پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
بسته توسعه نرم‌افزار و مزایای آن
یکی از زیربخش‌های اساسی SDP، ابزاری‌ست که در اختیار توسعه‌دهندگان سرویس قرار می‌گیرد تا برنامههای کاربردی سازگار با زیرساخت مورد نظر را تولید کنند. به این ابزار، بسته توسعه نرم‌افزار (Software Development Kit: SDK) گفته می‌شود. بعنوان مثال کمپانی بزرگ Apple، برای تولید برنامههای کاربردی سازگار با محصولات خود، SDK در اختیار توسعه‌دهندگان نرم‌افزار قرار می‌دهد. توسعه‌دهندگان نرم‌افزار باید این SDK را از Apple بخرند و بر مبنای زبان برنامه‌نویسی و راهنمایی‌های داخل آن، برنامههای کاربردی بنویسند.
از سوی دیگر Apple، با راه‌اندازی فروشگاه برنامههای کاربردی خود بر بستر وب که AppStore نام دارد، امکان عرضه وسیع محصولات تولیدی را برای توسعه‌دهندگان فراهم آورده است. این مدل اقتصادی به اندازه‌ای جذابیت داشته است که ارزش این فروشگاه، تنها پس از گذشت 3 سال از راه‌اندازی آن به بیش از 7 میلیارد دلار رسیده است. این موفیقت اقتصادی اپل را نباید صرفا بخاطر AppStore دانست. بلکه وجود یک محیط تولید نرم افزار و SDK خاص پلتفرم اپل نیز در این زمینه بسیار تعیین کننده بوده است.
شرکتهای خارجی در راه اندازی SDP در کشور پیشی نگیرند!
چنانکه بیان شد، ایجاد سکوی تحویل خدمات یا SDP، گام مهمی در تسریع تولید و توسعه سرویسها و برنامه های کاربردی به ویژه در حوزه محصولات چندرسانه‌ای و فرهنگی می باشد. اما اگر این زیرساخت مهم، حتی در داخل کشور ما، توسط شرکتهای خارجی راه اندازی شود، نه تنها میزان غفلت ما را نشان می‌دهد، بلکه به معنی آن خواهد بود که شرکتهای خارجی از ظرفیتهای تولید محتوا در کشور ما نیز به نفع خود استفاده می‌کنند. در این زمینه معرفی تجربه شرکت ال جی در کشور جالب توجه است.
شرکت ال جی اخیرا در جشنواره وب ایران، زیرساخت توسعه برنامههای کاربردی خود را معرفی نمود. این زیرساخت برای ”ساخت برنامههای کاربردی بر روی بستر تلویزیون‌های هوشمند“ این شرکت ایجاد شده است.
توسعه‌دهندگانی که تمایل به ساخت برنامههای کاربردی با قابلیت اجرا بر روی بستر تلویزیون‌های هوشمند ال‌جی دارند، می‌توانند SDK مخصوص تلویزیون‌های هوشمند و همچنین شبیه‌ساز محیط تلویزیون هوشمند را از سایت شرکت دانلود و با استفاده از آنها برنامههای کاربردی قابل اجرا بر روی تلویزیون‌های هوشمند را بسازند.
برای انجام این امر، علاقمندان ابتدا بایستی در سایت مربوطه ثبت نام کنند. بعد از ثبت نام، یک ایمیل فعال سازی برای آنها ارسال می شود. بعد از تایید ایمیل و ورود به حساب کاربری، کدهای نمونه راهنماهای برنامه نویسی و SDK مخصوص LG Smart TV را دانلود می کنند. این SDK در حدود 350 مگابایت حجم دارد. به همراه SDK، یک SmartTV Emulator که شبیه ساز تلویزیون هوشمند می‌باشد نیز در کامپیوتر آنها نصب می شود که توسعه دهندگان می توانند Applicationهای تولیدشده خود را بر روی آن اجرا و تست کنند. توسعه دهندگان همچنین باید برای خود گواهینامه دیجیتال ایجاد کنند و با فرمت خاصی Application تولیدشده را برای شرکت LG ارسال کنند تا پس از تایید توسط این شرکت، برای دانلود در LG Apps Market قرار گیرد.
مجموعه این زیرساختها و سازوکارها، مثالی ساده از یک SDP را نشان می‌دهد که البته صرفاً برای محیط تلویزیون هوشمند است. بدیهی است SDP برای محیطهای اپراتوری نظیر اپراتور تلفن همراه یا اپراتور IPTV، بایستی بسیار کاملتر از این باشد. ولی مثال فوق، هرچند نوع ساده شده ای بود، ولی به خوبی نشان می داد که این زیرساخت تا چه حد در جهت دادن جریان تولید محتوا در کشور موثر است.
