3 سیاست کره‌جنوبی در توسعه گردشگری

به گزارش فناوری فرهنگی، با توجه به بازنگری در قانون سازماندهی دولت ملی کره‌جنوبی در فوریه 2008، وزارت فرهنگ و گردشگری این کشور به وزارت فرهنگ، ورزش و گردشگری تغییر نام داد. اداره صنعت گردشگری در وزارت فرهنگ، ورزش و گردشگری، عمدتا مسوول خط‌مشی‌گذاری و توسعه گردشگری است. این اداره سه بخش دارد؛ اداره خط‌مشی گردشگری، اداره ترفیع گردشگری و اداره گردشگری بین‌المللی. دفتر برنامه‌ریزی اوقات فراغت و گردشگری ارتباط نزدیکی با اداره صنعت گردشگری دارد. دفتر برنامه‌ریزی اوقات فراغت به دو بخش و یک تیم تقسیم می‌شود؛ اداره گردشگری سبز، اداره شهری اوقات فراغت و گردشگری و تیم توسعه سامانگوم.

اما وظایف اصلی وزارتخانه در حوزه گردشگری عبارتند از:

بهبود صنعت گردشگری و ایجاد زیربنای لازم برای تبدیل این صنعت به یکی از صنایع راهبردی ملی؛

توسعه منابع گردشگری نظیر محل‌های اقامت، سیستم‌های اطلاعاتی گردشگر، امکانات رفاهی، تسهیلات سرگرمی، سوغات، غذای سنتی محلی و … به‌عنوان جاذبه‌های گردشگری و توسعه منطقه‌ای خاص؛

مدیریت توسعه گردشگری مایس (گردشگری جلسات، تشویقی، گردهمایی، رویداد و نمایشگاه)؛

تقویت بازاریابی استراتژیک، روابط عمومی بین‌المللی و هماهنگی بین‌المللی در گردشگری؛

ساخت شهرهای گردشگری و فراغت برای آینده.

چشم‌انداز سازمان گردشگری کره عبارت است از؛ تبدیل شدن به نهادی دولتی که کره را به‌عنوان یک مقصد گردشگری جذاب در سراسر جهان ترفیع دهد. این سازمان با داشتن 25 دفتر در خارج از کشور، مسوول بازاریابی گردشگری برون‌مرزی است. نهاد گردشگری و فرهنگ کره، نهادی پژوهشی و وابسته به وزارت فرهنگ، ورزش و گردشگری است که با مطالعه و تحقیق در زمینه گردشگری و فرهنگ به توسعه نظام‌مند سیاست‌های گردشگری و فرهنگ کمک می‌کند. سازمان‌های متعددی نیز در بخش خصوصی وجود دارند که به رشد پایدار و تقویت منافع صنعت گردشگری کمک می‌کنند. انجمن گردشگری کره و انجمن آژانس‌های مسافرتی کره در زمره سازمان‌های اصلی هستند.

بودجه گردشگری این کشور آسیای جنوب شرقی از محل منابع حساب عمومی، وجوه توسعه و ترفیع گردشگری و حساب ویژه توسعه ملی متوازن تامین می‌شود. مثلا 40.18  میلیارد وون در سال 2008، به حساب کلی، 84/ 638 میلیارد وون به صندوق توسعه و ترفیع گردشگری و 03/ 220 میلیارد وون به حساب ویژه توسعه ملی متوازن اختصاص داده شد. بودجه حساب عمومی برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های گردشگری استفاده می‌شود. برای مثال می‌توان به تامین بودجه تشویق گردشگری درون‌مرزی و توسعه شهرهای گردشگری و اوقات فراغت از محل حساب عمومی اشاره کرد. وجوه توسعه و ترفیع گردشگری نیز در جهت افزایش کارآیی صنعت گردشگری و کمک به افزایش درآمدهای گردشگری درون‌مرزی به‌کار گرفته می‌شود. حساب ویژه توسعه ملی که برای توسعه منطقه‌ای گردشگری استفاده می‌شود، شامل ابعادی نظیر توسعه مقصد سفر، تاسیس مراکز گردهمایی، توسعه منابع مسافرت و فرهنگ، توسعه منابع مسافرت به‌صورت سازگار با محیط زیست، توسعه گردشگری مبتنی بر آداب و رسوم، حمایت از ساخت جاده‌های دسترسی به شهرهای تجاری ، توسعه مکان‌های گردشگری و برنامه‌های تورهای فرهنگی در جودو و توسعه گردشگری در مناطق ساحلی جنوبی و ساحل غربی می‌شود.

