پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی،این یادداشت به این موضوع می پردازد که در مقایسه با سهم ٧٠ درصدی استارت آپ های کره ای در اشتغال زایی، سهم استارت آپ ها از میزان اشتغال زایی چقدر است و دولت چه نقشه راه و برنامه ای برای استارت آپ ها بخصوص غیر دانش بنیان ها دارد. و اصلا نقشه راهی وجود دارد؟
خسته شدیم از بس داستان مقایسه ایران‌خودرو و هیوندا را گفتیم و شنیدیم، اینکه روزگاری نه‌چندان دور کره‌ای‌ها آرزویشان این بوده که سئول مثل تهران پیشرفته باشد و حالا آنها کجا هستند و ما کجا؟ نمی‌خواهیم در راستای فرهنگ غرولند و نگاه به عقب در این نوشته به‌مرور این داستان‌های واقعی ولی تلخ و تکراری بپردازیم. خانم «پارک گئون هی» رئیس‌جمهور کره‌جنوبی در چارچوب سیاست «اقتصاد خلاقانه» تمرکز کشورش را بر نوآوری و فناوری نسل آینده قرار داده است. همچنین براساس گزارش‌ها ۷۰ درصد از مشاغل کره‌جنوبی توسط استارت‌آپ‌ها ایجاد شده است. بر همین اساس دولت کره قصد دارد سرمایه‌ای معادل ۷/۳ میلیارد دلاری را به استارت‌آپ‌ها تزریق کند. این مبلغ علاوه بر اکوسیستم سرمایه‌گذاری محلی و بین‌المللی است که بر روی استارت‌آپ‌های کره‌ای صورت می‌گیرد. اگر به سیاست‌های دولت روحانی نیز نگاه کنید سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در حوزه شرکت‌های دانش‌بنیان صورت گرفته است؛ برای نمونه می‌توان به بسترسازی برای حضور شرکت‌های دانش‌بنیان و استارت‌آپی در پارک‌های علمی و فناوری و در اختیار گذاردن تسهیلات از طریق صندوق نوآوری و شکوفایی و معافیت‌های مالیاتی و… اشاره کرد. همه این‌ها اتفاقات خوبی است که در حال شکل‌گیری است و این منهای سرمایه‌گذاری است که سرمایه‌گذاران خطرپذیر و خود استارت‌آپ‌ها انجام می‌دهند.
اما در این میان دو سوال مهم بی‌پاسخ وجود دارد. استارت‌آپ‌های ایرانی چند درصد از مشاغل کشورمان را به وجود آورده‌اند؟ چون آمار رسمی در دست نداریم نمی‌توانیم بگوییم که میزان سرمایه‌گذاری و حمایت‌های دولت کافی بوده است یا نه، اما مسئولان بهتر از ما می‌دانند اشتغال‌زایی از طریق استارت‌آپ‌ها سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر است و باید بر اساس داده‌های خود اقدام به گسترش سرمایه‌گذاری و تسهیل در امور کنند.
نکته مهم دیگر همان‌طور که در گزارش صفحه اکوسیستم در مورد وضعیت استارت‌آپی کره‌جنوبی آمده «یکی شدن بازی‌های آفلاین و آنلاین یکی از اولویت‌های اصلی دولت کره در سال ۲۰۱۶ خواهد بود.» حال این سوال به وجود می‌آید که در حوزه سیاست‌گذاری کلان سمت‌وسوی استارت‌آپ‌های ایرانی باید به کدام سمت برود و اولویت دولت ما در این حوزه چیست؟ از چه سالی تا چه سالی باید به کجا برویم و چه مسائلی را استارت‌آپ‌ها باید حل کنند؟ در نقشه راه از استارت‌آپ‌های ایران چه ارزش‌افزوده‌ای را برای کشور می‌خواهیم و دغدغه اصلی چیست؟ در کشورمان برای استارت‌آپ‌ها اصلا نقشه راهی داریم؟ یا همه چیزمان هنوز استارت‌آپی و در مرحله اولیه است!
یقینا در حوزه‌های دانش‌بنیان سندهای بالادستی وجود دارد اما جایگاه و سمت‌وسوی استارت‌آپ‌های غیردانش‌بنیان در این اکوسیستم چیست؟ اگر سندی وجود دارد باید در انتشار و اطلاع‌رسانی آن اقدام جدی کرد تا استارت‌آپ‌های نوپا و سرمایه‌گذاران به آن دسترسی داشته باشند. اما اگر وجود ندارد باید برای اکوسیستم استارت‌آپی ایران (به‌خصوص غیردانش‌بنیان‌ها) سند بالادستی یا چشم‌انداز بلندمدت تعریف کرد. اگر این اتفاق نیفتد ما می‌مانیم و داستان تکراری ایران‌خودرو و هیوندا و این‌بار با دو نام استارت‌آپی ایرانی کره‌ای…
منبع:شنبه مگ
