به گزارش فناوری فرهنگی،در این قسمت از برنامه 180 درجه دو کارگردان معروف سینما، مسعود ده نمکی و محمد مهدی عسگر پور در خصوص موضوع «نسبت سینما و سینماگران با انقلاب اسلامی» به بحث و گفتگو نشستند. آنچه می خوانید خلاصه ای از مهمترین مباحث این دو کارگردان سینمای کشورمان است.
عسگر پور:
– سینما در کشور ما به دو بخش قبل و بعد از انقلاب تقسیم بندی می شود؛ آنچه قبل از انقلاب در سینما وجود داشت به استثناء برخی آثار، ادامه اش برای مجموعه کشور غیر قابل تحمل بود.
– یکی از پارامترهایی که در انقلاب تعیین کننده بود وضعیت نامطلوب سینما بود.
– در حالی که در خیلی از کشورهای دنیا جنگ ها و انقلاب ها خیلی از چیزها را دگرگون و نابود می کند به خصوص در حوزه فرهنگ اما خیلی از افتخارات سینمای ایران بر می گردد به زمان جنگ و در دورانی که خیلی از تجهیزات سینمایی تحریم بود.
– از دید برخی سیاست مداران کشور در دوره جنگ، کاری که سینمای ایران در خارج از کشور انجام داد سفیر بسیار خوبی برای انقلاب اسلامی بود.
ده نمکی:
– سینمای ما نسبت به انقلاب در دوبخش مسولیت دارد یکی روایت صحیح از انقلاب و دیگری طرح مطالبات انقلاب؛ آیا سینما نسبت به این دو مقوله موفق بوده است؟
– تعارضاتی که در حوزه سینما برای سینماگران مثل پدیده شهرت پیش آمده را نتوانستیم حل کنیم. آیا شهرت در سینمای انقلابی چیز مذمومی است؟ هر چه آدم متدین وارد سینما کنیم باز هم عوارض شهرت گریبانگیرش خواهد شد.
– خیلی آدم های دینی آمدند تا سینما را دینی کنند اما خودشان سینمایی شدند. سینمایی به معنای نگاه روشنفکری و …
عسگر پور:
– تقسیم بندی سینمای انقلاب و سینمای جنگ و … را قبول ندارم. این نوع تقسیم بندی ها تبعاتی مثل ایجاد رانت، سوتفاهم و ایجاد فاصله بین سینماگران خواهد داشت.
– برخی به دنبال نسبت سینما با انقلابی که انجام شد می گردند؛ بگردیم در سطح جامعه و نسبت انقلاب را با اقتصاد، شهرسازی و خودرو سازی و چیزهای دیگر ببینیم؛ آیا خروجی که در این حوزه ها دریافت میکنیم با آرمان های ما از انقلاب نسبتی دارد؟ به نظرم ندارد.
– اگر بعد از انقلاب یک هزارم سرمایه گذاری که جمهوری اسلامی بر روی دو کارخانه لوس و نُنُر! خودرو سازی انجام داد در حوزه فرهنگ کرده بود آنوقت می توانستیم مطالباتمان را طور دیگری تعریف کنیم.
– در حوزه فرهنگ ما مطلقا نگاه و سرمایه گذاری استراتژیک وجود ندارد. این در حالی که است که در برخی حوزه های دیگر سرمایه گذاری های بیهوده انجام می گیرد.
– در حوزه فرهنگ با جامعه ای مواجهیم که نه می توانید بگویید با واقعیت ها پیش رفته و نه برگفته از آرمان ها است.
– امروز وقتی ما دوربینی را روی ماشین می بندیم و در خیابان ها فیلم می گیریم در تلوزیون جمهوری اسلامی غیر قابل پخش است.
– برای فیلم برداری در یکی از میادین تهران که باید 100 نفر رد شوند، خیابان را می بندیم و آدم های خودمان با پوشش خاص را می آوریم تا صحنه قابل پخش باشد.
ده نمکی:
– نسل آینده سینمای ما بهتر از نسل قبل که انقلاب و جنگ را دیده بودند نخواهند بود. اگر نیروهای جوان را حفاظت نکنیم آنها ذوب در همین مناسبات سینمایی خواهند شد.
– اینکه می گویند جنگ نرم به نظرم شوخی است. آیا برای این جنگ نرم سرمایه گذاری شده و آیا حساسیت هایی که در دیگر موضوعات است در باره جنگ نرم است. دولت ها چقدر در حوزه فرهنگ سرمایه گذاری می کنند.
– همه بودجه یک سال سینمای این کشور به اندازه تولید یک فیلم 300 است.
– فیلم فقر و فحشای من که حدود 13 سال پیش تولید شد هزینه زیادی برایم داشت و پله های دادگاه را برای تولید این فیلم بالا و پایین رفتم؛ حالا می گویند اخیرا فیلمی تهیه شده که 150 نفر از مسوولین تراز اول کشور آن را دیدند و گریه کردند. تازه یکی از مسوولان هم گفته چرا 10 سال پیش چنین فیلمی تهیه نشد؟!
– بعد از اکران آخرین فیلمم احتمالا به سراغ فیلم های خنثی بروم که هزینه ای برایم نداشته باشد.
– اگر روزی بیاید که آثارم مطالبه گرانه نباشد ترجیح می دهم اثری نسازم.
عسگر پور:
– این چه سیستمی است که در حوزه سینما و تلوزیون هر مسوولی که سرکارمی آید بعد از مدتی می گویند ناراضی هستیم. پس باید از مریخ آدم بیاوریم؟! این سیستم باید یک بازنگری جدی شود.
– آنقدر گفتیم «نه غربی و نه شرقی» دیگر سراغ نمونه های و الگوهای درست کشورهای دیگر نمیتوانیم برویم.
– تمرکز گرایی در فرهنگ در دولت و حاکمیت انجام گرفته است. در این حالت رقابت و کار نو و جدید به سختی تولید می شود.
– مدیران ما از ترس تبعات واگذاری سینما به بخش خصوصی این کار را انجام نمی دهند. شاید این تبعات در کوتاه مدت سخت باشد اما ما حاضر نیستیم درد این سوزن را تحمل کنیم.
– مطالبات انقلاب یعنی مطابات همان مردمی که انقلاب کردند.
– آیا بعد از حصول این مطالبات مردمی، جرات و توان اعلام آن را خواهیم داشت؟ جواب منفی است؛ چون مدیران ما محافظه کار هستند.
ده نمکی:
– وظیفه سینمای انقلاب به تعبیر امام مطالبه گری است.
– چطور می شود دولت ها بودجه رسانه ملی را گروکشی کنند.
– سالها بود که تلوزیون روابط عمومی دولت ها بود . چند سالی است مطالبات مردم طرح می شود.
– وقتی نقدهای تلوزیون برای مسوولان دولتی سنگین تمام می شود به فکر قطع بودجه می افتند.
منبع: جهان نیوز