سهامداران اصلی شرکت توئیتر، چه کسانی هستند؟

سخن گفتن از غول ها، هیچ وقت ساده نیست، اما همیشه جذاب است. شرکت توئیتر به عنوان یکی از بزرگترین شرکت های عرصه اینترنت، موضوع گزارش تفصیلی ما در این مجال خواهد بود. توئیتر از همان ابتدای پایه گذاری در سال 2006 به سرعت رشد و نمو خود را آغاز کرد. بکر بودن ایده و سرمایه گذاری کافی، خیلی زود توئیتر را به رده دوم برترین شبکه های اجتماعی دنیا رساند. تاثیر این شبکه اجتماعی اینترنتی بر دنیای واقعی تا حدی پیش رفت که برخی ناآرامی های رخ داده در کشورهای مختلف دنیا در سالهای اخیر را، انقلاب های توئیتری نامیده اند. تکیه اصلی ما در گزارش پیش رو، معرفی سهامداران اصلی شرکت توئیتر خواهد بود. با ما همراه شوید.

توئیتر پیش از آنکه در سال 2013 وارد بورس شود، در چند نوبت، لیستی از سهامداران عمده خود را منتشر کرده بود. در این تعریف، سهامدار عمده به فرد یا موسسه ای گفته می شد که 5 درصد یا بیشتر از سهام توئیتر را در اختیار داشته باشد. در زمان اولین عرضه سهام توئیتر در بورس، تعدادی از افراد و شرکت ها، به همین منظور لیست شده بودند. مانند جک دروسی و پیتر فنتون(Jack Dorsey and Peter Fenton) در کنار یوری میلنرز (Yuri Milner) پایه گذار شرکت سرمایه گذاری DST (Digital Sky Technologies) و دیگران! توئیتر حالا و پس از عرضه سهام در بورس، به معنای واقعی یک شرکت سهامی است، جایی برای پول درآوردن و پول روی پول گذاشتن! آنچه سهامداران عمده توئیتر را گرد هم جمع کرده است، چیزی جز این نیست. به استثنای پایه گذاران توئیتر-که طبیعتاً هر کدام بخشی از سهام شرکت را در اختیار دارند-، بقیه سهامداران عمده، با دیدگاه های خاص خود و تنها برای سود کردن به توئیتر پیوسته اند. میلیونرهایی از هند، عربستان، روسیه، آمریکا و حتی ایران!

ارزش سهام توئیتر اما در سال های گذشته به صورت مداوم با نزول مواجه بوده است. شما می توانید با مراجعه به این لینک، تمامی اطلاعات عمومی مربوط به شرکت توئیتر را به دست بیاورید. برای آگاهی آنلاین از ارزش سهام توئیتر در بازار بورس نزدک(nasdaq)و تحلیل های کارشناسی پیرامون آن، به این لینک مراجعه کنید.

با این حال، این غول ارتباطات اجتماعی را یک قوه پنهان در کنترل خود دارد. هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق آمریکا در کتاب خاطرات خود در همین زمینه می نویسد:” درست پنج روز پیش از این حادثه(انتشار فیلم مرگ ندا آقاسلطان)، مقامات وزارت امور خارجه که پیگیر تلاش های مخالفان دولت ایران در فضای مجازی بودند، متوجه بروز یک مشکل شدند. توئیتر قصد داشت به منظور انجام تعمیرات دوره ای برای مدت زمان کوتاهی خدمات جهانی خود را محدود کند که دقیقا نیمه روز در تهران بود. برای حل این مسئله یکی از اعضای واحد برنامه ریزی سیاسی وزارت امور خارجه به نام “کوهن” که جوانی 27 ساله بود، انتخاب شد.در آوریل همان سال او طی سفری به بغداد با “جک دورسی” یکی از بنیانگذاران و مدیران توئیتر، ملاقاتی داشت. به همین دلیل او بلافاصله تلاش کرد تا ضمن ارتباط با دورسی به او هشدار دهد که محدود ساختن خدمات توئیتر در آن بازه زمانی چه ضربه ای به فعالان اجتماعی در ایران وارد می کند. در نتیجه همین گفتگوها، توئیتر برنامه تعمیرات خود را تا نیمه شب بعد به تعویق انداخت. این شرکت در توضیح علت این کار در یادداشتی که در وبلاگ خود منتشر کرد نوشت: “به نظر می رسد در حال حاضر توئیتر نقش ارتباطی مهمی در ایران ایفا می کند”. با این حال دولت ایران ثابت کرد در استفاده از این فناوری ها به نفع اهداف خود، مهارت فوق العاده ای دارد.” برای کسانی که اندک آشنایی با امور امنیتی داشته باشند، واضح است که مسئله هماهنگی همه جانبه توئیتر با کوهن، به همین سادگی که خانم کلینتون در کتاب خود مطرح می کند، نیست. ما در خلال گزارش به این مسئله نیز خواهیم پرداخت.

برای بررسی لیست سهامدارن عمده، از Peter Fenton شروع می کنیم. وی در سال 2013 با در اختیار داشتن بیش از 31 سهم از توئیتر، 6.7 درصد سهام این غول ارتباطات اینترنتی را به خود اختصاص داده بود. او در جامعه آمریکا به عنوان یک سرمایه گذار خطرپذیر و فعال در سیلیکون ولی(Silicon Valley) شناخته می شود. مجله فوربز اولین بار در سال 2007 او را در رده 94 ام لیست 100 نفره سرمایه گذاران برتر در زمینه تکنولوژی(midas list) قرار داد. در سال 2008 به رده 62 ام لیست مذکور صعود کرد و سال بعد(2009) در رده 50 قرار گرفت. سال 2011 با جهشی قابل توجه در رده چهارم لیست میداس جای گرفت و عنوان مولدترین سرمایه گذار خطرپذیرتر را به خود اختصاص داد. Peter Fenton زمانی به عنوان حامی توئیتر در این شرکت سرمایه گذاری کرده است که توئیتر تنها 25 کارمند داشته است.

Yuri Milner دیگر سهامدار قدیمی توئیتر، یک کارآفرین، فیزیکدان و سرمایه گذار خطرپذیر، با اصالت روسی است. وی پایه گذار شرکت سرمایه گذاری DST (Digital Sky Technologies) است که در حال حاضر با نام Mail.Ru Group شناخته می شود. وی از طریق همین شرکت، به تدریج در Facebook,Zynga,Twitter,Flipkart,Spotify,ZocDoc,Groupon, JD.com ,Planet Labs Xiaomi,OlaCabs,Alibaba نیز سرمایه گذاری کرده است. مجله فورچون در سال 2010، Milner را در لیست 100 تاجر(business people) برجسته سال، به عنوان تنها فرد روس، در جایگاه 46 ام قرار داد. در همان سال، مجله ودوموستی(Vedomosti) روسیه-که در زمینه کسب و کار می نویسد- وی را به عنوان “تاجر سال” برگزید. در سال 2012 وی در فهرست 50 فرد تاثیرگذار مجله بلومبرگ قرار گرفت. نشریه فارین پالیسی نیز در سال 2013 این سرمایه گذار روس را در فهرست 500 فرد قدرتمند جهان جای داد. وی سال 2011 در توئیتر سرمایه گذاری کرده است.

با این حال، تا سال 2013، تنها افراد مبادرت به سرمایه گذاری در توئیتر نکرده بودند، شرکتهایی مانند شرکت سرمایه گذاری رضوی(Rizvi Traverse) ، اسپارک کاپیتال(Spark Capital) و شرکت دایره اتحادیه سرمایه گذاری (USV) نیز در لیست منتشر شده گوگل، در ردیف سهامداران عمده این شرکت قرار گرفته بودند. این شرکت ها هم غالباً سهامی بیش از 5 درصد داشتند. ارائه عمومی سهام در بورس، تا حد زیادی این مسائل را شفاف و روشن نمود.

suhail rizvi میلیونر هندی تبار، دیگر سهامدار عمده شرکت توئیتر به حساب می آید. در بین سهامدارن عمده توئیتر، شاید هیچ فردی به اندازه وی مرموز و دور از چشم رسانه ها نبوده باشد. بیشترین میزان مالکیت سهامِ افراد و شرکت های خارج از توئیتر تا کنون، متعلق به شرکت ریزوی بوده است. این شرکت در سال 2013 نزدیک به 18 درصد سهام توئیتر را در اختیار داشته است. مدیریت این شرکت سرمایه گذاری، با suhail Rizvi پایه گذار اصلی آن می باشد. گفته می شود وی فردی را مخصوصاً جهت پاک کردن عکس ها و اطلاعات شخصی خود از موتورهای جستجوگر اینترنتی استخدام کرده است. آقای ریزوی، 46 ساله، متولد هند و بزرگ شده آیوا است. وی علاوه بر توئیتر، در فیسبوک، Flipboard و Square نیز دارای سهام است. گفته می شود پدر وی، استاد روانشناسی در یکی از کالج های ایالت آیوا است.

