به گزارش فناوری فرهنگی،جدا از بخش صنعت و کشاورزی، بخش های دیگری نیز هستنند که به پویایی اقتصاد یک کشور کمک می کنند؛ بخش هایی که به فرهنگ بومی و اقلیمی آن کشور وابسته هستند و از آن به عنوان صنایع دستی یاد می شود از این رو نیاز است که توجه ویژه ای به این حوزه شود تا شاهد رشد و پیشرفت آن و بدنبالش رشد و پیشرفت اقتصاد کشور باشیم. در همین راستا برای اولین بار، صنایع دستی در قانون بودجه سال 95 دارای ردیف شده است.
بنابراین گزارش، پایگاه اطلاع رسانی دولت به نقل از مسعود سلطانی فر، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نوشته است: ” باید با هم افزایی، همکاری و هم گرایی مشکلات و موانع موجود در بخش صنایع دستی را برطرف کنیم. رونق تولید، بازرگانی، خلاقیت و ترویج صنایع دستی، گام مهمی در فرآیند توسعه اقتصادی و فرهنگی جامعه محسوب می شود و همگان از آن بهره مند می شوند.
ایجاد فروشگاههای مجازی صنایع دستی راهکاری بسیار مناسب برای رونق بازرگانی این بخش است، در حال حاضر حدود 200 فروشگاه اینترنتی در حوزه صنایع دستی فعالیت می کنند که این تعداد باید افزایش یابد. در بودجه سال جاری رقم 30 میلیارد تومان برای آموزش، ترویج و حمایت از کارگاههای صنایع دستی در نظر گرفته شده است. برای نخستین بار صنایع دستی دارای ردیف بودجه شده است و امیدواریم این اعتبار به طور کامل تخصیص داده شود. هویت و اصالت صنایع دستی ایرانی بسیار آشکار است و دولت در راستای حمایت از این تولیدات، تعرفه های واردات صنایع دستی را تا 60 درصد افزایش داده است.”
یادآور ی شود: صنایع دستی ایران در بخش های زیر طبقه بندی می شود:
نساجی سنتی شامل زربفت ابریشمی، ابریشم بافی، احرامی بافی، ارمکبافی؛ بافت انواع پارچههای سنتی (باشلق، کرباسبافی، قناویز، فرتبافی، شمدبافی، گزیبافی، متقالبافی، چفیهبافی، جیمبافی) شامل برکبافی، پتوبافی، ترمه بافی، جاجیم بافی (موج بافی، ماشته بافی، ساچیم بافی)، چادرشببافی، حوله بافی و …؛ بافتههای داری و زیراندازها شامل پلاسبافی، زیلوبافی، قالی بافی/قالی (گل برجسته، خرسک، قالی دورویه، نمکدان بافی، چنته)، گلیم (گل برجسته، ورنی، شیریکیپیچ، سفره کردی، مفرش، مسند، گلیم دورو، ساده، سوزنی، رند)، جل اسب، اجاق قراقی، خورجینبافی، نمدمالی / نمد و سراندازبافی، پوشاک سنتی شامل لباسهای محلی، بافتنیهای سنتی (کلاه، جوراب و …)، برقع، پایپوشهای سنتی (گیوه، گیوهچینی، آجیدهدوزی یا تخت کشی، گیوهدوزی، گیوهبافی، چاروقدوزی، چموشدوزی)، پوستیندوزی، چوقادوزی، عروسکبافی، قلاببافی و مجمسه های محلی (مومی)؛ رودوزیهای سنتی شامل آجیدهدوزی (لایه دوزی)، آیینهدوزی، اشرفیدوزی (سکه دوزی)، بلیشدوزی (قزاق دوزی)، پتهدوزی (سلسله دوزی)، پولکدوزی، پیله دوزی، تسمهدوزی، تفرشی دوزی، چهلتکه دوزی (خاتمی دوزی، لندرهدوزی) و…؛چاپهای سنتی شامل قلمکار (چاپ مهری و نقاشی)، کلاقهای یا باتیک (چاپ مهری یا نقاشی و دندانی)؛ سفال، سرامیک و کاشی سنتی شامل خرمهره سازی، سفال و سرامیک، کاشی مشبک، کاشی زرین فام، کاشی معرق، کاشی معقلی، کاشی مینایی، کاشی هفت رنگ و نقاشی روی سفال (نقاشی روی لعاب، نقاشی زیر لعاب)؛ صنایع دستی مستظرفه؛ صنایع دستی چرمی؛ هنرهای دستی وابسته به معماری؛ صنایع دستی فلزی؛ صنایع دستی چوبی؛ صنایع دستی دریایی؛ صنایع دستی سنگی و آبگینه.
منبع:شبستان