالقوه این بخش از صنایع سرگرمی عمل می‌کند.

   

    

7. تبلیغات خارج از خانه رسانه‌های تبلیغاتی خارج از خانه عمدتاً در تملک و مدیریت بازیگران کوچک و محلی است و مستقیماً توسط آن‌ها به تبلیغ‌کنندگان و کارگزاری‌های، تبلیغاتی عرضه می‌شود. این بخش نیز با توجه به نوآوری‌ها فناورانه اخیر دستخوش تغییراتی خواهد شد. رشد تبلیغات در تابلوهای تبلیغاتی (بیلبوردها) به‌واسطه فناوری‌های جدید همچون بیلبوردهای ویدئویی دارای لامپ‌های LCD تسهیل شده است. تبلیغات خارج از خانه در تمام کشورها شاهد نوآوری‌های فناورانه جالبی است که به‌زودی به بازار هندوستان نیز خواهد رسید.

   

    

8. تبلیغات اینترنتی

حداقل 28 میلیون نفر در هندوستان به اینترنت متصل هستند و این تعداد استفاده‌کننده از اینترنت که در حال افزایش نیز می‌باشد، منجر به رشد تبلیغات اینترنتی که ارزش اقتصادی آن در حال حاضر نزدیک به یک میلیارد روپیه است شده است. استفاده از اینترنت انگیزه‌های متفاوتی دارد، گذشته از امور شغلی، می‌توان به مواردی همچون گفتگو، امور فراغتی، نقل‌وانتقال پول، بلاگ نویسی و غیره اشاره کرد. اینترنت فرصتی عالی برای بازار فراهم آورده تا محصولات خود را به فروش برساند، با توجه به عمومی شدن پهن باندها، انتظار بر این است که تبلیغات اینترنتی کم و بیش و با شدت و ضعف به رشد خود ادامه دهد.

 

موانع سرمایه‌گذاری در صنعت سرگرمی و رسانه

ا- سرقت و تکثیر غیرمجاز

 در کشوری مانند هندوستان با مساحت 3/3 میلیون کیلومتر مربع، جمعیت بیش از یک میلیارد نفر و 22 زبان، موضوع سرقت و تکثیر غیرمجاز ابعادی متفاوت دارد و بر تمام بخش‌های صنعت سرگرمی و رسانه به‌ویژه فیلم سینمایی، موسیقی و تلویزیون تأثیر می‌گذارد. بیشتر کوشش‌های مؤثر برای غلبه بر این مشکل توسط صنایع مرتبط صورت گرفته است. نبود کارکنان و نیروی انسانی توانمند دولتی در اجرایی کردن و اعمال ضوابط ضد سرقت و تکثیر غیرمجاز، مشوق کسانی است که به سرقت آثار و تکثیر غیرمجاز اقدام می‌کنند. به‌علاوه رویه‌های قانونی طولانی نیز همچون بازدارنده‌ای در مقابله با این خلافکاران عمل می‌کند. قانون کپی‌رایت موجود بیشتر بر اصلاحات فناورانه مبتنی است و به نیازهای رسانه‌های الکترونیکی که بیشترین موارد خلاف و سرقت متوجه آن ها، اعتنایی ندارد.

2- نبود سیاست‌های رسانه‌ای یکسان و هماهنگ ناظر بر سرمایه‌گذاری خارجی

 در حال حاضر سیاست‌های یکسان و با ثباتی در قبال سرمایه‌گذاری خارجی وجود ندارد. بعضی از ناهماهنگی‌ها شامل تفاوت در میزان مجاز سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف است.

• توزیع تلویزیونی: DTH 49% (سرمایه‌گذاری راهبردی مستقیم خارجی فقط 20%)، تلویزیون کابلی 49% (مالکیت صرفاً در اختیار شهروندان هندی است).
• محتوا (اخبار): تلویزیون و محتوای چاپ شده 26% – رادیو صفر
• محتوا (غیرخبری): تلویزیون و محتوای چاپ شده 100%، رادیو 20% (صرفاً اسناد بهادار)3- برخورد متفاوت با بازیگران متفاوت

  بخش‌های زیادی از صنعت سرگرمی و رسانه قبلاً تحت مدیریت نهادهای مختلف دولتی هندوستان قرار داشت که بعدها در مراحل مختلف به بخش‌های خصوصی منتقل شد. رادیوی FM نمونه‌ای از این دست است که سازمان رادیویی دولتی تمام هندوستان مسئولیت کامل و انحصاری پخش رادیو اف ام و ای ام را برعهده داشت. فرکانس‌های محدودی از رادیوی اف ام بعداً به بخش خصوصی واگذار شد، اما در مقابل پرداخت حق الامتیاز که سازمان رادیویی دولتی تمام هندوستان از آن معاف است.

