به گزارش فناوری فرهنگی، فرشاد فصاحت عضو هیئتعلمی دانشگاه پیام نور، اظهار کرد: اقتصاد مقاومتی یکی از راهکارهایی است که سالهاست در مقابله با تحریمها و اعمال فشارهای اقتصادی از آن نام میبریم.
وی عنوان کرد: پایه و اساس اقتصاد مقاومتی تکیه بر عوامل تولیدی داخل و استفاده از ظرفیتهای حداکثری در داخل کشور است و این اقتصاد راهکاری اجرایی در مقابله با تحریمهاست.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: اقتصاد دانشبنیان یکی از مهمترین پایههای اقتصاد مقاومتی است که باعث افزایش بهرهوری عوامل تولیدی میشود. در اقتصاد دانشبنیان آموزش و توانمندسازی نیروی کار و تربیت نیروی کار ماهر و متخصص در زمینههای تولیدی بر پایه جدیدترین روشهای آموزشی و پژوهشی اتفاق میافتد.
وی تصریح کرد: برای پیادهسازی اقتصاد دانشبنیان در صنایع و بنگاههای تولیدی باید توجه خاص به ظرفیتها و توانمندیهای عوامل تولید ازجمله نیروی انسانی داشت؛ یک نیروی انسانی متخصص علاوه بر افزایش بهرهوری خود در تولید با شناختی که بر روی ماشینآلات و سایر عوامل دارد بهراحتی میتواند با ارائه ایدههای نوآورانه و خلاق به ارتقای کارایی تولید دامن بزند و باعث افزایش بهرهوری در تولید، افزایش سطح تولید، سودآوری بیشتر، افزایش درآمد ناخالص داخلی، ارتقای سطح درآمد سرانه کشور و نهایتاً رشد اقتصادی بیشتر شود.
نوآوری و خلاقیتها در تولید چگونه به ایده کسبوکار تبدیل میشوند؟
فصاحت بیان کرد: امروزه در اغلب بنگاههای تولیدی و کارخانجات، مراکزی تحت عنوان تحقیق و توسعه وجود دارد که وظیفه آنها ایجاد تکنولوژی کارآمدتر در تولید و بهرهمندی از ظرفیتهای حداکثری عوامل تولید برای تولید و سودآوری بیشتر است.
وی با اشاره به اینکه مدیران کارآمد که به دنبال افزایش بهرهوری در تولید هستند و همواره از جذب ایده و خلاقیت استقبال کرده و مراکز R&D خود را توسعه میبخشند، افزود: اعمال سیاستهای تشویقی برای کارگران، مشارکت دادن آنها در تولید و تقسیم سود باعث ایجاد روحیه مشارکتی و بروز نوآوری و خلق ایده توسط آنها میشود؛ این ایدهها چون بر پایه دانش و تخصص کارگران ماهر قرار دارد با حمایتهای کارفرما میتواند بهدرستی در مسیر تبدیل به کسبوکار قرار گیرد.
عضو هیئتعلمی دانشگاه پیام نور قزوین با اشاره به نقش دانشگاهها در اقتصاد دانشبنیان تشریح کرد: دانشگاهها بهعنوان مراکز علمی و آکادمیک در کشور میتوانند نقش بسزایی در تولید علم و دانش کاربردی ایفا کنند. مراکز علمی و دانشگاهی از طریق علمی کردن مراحل تولید و بهینهسازی فرآیند داده به ستاده در جهت افزایش بهرهوری نیروی کار، سرمایه، ماشینآلات و سایر عوامل مرتبط با تولید حرکت میکنند؛ ارتباط دانشگاه با صنعت میتواند سبب افزایش کارایی و بروز تفکرات جدید و خلاقانه در صنایع شود.
فصاحت در پایان در خصوص نقش دستگاههای اجرایی در دانشبنیان کردن اقتصاد تصریح کرد: دستگاههای اجرایی نیز با ایجاد مراکزی تحت عنوان مراکز ایده و خلاقیت میتوانند با اجرای برنامههای استارتاپی و شتاب بخشیدن به فرآیند ایده تا عمل نقشآفرینی کرده و حمایتهای مالی جهت انجام پژوهش و پیادهسازی اندیشههای نو و حمایتهای معنوی در معرفی ایدههای برتر به مراجع ذیصلاح و صنایع مرتبط داشته باشند.
منبع: ایسنا