Spark Capital اما یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر است که در سال 2005 با مشارکت 5 نفر پایه گذاری شده است. این شرکت دارای شعبه هایی در بوستون، سانفرانسیسکو و نیویورک است. سرمایه گذاری در توئیتر، تنها بخشی از فعالیت های این شرکت رو به رشد را تشکیل می دهد که اولین بار در سال 2008 صورت گرفته است. سرمایه گذاری در Tumblr، Foursquare، Stack Exchange، Warby Parker، Upworthy و Academia.edu بخش دیگری از فعالیت های این شرکت سرمایه گذاری را تشکیل داده است.

شرکت دایره اتحادیه سرمایه گذاری(Union Square Ventures) هم یک شرکت سرمایه گذاری خطر پذیر واقع در نیویورک با سرمایه ای بالغ بر 650 میلیون دلار است که در سال 2003 توسط فرد ویلسون(Fred Wilson) و براد بورنهام(Brad Burnham) پایه گذاری شده است. این شرکت به واسطه سرمایه گذاری های اولیه خود در توئیتر، Zynga و Tumblr به صورت قابل توجهی شناخته شده است. علاوه بر این، فرِد ویلسون به واسطه سرویس بلاگِ خود(AVC.com) شخصیت شناخته شده ای در دنیای فناوری می باشد.

شرکت جی پی مورگان(J.P. Morgan) و بنگاه های وابسته به آن، 10.3 درصد سهام توئیتر را در اختیار داشته اند. اسپارک کاپیتال، دیگر سهامدار عمده خارج از توئیتر، با 6.8 درصد سهام این شرکت بوده است. بر این اساس، و شرکت دایره اتحادیه سرمایه گذاری 5.9 درصد سهام را در اختیار داشته است. با این حال افراد و شرکت هایی بودند که با وجود داشتن سهام، اسامی آنان در لیست مذکور نیامده بود. به عنوان مثال، کریس ساکا((Chris Sacca که خود از اولین سرمایه گذاران توئیتر بود و زمینه ارتباط توئیتر و شرکت ریزوی را فراهم کرده بود، در لیست منتشر شده دیده نمی شد. Chris Sacca به عنوان یک سرمایه گذار خطرپذیر در سیلیکون ولی، یک سخنران عمومی، مشاور سهام خصوصی و کارمند سابق شرکت گوگل شناخته می شود. وی علاوه بر توئیتر، در شرکت Uber نیز سرمایه گذاری کرده است.

علاوه بر او، شاهزاده ولید بن طلال آل سعود نیز در سپتامبر 2011 به رویترز گفته بود که مبلغ 300 میلیون دلار در توئیتر سرمایه گذاری کرده و قصد فروش سهام خود را ندارد. با این حال، نام او نیز در لیست مذکور نیامده بود. این شاهزاده سعودی بر طبق این سند رسمی، دهم جولای 2015 با افزایش میزان سهام خود در توئیتر، اکنون به عنوان دومین سرمایه گذار این شرکت شناخته می شود. وی اکنون بالغ بر 34 میلیون سهم توئیتر را در مالکیت خود دارد. سهم 5.2 درصدی وی از مایملک شرکت توئیتر، اکنون از سهم جک دروسی مدیرعامل کنونی این شرکت نیز فراتر رفته است. جک دروسی با در اختیار داشتن بیش از 21 میلیون سهم، 3.2 درصد سهام این شرکت را در اختیار دارد. پیش از این، سهم ولید بن طلال در مالکیت توئیتر، به سختی به 3 درصد می رسید.

