پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی، حسین میرزایی، معاون اسبق توسعه و مدیریت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان گیلان و عضو شورای سازمان سیما و منظر شهرداری رشت و از فعالان حوزه فرهنگی و گردشگری در یادداشتی نوشت: به‌راستی چه کسی باید برای حمایت از سرمایه‌گذاران حوزه‌های گردشگری و صنایع‌دستی قدم بردارد؛ حمایت دولت در راستای اشتغال به نظر مردم با تسهیلات ۱۲ درصد اماکن پذیر است، آیا برای سرمایه‌گذاران که میلیاردها تومان هزینه کردند، حمایت حساب می‌شود؟
کسی پای درد و دل سرمایه‌گذاران نشسته!
با شروع شیوع ویروس کرونا در جهان و تأثیرات آن بدون استثنا هیچ فعالیتی از اثرات مضر آن در امان نمانده است، در این میان گردشگری به سبب ماهیت خود با شیوع ویروس و بسته شدن مرزها اکثر سفرها کنسل شده و میلیاردها دلار زیان به هلدینک‌های گردشگری وارد ساخت و فعالان این عرصه اهم از اقامتی و پذیرایی، شرکت‌های هواپیمایی و حمل‌ونقل دچار آسیب شدند؛ بااینکه رقم مشخصی درباره ضرر ناشی از کرونا در این بخش‌ها در دست نیست اما وزارت میراث فرهنگی خسارات واردشده به سه بخش میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی را سه هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان برآورد کرده است.
دولت ایران پیش‌تر گفته بود ۷۵ هزار میلیارد تومان برای جبران خسارت کل کسب‌وکارهای آسیب‌دیده در نظر گرفته است که گردشگری هم بخشی از آن است، شیوع کرونا در ایران در آستانه تعطیلات نوروزی شدت گرفت؛ زمانی که بسیاری از صنایع وابسته به گردشگری با خیل عظیمی از درخواست برای لغو سفر و بازگرداندن پول مسافران مواجه شدند؛ بعضی از شرکت‌های مسافرتی هنوز موفق نشدند پول خود را از شرکت‌های هواپیمایی پس بگیرند.
ازآنجایی‌که یکی از محورهای اصلی توسعه استان گیلان بر اساس گردشگری است و این استان از کانون‌های اصلی شیوع اولیه این ویروس منحوس بوده کلیه فعالیت‌های گردشگری این استان دچار ضرر و زیان‌های بی‌شماری شده است، ما با گروهی از مشاغل مواجهیم که بیشتر از ۶ ماه است معیشت و اشتغالشان تحت تأثیر مستقیم و غیرمستقیم قرارگرفته و با شیوع ویروس کرونا رسماً بیکار شده‌اند و بیمه هم ندارند.
دولت با درخواست وزارت میراث فرهنگی و گردشگری برای اختصاص سه هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان برای جبران خسارات ناشی از شیوع کرونا و آسیب به کسب‌وکارهای مرتبط با گردشگری موافقت نکرده و وام ۱۲ درصدی را مطرح کرده است. نرخ سود این تسهیلات ۱۲ درصد است و دوره بازپرداخت آن دو سال است.
۱۶ میلیون تومان وام به ازای هر شغل اختصاص می‌یابد، به فرض مثال اگر یک هتل و یا دفتر خدمات مسافرتی ۲۰ نفر شاغل بیمه‌ای داشته باشد، به ازای هر نفر ۱۶ میلیون تومان تسهیلات اختصاص می‌یابد.
فعالان گردشگری از این شرایط پرداخت تسهیلات راضی نبوده و وام ۱۲ درصدی را مشکل‌زا توصیف کرده‌اند چون به گفته آن‌ها این وام بر بدهی آن‌ها خواهد افزود و تسهیلات دولت را با توجه به حجم خسارات زیاد، کافی نمی‌دانند.
کرونا یک هشدار مهم به دولت‌ها بود که نشان دهد سلامت عمومی جامعه برای توسعه صنعت گردشگری یک کشور اولویتی انکارناپذیر است، کرونا هشدار داد که اگر مؤلفه امنیت موردتوجه قرار نگیرد تأثیرات غیرقابل جبرانی خواهد گذاشت.
ازاین‌رو پیشنهاد می‌شود مؤلفه‌ای چون بهداشت و سلامت عمومی جامعه، به‌عنوان یک الزام و مطابق با شاخص‌های استاندارد جهانی در کلیه فرآیندهای گردشگری از حمل‌ونقل، اقامت، خوراک و تفریح ساری و جاری سازد چراکه در این برهه زمانی حساس صنعت گردشگری ابتدا برای شروع و رونق کسب‌وکارهای خود نیاز به جلب اعتماد عمومی مردمی دارد که به‌صورت بالقوه پس از به وجود آمدن محدودیت‌های اجتماعی اجباری و در خانه ماندن نیاز به تجدید روحیه برای سفر دارند پس قطعاً دوباره بازار گردشگری می‌تواند در استان رونق گیرد اما با شرایطی متفاوت‌تر از گذشته!
کرونا حوزه صنایع‌دستی استان گیلان را نیز همانند سایر مشاغل تحت تأثیر قرار داده است چراکه وضعیت اقتصادی، محدودیت‌های تردد، قرنطینه‌های خانگی، توقف فعالیت بازار و همچنین تعطیلی فروشگاه‌های صنایع‌دستی، سبب کاهش چشمگیر تولید و فروش حوزه صنایع‌دستی شده است.
در بعد آموزشی ـ ترویجی نیز با تعطیلی آموزشگاه‌ها دچار چالش شدند، کارگاه‌های تولیدی در سراسر استان بالأخص کارگاه‌های تولیدی گروهی به‌طور مطلق تعطیل‌شده و هزینه‌های نگهداری، بیمه، حقوق کارگران، مالیات به همه این کارگاه‌ها آسیب زد. به‌طورمعمول با ایجاد بازارچه‌های موقت در تعطیلات نوروزی که هرساله در سراسر استان دایر می‌شد این نمایشگاه‌های محلی نیز تعطیل شدند.
اما در این بخش فرصتی که پیش آمد این بود که هنرمندان به سراغ شبکه‌های اجتماعی رفتند و توانستند از طریق فضای مجازی تولیدات خود را در معرض فروش قرار دهند اما این موضوع فقط به تعداد معدودی از هنرمندان که به فضای مجازی دسترسی داشته و علم آن را داشتند خلاصه می‌شد و تعدادی دیگر همچنان با مشکلات عدم فروش محصولات تولیدی خود دسته و پنجه نرم می‌کنند.
به نظر می‌رسد که این‌یک واقعیت است که هنرمندان باید برای خود یک برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری داشته باشند و اگر یک پایگاه به شکل یک صفحه مجازی داشته باشند، قطعاً می‌تواند در آینده برای آن‌ها فروش خوب و سود اقتصادی داشته باشند.
بنا به اظهار کارشناسان حوزه سلامت کرونا فعلاً ماندگار است بنابراین حمایت دولت از این بخش و فراهم کردن بستر مناسب جهت فعالیت و فروش تولیدات صنایع‌دستی ضروری است، باید تمهیدات لازم هرچه سریع‌تر اتخاذ شود و صنعت صنایع‌دستی با مراقبت‌های ویژه دولت احیا شود چراکه در غیر این صورت کرونا قطعاً ضررهای جبران‌ناپذیری بر پیکر این صنعت وارد خواهد کرد.
چتر حمایتی دولت برای کارگاه‌های واقعی باز شود و با ارائه کارت‌های اعتباری و وام‌هایی که روند اداری پیچیده‌ای نداشته باشند از راهکارهای مؤثر جهت کمک به تولیدکنندگان صنایع‌دستی است.
منبع:فارس
