پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی،آن عملگرایی جدی در کنار محافظه‌گرایی محتاطانه است، کره‌ای‌ها برای بررسی یک سیاست، بسیار محتاط و موشکافانه عمل می‌کنند، اما وقتی تصمیم به اجرا بگیرند، نسبت به آن تردید ندارند. آنان از نقد خود ابایی ندارند، چیزی که امروز کالایی کمیاب در کشورما شده است. تاجایی که این نقدها حتی به خودکشی هم منجر می‌شود.
به بهانه ورود هیات عالیرتبه کره‌ای به ایران، موضوع جدیت در اجرای سیاست‌های کره‌ای‌ها، مستمسکی است تا چندسطری در باب مصادیق این معنا و با تاکید بر «اقتصاد خلاق کره» به نگارش درآید.
خانم پارک گون هی در سال ۲۰۱۳ «سیاست اقتصاد خلاق»، را به عنوان شاه کلید اصلی سیاست‌های اقتصادی خود معرفی کرد. شاید در این نوشتار، فرصت چندانی برای تشریح کامل این پارادایم اقتصادی وجود نداشته باشد، اما در تبیینی کوتاه باید گفت که این مفهوم اقتصادی نخستین بار از سوی جان هاوکینز، اقتصاددان مشهور انگلیسی مطرح شد، مفهوم اقتصاد خلاق یا پویا به معنای تسهیل یا ورود نوآوری به صنایع است. بسیاری از کشورهای توسعه یافته نظیر ژاپن و انگلیس نیز سیاست‌های اقتصاد پویا را دنبال کرده‌اند، اما آن را تنها در برخی صنایع به‌کار گرفته‌اند.
اما تفاوت اجرای سیاست اقتصاد خلاق کره با سایر کشورهای توسعه یافته که این سیاست اقتصادی را درپیش گرفته‌اند، همه‌جانبه‌گرایی این سیاست در همه پارامترهای اقتصادی این کشور است. به گفته پروفسور لی – مین، هووآ، کره جنوبی برخلاف سایر کشورها، اقتصاد خلاق را به عنوان یک پارادایم انتقالی در کل کشور و در تمامی صنایع و به عنوان یک مفهوم گسترش یافته که ایده و فناوری را با فرهنگ و ICT تلفیق می‌کند، درنظر گرفته است. به‌همین دلیل است که خانم پارک شعار اصلی کابینه خود را حمایت از ایده و خلاقیت قرار داده است. در حوزه فناوری نیز دست به ابتکار جدیدی زده و وزارت جدیدی تحت عنوان وزارت علوم، ICT و برنامه‌ریزی آینده (MSIP) را ایجاد کرد. در واقع «ایده و خلاقیت» که از منبع نیروی انسانی الهام گرفته و «ICT » که مزیت اصلی صنعت و فناوری کره‌جنوبی تلقی می‌شود، به عنوان دو بازوی اصلی تحول اقتصادی کره درنظر گرفته شده‌اند. اقتصادی که با وجود اینکه به رتبه سیزدهم دنیا رسیده، اما همچنان برای دهه‌ها به شرکت‌های غول‌آسای کره‌ای موسوم به چابول متکی بوده و نخستین رییس‌جمهور زن این کشور، دست به این تهور زده و عزم خود را برای به حرکت درآوردن همه عناصر اقتصادی کره به خصوص شرکت‌های خیلی کوچک موسوم به استارت آپ و شرکت‌های کوچک و متوسط جزم کرده است.
به زعم دولت جدید کره، بسط اقتصاد پویا یعنی یک فضایی که بنگاه‌های اقتصادی و جوانان بتوانند ریسک‌پذیر باشند و حتی پس از مواجهه با شکست، مسیر جدیدی را با حمایت دولت آغاز کرده و تجارت را در پیش بگیرند. دولت کره طی دو سال و نیم گذشته تلاش زیادی برای به ثمر نشاندن این اهداف به‌عمل آورده تا به برنامه‌ریزی‌های انجام گرفته خود جامه عمل بپوشاند. وزارت علوم، ICT و برنامه‌ریزی آینده (MSIP) امید دارد که با اجرای اقداماتی نظیر حمایت از صنایع نوآورانه یا خلاقانه، افزایش نیروی کار خلاق و حرفه‌ای در سطح جهانی، به 650 هزار شغل جدید دست پیدا کند. این نکته دقیقا همان حلقه مفقوده‌ای است که در کشور ما احساس می‌شود. جرات عمومی برای راه‌اندازی کسب و کار جدید توسط جوانان کمرنگ بوده و نگرانی حاصل از شکست احتمالی و از بین رفتن سرمایه، آنها را بر آن می‌دارد تا دور خلاقیت را قلم گرفته و به سمتی حرکت کنند تا امنیت مالی حداقلی برای خود دست‌و پا کنند و این یعنی تجارت واردات محور، تن دادن به پشت میزنشینی و دنبال مشاغل کاذب گشتن! کره را مثال زدیم برای اینکه نشان دهیم این امر شدنی است؛ برنامه‌ریزی‌ها و مشی آنها نشان‌دهنده تحقق اهداف‌شان برای سال‌های آتی نیز خواهد بود. کشور ما به دنبال تحقق اقتصاد مقاومتی است و اقتصاد پویا بهترین راه برای رسیدن و عملی شدن این هدف است. آقای روحانی، در سفر اخیر خود به سمنان تاکید کرد، اقتصاد عرصه فرهنگ و هنر است، این موضوع یعنی تحقق