وی علاوه بر توئیتر، بخشی از سهام کمپانی والت دیزنی، News Corp و 21st Century Fox را نیز در اختیار دارد. بی بی سی در معرفی وی می نویسد: او بیش از آنکه یک سیاستمدار باشد، یک تاجر است. تاجری که سعی دارد چهره ای غربی از خود به نمایش بگذارد و برای دفاع از حقوق زنان مبارزه می کند. بی بی سی، نگاه متعادل تر وی در مقایسه با فضای محصور موجود در عربستان را تضادی می داند که نمی شود زیاد درباره آن بحث کرد! و معتقد است با توجه به ممنوعیت انتقاد از خانواده سلطنتی در عربستان، همگان در این کشور به نوعی خودسانسوری اجباری دست می زنند. به گزارش بی بی سی، صفحه ولید بن طلال در شبکه اجتماعی توئیتر، سه میلیون و 800 هزار دنبال کننده دارد. وی بیش از هر چیزی دوست دارد عکس های خود با افراد مشهور را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارد. او در توئیتر بسیار فعال است. کمتر در سیاست دخالت می کند و بر خلاف پدرش(طلال بن عبدالعزیز آل سعود) ترجیح می دهد با هر کسی که در عربستان بر سر کار بیاید، بیعت کند. آخرین پست صفحه توئیتر وی به توصیه هایی در باب لزوم برخورد با ایران اختصاص یافته است. وی در این توییت پیشنهاد کرده است، درخواست ملاقات دیپلمات های ایرانی رد شود، تمامی پروازها به سمت ایران متوقف شده و هر پروژه سرمایه گذاری مشترک! در ایران کان لم یکن تلقی شود. وی همچنین تعداد قابل توجهی دورف(انسان کوتاه قامت) را به استخدام خود درآورده است. امری که گویا یکی از سرگرمی های این شاهزاده سعودی به حساب می آید، هرچند وی گفته است آنها برای استخدام شدن در کشوری با نرخ بالای بیکاری، از وی سپاسگذار هم هستند!

اکنون اوان ویلیامز از پایه گذاران توئیتر، اولین شخصِ سهامدار این شرکت-از نظر حجم سهام- محسوب می شود. او با حفظ مالکیت خود بر بیش از 46 میلیون سهام توئیتر، در حال حاضر سهمی 6.9 درصدی از دارایی های توئیتر را در اختیار دارد. ویلیامز بیشتر به عنوان یک برنامه نویس کامپیوتر و کارآفرین اینترنتی معروف است و شرکت های اینترنتی زیادی را پایه گذاری کرده است. وی پیش از این، مدیر اجرایی توئیتر بوده است. وی دو فرزند دارد و هم اکنون ساکن سانفرانسیسکو است. وی به همراه Meg Hourihan با پایه گذاری شرکت (Pyra Labs ) برای اولین بار وبلاگ را-به عنوان یکی از برنامه های محبوب و کاربردی فضای وب- ایجاد و مدیریت کرد. ویلیامز در واقع، واژه بلاگر(وبلاگ نویس) را اختراع کرد. شرکت Pyra از خروج یکباره Meg Hourihan و دیگر کارکنان آن جان سالم بدر برد و سرانجام در سوم فوریه 2003 توسط گوگل خریداری شد. ویلیامز در سال 2003 از سوی مجله MIT Technology Review به عنوان یکی از صد مخترع برتر زیر 35 سال جهان انتخاب شد. وی در سال 2004 از سوی مجله PC به عنوان مرد سال انتخاب شد. مخترع وبلاگ، پس از خروج از گوگل، وبسایت های Odeo، توئیتر، Medium را به ترتیب در سال 2006، 2007 و 2012 پایه گذاری نمود. پایه گذاری فستیوال سالانه XOXO در زمینه هنر و تکنولوژی از آخرین نوآوری های این کارآفرین اینترنتی محسوب می شود.

از دیگر سهامداران توئیتر می توان به پایه گذاران شرکت خدمات کامپیوتری Netscape یعنی جیمز کلارک و مارک اندرسون اشاره نمود. James Henry Clark یک کارآفرین و مهندس کامپیوتر آمریکایی است. وی چندین شرکت تکنولوژیک قابل توجه را در دره سیلیکون ولی پایه گذاری کرده است. شرکت های Silicon Graphics, Inc.,Netscape Communications Corporation,myCFO و Healtheon از این قبیل هستند.

مارک اندرسون نیز یک کارآفرین، سرمایه گذار و مهندس نرم افزار است. وی پایه گذار شرکت های Andreessen Horowitz، و Opsware است. وی بعدها شرکت Opsware را به HP فروخت. وی شرکت Ning را نیز پایه گذاری کرده است. وی همچنین عضو هیئت مدیره شرکت های فیسبوک، HP و eBay است. وی در سال 2008 از باراک اوباما نامزد دموکرات ریاست جمهوری آمریکا حمایت کرد. با این حال در سال 2012 تغییر عقیده داد و سخنانی در حمایت از نامزد جمهوری خواه-میت رامنی- بر زبان آورد. وی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو نیز تا کنون از کارلی فیورینا، نامزد جمهوری خواه انتخابات حمایت کرده است.