سیاست‌ها و برنامه‌ها

سیاست‌های گردشگری کره در نظر دارد مزیت رقابتی این صنعت را از طریق اجرای طرح‌های اول و دوم رقابت در گردشگری تقویت کند. خط‌مشی مرحله اول برای کاهش مالیات و تسهیل قوانین، در مارس 2008 تعیین و خط‌مشی مرحله دوم برای تقویت صنعت گردشگری، در دسامبر 2008 اعلام شد. در سال 2008، رسما سال‌های 2012-2010 «سال‌های بازدید از کره» اعلام شدند. وزارت فرهنگ، ورزش و گردشگری این کشور در این سال‌ها سعی کرد تا با همکاری بخش خصوصی، آگاهی در زمینه «سال بازدید کره» را افزایش دهد. هدف از این اقدام، تاکید بر تصویر مثبت گردشگری کره و افزایش مزیت رقابتی آن بود. در همین راستا طرح‌های دیگری نیز ارائه شد که از آن جمله می‌توان به فستیوال موج کره‌ای، مسابقه فانوس دریایی میان کره و چین و ژاپن، فعالیت‌های بازاریابی در همکاری با بخش خصوصی و برنامه مهمان‌نوازی ملی اشاره کرد. اما به‌منظور واکنش موثر به تغییرات آب و هوایی و قیمت بالای نفت، وزارتخانه گردشگری الگوی توسعه گردشگری خود را از شهر تفریحی به شهر فرهنگ‌محور و سازگار با محیط زیست تغییر داد. این امر خود به افزایش تسهیلات گردشگری ناسازگار با محیط‌زیست کمک می‌کند.

وزارتخانه گردشگری برنامه توسعه «منطقه صلح و زندگی» را به‌عنوان یکی از منابع گردشگری در دست اجرا داد. این منطقه شامل منطقه غیرنظامی و نواحی اطراف آن می‌شود که از زمان پایان جنگ کره، به‌طور طبیعی دوباره احیا شده‌اند و علاقه مضاعفی به بازدید از موجودات متنوعی که در این اکوسیستم زندگی می‌کنند، وجود دارد. این برنامه «رشد سبز با کربن کم» در صنعت گردشگری را تشویق می‌کند. اقدام دیگر در این استراتژی، کمک به استانداردسازی تجارت الکترونیکی بنگاه با بنگاه در بخش گردشگری است. هدف برنامه‌ریزی استراتژیک استانداردسازی تجارت الکترونیکی بی‌توجهی در صنعت گردشگری، ایجاد رونق در صنعت گردشگری و تعیین شیوه فعالیت رقابتی و منصفانه در بازار آنلاین است. این کار از طریق ایجاد زیرساخت تجارت الکترونیک و سیستم تهیه بسته‌های سفر انجام می‌شود. فعالیت‌های تجاری گوناگونی که تا پیش از آن به صورت آنلاین میان آژانس‌های مسافرتی، هتل‌ها و خطوط هوایی صورت می‌گرفت، از آن پس از طریق اینترنت به صورت آنلاین انجام می‌شود که به ساده‌کردن عملیات مدیریت کمک می‌کند و منجر به کاهش بسیار هزینه کسب‌وکار برای صنعت گردشگری می‌شود

منبع: دنیای‌اقتصاد

کانال-1-300x74

 

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد