پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی، شهر ۶۷۰ هزار نفری Greenville در آمریکا به مدل جدیدی برای حمایت از کسب‌وکارهای نوپا دست پیدا کرده است. مدلی که شهرهای دیگر آمریکا در حال الگوبرداری از آن هستند. در این شهر که زمانی قطب تولید پوشاک و صنایع نساجی بوده است، تاکید زیادی بر حمایت از کسب‌وکارهای محلی دیده می‌شود. این شهر توانسته مسیری برای عبور از رکود اقتصاد صنعتی به رونق اقتصاد دانش‌بنیان برای خودش پیدا کند. شرکت‌های صنعتی بزرگ شکست خورده با حجم کارگران و کارمندان بیکار شده‌ی بسیاری در ایالات متحده منتظر هستند تا ببینند سیاست کاهش مالیات، افزایش تعرفه وارداتی و کاهش مهاجرپذیری دولت ترامپ مشکل آنها را حل می‌کند یا نه، ولی مدیران این شهر مشکل را به گونه‌ی دیگری حل کردند. نرخ سرانه‌ی ایجاد کسب‌وکار به ازای هر نفر در این شهر در حال حاضر در لیست برترین‌های ایالات متحده قرار دارد حتی با اینکه به علت رونق شهر جمعیت آن از سال ۲۰۰۰ تا به حال ۲۰ درصد رشد داشته است.
برخی از ویژگی‌های این شهر به سادگی قابل کپی‌برداری نیستند، مانند دهه‌ها تلاش سیاسی برای ایجاد جامعه ای با تحصیلات دانشگاهی عالی و دارای نیروی کاری ماهر، نزدیکی به مراکز دانشگاهی بسیار با کیفیت و دسترسی به مراکز صنعتی مهمی مانند کارخانه‌های تولیدی قطعات BMW و میشیگان تایرز. ولی برخی ویژگی‌های دیگر آن مانند فرهنگ ریسک‌پذیر مردم شهر و شبکه‌ی خوبی از سرمایه‌گذاران محلی که روی کسب‌وکارهای نوپا سرمایه‌گذاری می‌کنند برای شهرهای کوچک و متوسط دیگر قابل الگوبرداری هستند.
طبق اعلام وزارت خزانه‌داری آمریکا در سال ۲۰۱۶ اختلاف میانگین دارایی خانواده‌های ساکن شهرهای بزرگ یا به اصطلاح شهرهای “سوپر استار” با خانواده‌های شهرهای دیگر ۴۷۵ هزار دلار بوده در حالی که این اختلاف در سال ۱۹۸۹ چیزی حدود ۱۲۳ هزار دلار بوده است. به بیان اقتصاد دانان این شکاف بزرگ بین دو جامعه که روی هویت فرهنگی، وضعیت سلامت، پایداری خانواده‌ها و حتی مسائل سیاسی تاثیر می‌گذارد به خاطر آن است که شغل‌های صنعتی جای خود را به شغل‌های فکری و مفهومی داده‌اند. در اواخر دهه‌ی هفتاد میلادی ۲۲ درصد از کسانی که کشاورزی نمی‌کردند شغلشان تبدیل یک ماده‌ی خام به یک محصول بوده است در حالی که این درصد اکنون به زیر ۱۰ درصد رسیده است. اما شغل‌های که به افراد تحصیل کرده و با مهارت نیاز دارند در طول این سالها رشد کرده ولی همه‌ی این افراد جذب شهرهای بزرگ می‌شوند، جایی که فضا برای رشد کسب‌وکارهای نوپا مهیاست.
مشکل اینجاست که شرکت‌های بزرگی مانند فیس بوک و گوگل همه‌ی افراد با استعداد را جذب خود می‌کنند و سهمی برای شهرهای کوچک باقی نمی‌ماند، ولی این شهر کوچک موفق شده در رقابت پیروز باشد. در این شهر به ازای هر هزار نفر ۵ کسب‌وکار نوپا وجود دارد، که این عدد در مقایسه با شهرهای بزرگی مانند بوستون با ۵٫۲ و شیکاگو با ۵٫۶ کسب‌وکار به ازای هر هزار نفر عدد قابل توجهی بوده و موفقیت بزرگی محسوب می‌شود. به گفته‌ی کسب‌وکارهای مستقر در شهر، Greenville پتانسیل خوبی از نیروی کار متخصص و مستعد در زمینه‌ی مهندسی شیمی و مهندسی زیستی دارد و این برای شرکت‌های فعال در این حوزه‌ها بسیار جذاب است.
نهادها و مقامات محلی این شهر به اتفاق تلاش کرده‌اند چیزی را که به آن یک “خوشه‌ی نوآوری” گفته می‌شود بسازند. مثلا برای یکی از کسب‌وکارهای نوپا که روی تومورهای سرطانی کار می‌کند نهادهای شهر هم مکانی برای استقرار اختصاص دادند و هم سرمایه‌ای برای ادامه‌ی کار تحت عنوان کمک بلاعوض و خرید سهام تامین کردند. عامل دیگری که این شهر به خوبی به آن پرداخته این است که مرکز اقتصادی شهر را از نظر زیبایی جذاب و دیدنی ساخته است. رودخانه‌ای که به زیبایی با آبشار و پارک‌های حاشیه‌ای و پل‌های عابر پیاده تزیین شده است و هر کسی را به گشت و گذار ترغیب می‌کند. نکته‌ی مهم این است که اگرچه شرکت‌های شکل گرفته در این شهر در مراحل توسعه‌ی خود برای جذب سرمایه‌ی بیشتر به سراغ نهادهای سرمایه‌گذاری بزرگ‌تر در شهرهای دیگر می‌روند ولی حمایت‌ها پیگیرانه‌ی نهادهای این شهر از کسب‌وکارها در مراحل اولیه‌ی ایجادشان که حتی در دره‌ی سیلیسکون هم نظیر ندارد ذهنیت خوبی در آنها ایجاد کرده است، به گونه‌ای که حاضر نیستند دفتر خود را در این شهر تعطیل کنند و مرکز خود را به شهر دیگری ببرند.
شهرهای دیگری هم در آمریکا وجود دارند که این الگو را راه نجات خود از رکود اقتصادی می‌دانند و نعل به نعل در حال پیاده‌سازی آن هستند.
منبع: آفرینه