از دیگر افرادی که نام آنها در لیست مذکور نیامده بود، می توان به بیز استون و نوح گلاس از دیگر پایه گذاران توئیتر اشاره نمود. بیز استون یکی از پایه گذاران توئیتر است که در تاسیس Xanga ، Odeo، Obvious Corporation و Medium نیز مشارکت داشته است. وی در طول سالهای فعالیت خود در عرصه سرمایه گذاری و فعالیت در عرصه فناوری، جوایز و عناوین قابل توجهی را کسب کرده است. به عنوان مثال، وی در سال 2010 از سوی مرکز بین المللی روزنامه نگاران، مفتخر به دریافت اولین جایزه خلاقیت شد. صفحه توئیتر وی بسیار فعال است. نوح گلاس نیز یک توسعه دهنده نرم افزارهای کامپیوتری است که شهرت خود را بیش از هر چیزی، بابت شروع به کار در توئیتر و Odeo کسب کرده است.

اخیراً استیو بالمر، مدیرعامل سابق مایکروسافت نیز با خرید 4درصد از سهام توتیتر، خود را بهعنوان یکی از سرمایه گذاران بزرگ در زمینه شبکه های اجتماعی مطرح کرده است. SteveBallmer یک تاجر آمریکایی است که بین ژانویه 2000 تا فوریه 2014، یعنی به مدت 14 سال، مدیر اجرایی شرکت مایکروسافت بوده است. وی در حال حاضر مالک تیم بسکتبال Los Angeles Clippers نیز هست. مجموع ثروت او در 11 می 2015 بالغ بر 22 میلیارد و 700 میلیون دلار بوده است. واقعیتی که وی را در جایگاه 21 ام از لیست 400 آمریکایی ثروتمند معرفی شده توسط مجله فوربز قرار داده است. وی در مدت مدیریت خود بر مایکروسافت، در اتخاذ مواضع صهیونیستی شهره بوده است. به عنوان مثال، وی در سال 2008 و در جریان سفر به سرزمین های اشغالی در شهر هرتزلیا می گوید:”مایکروسافت همانقدر که یک شرکت آمریکایی شناخته می شود، یک شرکت اسرائیلی نیز هست.”(اینجا) وی همچنین معتقد است:” اسرائیل یک نمونه عالی از خلاقیت و نوآوری برجسته است.”(اینجا). وی همچنین سال 2012 که هنوز مدیریت مایکروسافت را در اختیار داشت، گفته بود:” ما به اسرائیل متعهد هستیم.”(اینجا). پس از اینکه وی در تویتی، خبر خرید بخشی از سهام توئیتر را اعلام کرد، ارزش سهام این شرکت بلافاصله با رشد 5.6 درصدی مواجه شد.

ریچارد کاستولو، رئیس سابق توئیتر نیز در زمره سهامداران عمده این شرکت قرار می گیرد. او که Dick Costolo هم خوانده می شود، بین سال های 2010 تا 2015 مدیریت توئیتر را بر عهده داشته است. وی پیش از آنکه به سمت مدیر توئیتر انتخاب شود نیز، یکی از مقامات ارشد این شرکت به حساب می آمد. وی سمتِ مدیریت توئیتر را در اکتبر 2010 از اوان ویلیامز تحویل گرفته بود. با این حال، 16 ژوئن 2015 اعلام شد که در ماه جولای، جای خود را به صورت موقت به جک دروسی، بنیانگذار و اولین مدیرعامل توئیتر خواهد داد. وی نیز در طول سالهای فعالیت خود، عناوین مختلفی را از سوی مجلات معتبر آمریکایی مانند تایم، بیزینس اینسایدر و غیره به خود اختصاص داده است.

جک دروسی، مدیر فعلی توئیتر نیز که از سهامداران عمده این شرکت به حساب می آید، یک برنامه نویس کامپیوتر و کارآفرین اینترنتی شناخته می شود. بیشتر شهرت وی به علت پایه گذاری و مدیریت توئیتر، Square و یک شرکت پرداختِ موبایلی بوده است. سال 2012، وال استریت ژورنال وی را مستحق دریافت جایزه “خلاقیت سال” در حوزه تکنولوژی دانست. در تاریخ 24 دسامبر 2013، خبر عضویت وی در هیئت مدیره شرکت والت دیزنی منتشر شد.

وی همچنین رابطه شخصی و دوستانه ای با جرد کوهن(Jared Cohen) دارد. شخص یهودی تباری که گفته می شود رابط اصلی نهادهای صهیونیستی داخل آمریکا و شرکت گوگل است. کوهن پیش از ماموریت یافتن در گوگل(پیش از سال 2010)، جایگاه ویژه ای در سیستم وزارت خارجه آمریکا در دوران کاندولیزا رایس و هیلاری کلینتون داشته است. وی پس از انتقال به گوگل، در جایگاه مدیر ایده های گوگل فعالیت داشته است. فعالیت های کوهن در وزارت خارجه امریکا به صورت خاص بر مسئله ایران و منطقه خاورمیانه متمرکز بوده است. وی نقش مهمی در حمایت از اغتشاشات سال 2009(1388) ایران داشته است. از آوریل 2009 وی به صورت خاص بر روی ارتباط گیری با مدیران و سهامداران عمده شرکت های تکنولوژیک در عراق، روسیه، مکزیک، کنگو و سوریه متمرکز شده و همچنین نقش ویژه ای در پیوستن گوگل و دیگر شرکت های مستقر در سیلیکون ولی به پروژه جاسوسی PRISM داشته است. مجله فورچون در آگوست 2010 طی مقاله ای به رابطه دوستانه کوهن و جک دروسی پرداخته است.

مسئله ای که توئیتر در سالهای گذشته به صورت مداوم با آن دست و پنجه نرم کرده است، کاهش ارزش سهام است. واقعیتی که باعث شد هیئت مدیره این شرکت، بار دیگر جک دروسی، اولین مدیر عامل توئیتر را جایگزین ریچارد کاستولو نماید. در کنار هیئت مدیره و مدیران توئیتر، شهامداران عمده این شرکت نیز سعی خود در جلوگیری از نزول ارزش سهام را انجام داده اند. به عنوان مثال، اوان ویلیامز و جک دروسی(Evan Williams and Jack Dorsey) به عنوان بنیانگذاران توئیتر در کنار ریچارد کاستولو(رئیس سابق این شرکت)، ماه آوریل سال 2014 تصمیم خود مبنی بر عدم فروش سهام خود تا اطلاع بعدی را اعلام عمومی کردند.(اینجا) ویلیامز پیش از این، 2.6 درصد از سهام توئیتر را که در اختیار داشت، فروخته بود و سهم مشارکت وی در دارایی های توئیتر در آوریل 2014، به 9.4 درصد (معادل 2.3 میلیارد دلار)رسیده بود. بر اساس گزارش مالی سالانه توئیتر در 21 می 2014،(اینجا) جک دروسی به عنوان رئیسِ وقت توئیتر، 4 درصد سهام را در اختیار داشته و دارایی کاستولو، 1.4 درصد سهام شرکت را تشکیل داده است. شرکت سرمایه گذاری ریزوی سهمی بالغ بر 17.9 درصد را در اختیار داشته و بر اساس گفته های یک فردِ نزدیک به شرکت ریزوی در همان تاریخ، قصد فروش سهم نزدیک به 18 درصدی خود را نداشته است.

بر اساس گزارش سالانه توئیتر، پیتر فنتون، یکی از مدیران و اولین سرمایه گذاران توئیتر نیز قصد فروش سهم 5.4 درصدی خود را نداشته است. سومین سرمایه گذار بزرگ توئیتر، یعنی سرکت جی پی مورگان نیز بر طبق اظهارات مسئولین آن، قصد حفظ سهام 8.4 درصدی خود را در توئیتر داشته است. از طرفی، بر اساس گزارشات داخلی شرکت توئیتر در همین تاریخ، 46.6 درصد صاحبان سهام تمایلی به فروش سهام خود نداشته اند. با این حال، روند نزول سهام ادامه دارد! اکتبر سال 2013 توئیتر برای اولین بار سهام خود را در بورس عرضه کرده بود. بیانیه سالانه توئیتر در تاریخ مذکور را در (اینجا) ببینید. در هر حال، توئیتر اگرچه به علت تنوع نژادی و ملیتی سهامدارن عمده آن، کمتر از شرکتی همچون فیسبوک، ظاهر صهیونیستی دارد، با این وجود، بارها نشان داده است که در مواقع لزوم، به بهترین وجهی در اختیار سازمان های اطلاعاتی آمریکا قرار می گیرد.