پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش پایگاه فناوری فرهنگی، پروژه اینترنت بدون سانسور و رایگان آمریکا که مدت‌هاست به‌صورت جدی مطرح و حتی در برخی نقاط دنیا پیاده‌‌سازی شده است توسط وزیر ارتباطات یک ادعا مطرح می‌شود اما رئیس سازمان فضایی ایران می‌گوید هیچ برنامه‌ای برای کنترل این پدیده نداریم.
بااین‌حال محمود واعظی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران معتقد است که بعید است چنین چیزی در ایران عملی شود، اما جالب است که معاون آقای وزیر “اوترنت” را می‌پذیرد.
محسن بهرامی -رئیس سازمان فضایی ایران- بابیان اینکه احتمالاً در آینده سروکله اینترنت ماهواره‌ای برای استفاده عموم کاربران پیدا می‌شود، در پاسخ به این سؤال که آیا برنامه‌ای برای کنترل این پدیده در قالب امضای پروتکلی با دیگر سازمان‌ها ندارید؟، گفته است: «خیر؛ به موضوع این‌گونه نگاه نمی‌کنیم زیرا این پدیده هم یک فناوری است که می‌آید و بعداً تصمیم می‌گیریم چگونه از آن استفاده کنیم.»
اوترنت محصول مؤسسه غیرانتفاعی آمریکایی MDIF (صندوق سرمایه‌گذاری توسعه رسانه‌ها) است که در سال ۱۹۹۵ تأسیس شد و به جمع‌آوری و قرار دادن محتوای موجود بر روی اینترنت در ماهواره‌های خود کرد و تاکنون پایگاه اطلاعاتی بسیار بزرگی را در اختیار دارد که آن را به‌رایگان برای همه عرضه می‌کند.
این پروژه ماهواره‌ای اطلاعات موجود در اینترنت را از طریق امواج ماهواره‌ای به مخاطبان خود در سراسر جهان منتقل می‌کند تا کاربران با استفاده از دیش‌های خانگی یا ریسیورهای همین مؤسسه بتوانند تمام اطلاعات ویدئویی، صوتی، متنی یا هر بخشی که نیاز دارندرادریافت کنند.
در این تکنولوژی منحصر‌به‌فرد دستگاه لانترن وسیله‌ای که برای دریافت اطلاعات از آن استفاده می شود. این دستگاه استوانه‌ای کوچک است و قابلیت دریافت مستقیم اطلاعات را از ماهواره دارد و هر چند ساعت یک‌بار خود را آپدیت می‌کند.
علاوه بر این‌ها، لانترن قابلیت شارژ خود را وقتی که استفاده از نیروی الکتریکی ممکن نیست و با استفاده از سلول‌های خورشیدی که درون آن تعبیه شده نیز دارد.
این دستگاه که لقب کتابخانه جیبی به خود گرفته است به راحتی قابل حمل است و در هر محیط و هر گونه شرایطی قابل استفاده است. قیمت این دریافت‌کننده صد دلار است.
اوترنت در بسیاری از نقاط دنیا از جمله آمریکای شمالی، خاور میانه که طبیعتا ایران را نیز در برمی‌گیرد، شمال آفریقا و بخش‌هایی از آسیا در دسترس است و این روند توسعه جغرافیایی به شدت و سرعت در حال رشد است به طوری که به عقیده مدیران این پروژه به زودی در جایجای کره زمین دیگر نقطه‌ای نخواهد بود که از دسترسی به اوترنت باز بماند چه وسط صحرا و چه در میان اقیانوس.
به نظر می‌رسد در گام اول هشیاری و اتفاق‌نظر مسئولین و در گام دوم انتخاب راه‌حل مناسب در برخورد با چنین تکنولوژی‌های به‌روز و اثرگذاری، مهم و حیاتی در نظرگرفته شود و صرفا در تخطئه یا پذیرش بی‌چون‌و‌چرای فناوری‌های جدید خلاصه نشود.
منبع: فرارو