   

  4- ضوابط نظارت و تنظیم محتوا

  در بین فعالان صنعت سرگرمی و رسانه، بحث‌های طولانی در مورد ضوابط تنظیم و نظارت بر محتوا همچنان ادامه دارد. بعضی از این بحث‌ها عبارت‌اند از:

• آیا باید یک سازمان ناظر بر محتوا وجود داشته باشد یا هر شرکتی در قالب چارچوبی کلی، راساً بر ضوابط بخش خود نظارت نماید؟
• اگر لازم است سازمان مجزایی کل نظارت را بر عهده داشته باشد، نظارت بر محتوا باید جدا از نظارت بر رسانه باشد؟
• نظارت بر تولید محتوا باید برای کل رسانه‌ها، سینما، تلویزیون، رادیو و چاپ یکسان باشد یا باید برای هر رسانه ضوابط مجزایی در نظر گرفت؟
• ساز و کار عملیاتی اعمال ضوابط نظارت بر محتوا به لحاظ تشویق‌ها و تنبیهات و عدول از راهبردها و غیره چگونه باید باشد؟

5- ضوابط ناظر بر تعیین قیمت در صنعت تلویزیون

به استناد ارقام منتشر شده توسط TRAI بیش از یک سال است که قیمت‌گذاری بخش تلویزیونی ثابت مانده است. هر چند که این سازمان در اواخر سال 2004 افزایش 7 درصدی را تحت عنوان تعدیل تورمی مجاز دانسته بود، افزایش 4 درصدی در سال 2005 موضوع بحث مقامات قانونی است. کنترل قیمت این چنینی، توانایی پخش‌کنندگان را در شکل‌دهی به مدل تجاری که مبتنی بر تقاضای بازار و محیط رقابتی باشد، کاهش می‌دهد. با توجه به اینکه بازار به نحو مناسبی رقابتی و سازمان یافته است. کنترل قیمت ممکن است به‌عنوان بازدارنده عمل نماید.

6- قوانین مالکیت نیمه انحصاری

ادغام رسانه‌ها، ابزار مهمی در اختیار صنعت رسانه قرار می‌دهد که ماهیتاً می‌تواند به رفتارهای ضدرقابتی منجر شود و به‌کل زنجیره ارزشی این صنعت لطمه بزند. دولت مدت‌هاست بر اصلاح مالکیت نیمه انحصاری تمرکز کرده است و هنوز نتوانسته ضابطه قانونی برای آن تدوین کند. قسمت اعظم اسناد سیاست‌های بخشی صنعت سرگرمی و رسانه، متضمن گزاره‌ای کلیشه‌ای است که در آن به شرکت‌ها توصیه ‌شده با مقررات و قوانین مالکیت نیمه انحصاری مدارا کنند؛ اما با توجه به نبود قوانین مکتوب یا چارچوب زمانی برای اصلاح این ضوابط، سرمایه‌گذاران خارجی بالقوه نمی‌توانند اصلاحاتی در راهبردهای بلندمدت سرمایه‌گذاری خود در هندوستان اعمال کنند.

7- نبود مجریان قوی در اعمال ضوابط

 در حال حاضر، دولت نهاد قانونی مستقلی صرفاً برای رادیو و تلویزیون تعیین کرده است، نقش این نهاد محدود به ارائه توصیه‌هایی به دولت برای موضوعات بخشی است. مع‌ذالک دولت تاکنون به هیچکدام از این توصیه‌ها عمل نکرده است. مهم‌ترین توصیه‌ها شامل مواردی است که بر موضوعات مرتبط با پخش و توزیع کانال‌های تلویزیونی مربوط می‌شود که در آن قابل‌شناسایی بودن در توزیع کانال‌ها، تأثیرگذارترین موضوع بر بزرگ‌ترین بخش تلویزیون است. سایر توصیه‌های بازدارنده شامل دیجیتالی کردن تلویزیون‌های کابلی، خصوصی‌سازی پخش تلویزیونی، صدور مجوز برای رادیوهای ماهواره‌ای و غیره است.

