فضای بازی و بازی نامه، با معرفی کنسولهای جدید بازی در سال 2013، در بازار 65 میلیارد دلاری بازیهای الکترونیک در سطح جهان، گرم است. در ایران نیز با توجه به جذابیت بازیهای غربی و در پی فروش آنها و نیز ساختار ذهنی شکل گرفته بر اساس المانهای بازیهای غربی در ذهن تولیدکنندگان بازی، تولیدات بازیهای رایانهای در سطح ملی به سمت بازیهایی برهمان منوال که بعضا مانند بازی گرشاسب، موفق نیز بودهاند ادامه دارد.
اما نگاه به حوزه ساخت بازیهای مذهبی ملی خلا اینگونه بازیها را به رخ میکشد؛ چنانکه سعید مشهدی یکی از اعضای موسس اتحادیه رسانههای دیجیتال در این خصوص میگوید: «برای تولید بازیهای رایانهای قرآنی، نیازمند یک بازینامه قرآنی هستیم که متاسفانه چنین بازینامهای وجود ندارد. هماکنون در استان قم به دنبال تولید ۱۱ بازینامه قرآنی هستیم. برای آنکه به ویژگیهای بازی برسیم، باید جذابیت را مدنظر قرار دهیم. اما به دلیل آنکه تخصص وجود ندارد، بازیهایی که تولید میشود حتی اگر اسلامی باشد، جذاب نخواهد بود».
در همین خصوص چندی پیش سازمان دارالقرآن الکریم به همراه بنیاد ملی بازیهای رایانهای، شورای توسعه فرهنگهای قرآنی، شرکت نشر الکترونیک ایران و موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان اقدام به برگزاری اولین جشنواره بازی نامهنویسی با مضامین قرآنی در سه بخش «بازینامه نویسی»، «پیش تولید» و «ایدهپردازی» نمودند که در مجموع 40 اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال شد. به نقل از سایت این جشنواره در بخش بازینامهنویسی، رتبه اول و دوم به هیچ یک از آثار اختصاص نیافت و در بخش پیش تولید کسی موفق به دریافت جایزه نشد. در بخش ایده پردازی نیز هیات داوران هیچ اثری را حائز رتبه نخست ندانست و در کل از 7 اثر تقدیر شد. با توجه به موارد فوق اختامیه جشنواره به علت حضور کمرنگ شرکت کنندهها و سطح پایین خروجی آن در دل جشنواره دیگری برگزار گردید!
در خصوص بازینامه با مضامین قرآنی هیچ کس به این موضوع اشاره ننموده است که مخاطب این بازینامهها چه کسانی هستند و بستر فناورانه این بازینامهها چیست؟ کنسولها، کامپیوترهای خانگی، تبلتها یا گوشیهای تلفن همراه؟ و آیا نگاه ملی و در آمدزا نیز، پشت آنها حاکم خواهد بود؟