مفاهیم خلاقانه در اقتصاد، اگر بخواهیم ردپای این موضوع را در اقتصاد خلاق کره پیدا کنیم، روش‌های خلاقانه‌ای است که دولت کره از ابزارهای مختلف به‌منظور فرهنگسازی این ایده به‌کار گرفته، از سخنرانی‌های احساسی رییس‌جمهور کره و طلب کمک از مادران کره‌ای برای تشویق فرزندان جوان خود به‌منظور تاسیس شرکت‌های خلاق، تا واکاوی نقش رسانه‌ها، حمایت‌های دولتی، حمایت شرکت‌های بزرگ، مسابقه‌ها و جشنواره‌هایی که برای انتخاب بهترین شرکت‌ها برگزار می‌شود و حتی بررسی نقش وزارتخانه‌هایی نظیر وزارت فرهنگ یا وزارت خانواده که ممکن است به‌ظاهر نقش چندانی در رابطه با این موضوع نداشته باشند، اما به‌واقع یکی از فعالان اصلی تحقق این ایده به‌شمار می‌آیند. زمانی‌که خانم پارک، موضوع اقتصاد پویا را مطرح کرد، این موضوع به‌هیچ عنوان قابل پذیرش نبوده، اما جسارت در اجرای سیاست اتخاذی به‌حدی بود که این رییس‌جمهور در سخنرانی خود در اجلاس سال 2013 داووس اعلام کرد که ما به کلیه کشورها توصیه می‌کنیم تا سایر سیاست‌های اقتصادی را رها کرده و به سیاست اقتصاد خلاق روی آورند. مهم‌ترین مولفه‌های سیاست اقتصاد خلاق در کره جنوبی شامل توسعه بازار، تحقیق در علوم و صنایع خلاق در الکترونیک، ارتباطات و اینترنت، ارتقای همگرایی IT و فناوری نرم افزاری، اکتشافات علمی و فناوری که با مفاهیم فرهنگی برای رشد مداوم اقتصادی ترکیب می‌شوند. خانم پارک می‌گوید، «ما بایستی رشد کره را از دوره میان مدت به دوره بلندمدت براساس جهش و تلفیق در علوم و تکنولوژی هدایت کنیم».
هرچند تاکید دولت کره در حوزه علم و فناوری در سیاست‌های کلیدی اقتصادی چیزی جدید نیست، ولی بنابه گفته جان هاوکینز، این شرایط و گرایش‌های اقتصاد جهانی است که روسای جمهور را به انطباق با شرایط جدید و خلق مفاهیم جدید وادار می‌سازد. توجه دولت قبلی به مفهوم اقتصاد دانش بنیان و متعاقب آن ایجاد وزارت اقتصاد دانش بنیان (MKE) منطبق با شرایط آن دوران و رشد صعودی تقاضاهای تکنولوژی محور بازارهای جهانی و همچنین وجود ظرفیت‌های داخلی مبتنی بر تولید کالا و خدمات دانش‌محور بود، به‌همین دلیل دولت قبلی (لی، میون – باک)، بیشتر به مقوله سیاست‌های اقتصادی دانش بنیان یعنی اقتصاد کچ آپ توجه می‌کرد، اما به‌دلیل محدودیت‌هایی که در تداوم این رویکرد اقتصادی در سیر رشد کره به وجود آمد، بلافاصله، دولت جدید به سیاست اقتصاد خلاق روی آورد و با شناسایی این معضل که همه ظرفیت‌های جامعه کره محقق نشد، سیاست‌های خود را به سوی خلاقیت و نوآوری متمرکز کرد و در جست‌وجوی ایجاد اهرم‌های بیشتر اقتصادی برای شکل‌گیری شرکت‌ها و بنگاه‌های کوچک و متوسط بود. برخلاف سیاست چابول محور دولت قبلی، ایشان به شرکت‌های کوچک‌تر اما نوآور با ایده‌های خلاق و فناور که بتوانند شغل‌های بیشتر و صادرات بیشتری را در درازمدت ایجاد کنند، توجه کرد.
به نظر رییس‌جمهور کره، مغز اقتصاد پویا شامل ایده خلاق و دانش، تلفیق فرهنگ و تکنولوژی و مالکیت معنوی، تجاری‌سازی سریع که منجر به نیل به استراتژی کره مبنی بر نخستین حرکت‌کننده و نه حرکت‌کننده سریع بشود، می‌شود. در واقع یک استراتژی اقتصادی جدید که صنایع و بازارهای جدید با ترکیب ایده‌های نو درحوزه علوم، فناوری و ICT و بواسطه ارتقای رقابت‌پذیری صنایع موجود یک گستره وسیعی از شغل‌هایی با کیفیت بالا را ایجاد می‌کند. همچنین وی معتقد است اقتصاد بایستی بیشتر برپایه خدمات باشد تا تولید و بیشتر بر پایه نوآوری باشد تا قدرت صنعتی، براساس نظر هاوکینز، اکثر کشورهای آسیایی در نهایت نیاز دارند که در همین مسیر حرکت کنند. خلاصه طرح عملیاتی سیاست اقتصاد پویای کره، اینگونه است، ایده‌های تخیلی با ترکیب علوم و فناوری و فناوری اطلاعات و ارتباطات به دارایی خلاق و پویا تبدیل می‌شود و دارایی‌های جدید، بازارهای جدید را ایجاد و رقابت‌پذیری صنایع را به‌وسیله تقویت استارت‌آپ‌ها و تلفیق‌ها (M&A) تقویت می‌کند. همچنین از سوی دیگر شرکت‌های بزرگ و SMEها با مشارکت یکدیگر به سوی بازار جهانی و ایجاد شغل‌های با کیفیت گام برمی‌دارند.
منبع: تی نیوز
