تحدید یا تهدید

به گزارش فناوری فرهنگی،ottها چند سالی است در دنیا به دردسری برای اپراتورهای تلفن همراه تبدیل شده‌اند، اما در ایران این روند تازه آغاز شده است. گرچه اپراتورها از مدتی قبل دغدغه‌شان درباره پیام‌رسان‌های اینترنتی را مطرح می‌کردند اما شاید نوروز ۹۴ بود که همگان به عمق موضوع پی بردند؛ جایی که در مجموع ۱۵ روز تعطیلات ابتدایی سال، حدود ۲۰ میلیارد پیامک در شبکه ۳ اپراتور ملی رد و بدل شد اما این رقم نسبت به سال‌های گذشته کاهش قابل ملاحظه‌ای داشت. آمارها نشان می‌دادند هر سال نوروز باید انتظار داشت حدود ۲۰ درصد پیامک بیشتر از نوروز سال قبل رد و بدل شود، اما امسال چنین نشد.

(015-042)-P

در ایران موضوع OTTها معمولاً مترادف با پیام‌رسان‌ها در نظر گرفته می‌شوند. این در حالی است که پیام‌رسان‌های موبایلی تنها بخشی از خدمات برشبکه هستند. این بخش به دلایل مختلف در ایران تاکنون بیشتر از سایر بخش‌ها مورد توجه مردم قرار گرفته است اما به نظر نمی‌رسد در آینده نیز چنین باشد.اکنون برخی تصور می‌کنند چون مردم برای استفاده از OTTها نیاز به اینترنت دارند، پس افزایش استفاده از آنها منجر به درآمدزایی بیشتر برای اپراتورها می‌شود. این در حالی است که بررسی‌های آماری در دنیا نشان می‌دهد روند استفاده از پهنای باند روی تلفن همراه و درآمد اپراتورها تنها تا یک مدت مشخص همگرا و صعودی است و پس از آن با افزایش استفاده از اینترنت، درآمد اپراتورها کاهش می‌یابد. اکنون اپراتورهای تلفن همراه پذیرفته‌اند در حکم یک Pipe عمل کنند و تنها واسط میان OTTها و مردم باشند، اما منابع درآمدی آنها چه می‌شود؟ هزینه‌های ایجاد، توسعه و نگهداری شبکه باید از کجا تامین شود؟
اینها موضوعاتی هستند که اکنون در مورد آنها بحث‌های شدیدی در دنیا مطرح است و به زودی گریبان اپراتورها و رگولاتور ایرانی را نیز خواهد گرفت. در این میان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تلاش دارد این موضوع را سر و سامانی دهد. اما آیا ذات OTTها چارچوب‌پذیر است؟ آیا این کار اپراتورها را نجات می‌دهد؟ تجربه دنیا در این زمینه چیست؟ فعالان این عرصه چه می‌گویند؟ به این سوالات در پرونده این شماره پاسخ داده‌ایم.

منبع:ماهنامه پیوست

 

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد