به گزارش فناوری فرهنگی،پنجمین نشست تخصصی کانون هماندیشی گردشگری اتاق فکر استان اصفهان به طور مشخص به بررسی مسئله ویزا پرداخته است.
حاضرین نشست
آقای دکتر محمد زاهدی (دبیر کانون هماندیشی گردشگری)، خانم نسرین سعیدی(کارشناس ارشد علوم اقتصادی- مدیر داخلی اتاق فکر)، آقای محمدرضا کارشناس (رییس نمایندگی وزارت خارجه در اصفهان)، آقای مهدی رجبی (نماینده وزارت خارجه در اصفهان)، آقای محسن یارمحمدیان (معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی)، آقای حسین نصر (مدیرعامل شرکت سی و سه پل)، آقای کاووس مسعودی (نایب رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی)، خانم عاطفه پورحقانی (مدیریت آژانس شکوه ایرانیان).
تدوین
جناب آقای دکتر محمد زاهدی ( هیئت علمی دانشگاه پیام نور- دبیر کانون هماندیشی گردشگری)
سرکار خانم نسرین سعیدی(کارشناس ارشد علوم اقتصادی- مدیر داخلی اتاق فکر)
طرح مساله
امروزه گرفتن ویزا یکی از مسائل مهم گردشگری و دغدغه ی بسیاری از کسانی است که درگیر عملیاتی گردشگران ورودی هستند. نتایج چندین پژوهش متفاوت در داخل و خارج و با حضور طیف گستردهای از گردشگران حکایت از آن دارد که مسئله اخذ ویزا از جمله محدودیت هایی است که با آن مواجه هستند. بر خلاف آنچه که گفته میشود که محدودیت کدهای اخلاقی ما، عامل کلیدی برای سفر نکردن به ایران است، تنها تعداد محدودی از گردشگران به این حوزه اشاره داشته اند.
گزارش رقابت پذیری جهانی در حوزه گردشگری که مجمع جهانی اقتصاد هر دو سال یکبار منتشر می کند، وضعیت کشورها را در مورد شاخصی که صنعت گردشگری طی آن دو سال با آن درگیر بوده مورد ارزیابی قرار می دهد. در سال 2013 بخش جالبی از آن به حوزه ویزا اشاره داشت، و نشان می داد که چطور روند صدور روادید در بعضی از کشورها نسبت به سالهای قبل به سمت تسهیل شدن میرود. یعنی شرایط تسهیل روادید در دنیا به سرعت در حال گسترش به سمت ویزای الکترونیک و سبک کردن مقررات ویزایی است تا اینکه بتواند حجم گردشگرها را افزایش دهد. در گزارش سال 2013 رتبه ایران در میان 140 کشور مورد بررسی 140 بود. البته در گزارش سال 2015 این رتبه با جهشی بزرگ به 42 ارتقا یافته است که به نظر می رسد متاثر از صدور روادید فرودگاهی باشد. اما مساله این است که چه اندازه ویزای فرودگاهی در زمینه گردشگری ورودی فرهنگی موثر است؟ شواهدی که ملاحظه می شود حاکی از آن است که مسئله ویزا هنوز دچار محدودیت هایی است و نیاز به بررسی دقیقتر و علمی تر دارد.
منبع:شبکه مطالعات سیاست گذاری عمومی