8- ادغام سرمایه‌گذاری شرکتی خارجی و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی

 بعضی از اعضای صنعت سرگرمی و رسانه بر این باور هستند که تبدیل سرمایه‌گذاری شرکتی خارجی به سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی توسط دولت هندوستان، ایده خوبی نیست. سرمایه‌گذاری شرکتی خارجی عمدتاً به‌عنوان سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت تلقی می‌شود و بازگشت سرمایه سریع است و این برخلاف سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی است که ماهیتاً بلندمدت است. سرمایه‌گذاری مستقیم در اکثر موارد با انتقال فناوری به داخل کشور همراه است که به رشد و توسعه کسب‌وکار صنایع کمک می‌کند. سرمایه‌گذاری شرکتی خارجی همچون یک سرمایه‌گذار مالی عمل می‌کند و انگیزه اصلی از این سرمایه‌گذاری تحقق سودآوری سریع از سرمایه‌گذاری است، در حالیکه سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی ماهیتاً سرمایه‌گذاری راهبردی در یک کسب‌وکار برای مدت طولانی است. سیاست جدید دولت، به نیاز کشور برای خلق محیطی که مشوق سرمایه‌گذاری راهبردی در این بخش باشد، بی‌توجه است.

9- نحوه مالیات‌بندی بر شرکت‌های خارجی پخش رادیو و تلویزیونی

برخورد مالیاتی با شرکت‌های خارجی فعال در پخش رادیو و تلویزیونی در هندوستان به مهم‌ترین سیاست بازدارنده سرمایه‌گذاری خارجی در این کشور تبدیل‌ شده است.

یکی از موضوعات اصلی دریافت مالیات از حق امتیازی است که پخش کنندگان ماهواره‌ای به شرکت‌های ماهواره‌ای خارجی پرداخت می‌کنند. ممیزان مالیاتی چنین پرداختی را درآمد ناشی از حق امتیاز می‌دانند و بر این اساس مالیات دریافت می‌کنند. درحالی که شرکت‌های خارجی هیچ دفتر یا حضوری در هندوستان ندارند.

موضوع دیگر به شرکت‌های خارجی مخابرات و ارتباطات مربوط است. این شرکت‌های خارجی، فاقد تشکیلات اداری، حضور یا عملکردی در هندوستان هستند. ممیزان مالیاتی معتقدند که این شرکت‌ها باید بابت استقرار دائمی در هندوستان (به این دلیل که کارگزاران آن ها، زمان و فضای ماهواره‌ای به اشخاص حقیقی و حقوقی تبلیغ‌کننده در هند، می‌فروشند) مالیات بپردازند.

درحالی‌که مقررات دوجانبه مختلفی بر پرهیز از پرداخت مالیات مضاعف و فرایندهایی برای حل‌وفصل موضوع مالیات مضاعف وجود دارد، موارد مطرح‌شده در این زمینه 5 یا بیش از 5 سال است که حل نشده باقی ‌مانده و رشد چشمگیر تعداد شرکت‌های خارجی درگیر در دعاوی مربوط به پرداخت مالیات مضاعف در هندوستان، زبانزد شده است و اگر حل‌وفصل نشود، به‌عنوان مهم‌ترین بازدارنده جذب سرمایه‌گذاران خارجی جدید عمل خواهد نمود.

جمع‌بندی

        گزارش مدیریتی سال 2005 اقتصاد صنعت سرگرمی و رسانه هندوستان، ارزش این اقتصاد در سال 2004 را به میزان 308 میلیارد روپیه محاسبه کرده است. در این گزارش، با اطمینان و خوش‌بینانه برآورد شده است که عملکرد پرقدرت اقتصاد صنعت سرگرمی و رسانه در سال‌های آتی به‌صورت منظم ادامه خواهد یافت و در سال 2010 به 837 میلیارد دلار بالغ خواهد شد. در توجیه رشد پیش‌بینی شده، بر وجود اراده سیاسی لازم برای گسترش این صنعت به‌عنوان صنعتی خلاق و پیشرو و همچنین شناسایی عوامل مؤثر اجتماعی، جمعیت شناختی و اقتصادی به‌ویژه سرمایه‌گذاری خارجی که همچون نیرویی مضاعف در افزایش رشد اقتصاد این صنعت عمل خواهد کرد، تأکید شده است.

در گزارش سال 2012، اقتصاد صنعت سرگرمی و رسانه هندوستان که در آن ارزش اقتصاد این صنعت در سال 2011 بالغ بر 837 میلیارد روپیه ذکر شده است، شاهدی بر توفیق برنامه‌ریزی رشد اقتصاد صنعت سرگرمی و رسانه در دوره‌های 7 ساله است.

 

جدول مقایسه‌ای بزرگی اقتصاد صنعت سرگرمی و رسانه در هندوستان

در دو مقطع 2004 و 2011

 نویسنده:‌ علی هاشمی گیلانی

منبع: فصلنامه اقتصاد خلاق