پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی، داستان‌گویی در عصر مدرن به ابزاری مؤثر تبدیل شده که با فناوری‌های حیرت‌انگیز، مخاطبین را در معرض دیدگاه‌های مختلف قرار می‌دهد. یکی از محصولات این فناوری‌ها که توانسته توجه زیادی را در جشنواره فیلم “ساندنس“ آمریکا به خود جلب کند، یک بازی ویدیویی به نام “انقلاب 1979“ است که به گیمر امکان می‌دهد تا حضور در فضای انقلاب سال 1979 ایران را تجربه کند.
با یکی از سازندگان این بازی صحبت کردیم و از او خواستیم درباره بازی بیش‌تر توضیح بدهد. “واسیلیکی خوانساری“ در این‌باره می‌گوید: “بازی انقلاب 1979 یک بازی ویدیویی بر اساس اتفاقات واقعی در انقلاب ایران است. به افراد اجازه می‌دهد تا تجربه‌ای بسیار عمیق از حضور در انقلاب سال 1979 ایران را داشته باشند. شما به عنوان گیمر می‌توانید پا جای پای کسی بگذارید که واقعاً در آن زمان حضور داشته است.
در بخشی از بازی، یک نفر روی زمین افتاده و سه تکه شیشه در صورتش فرو رفته است. یکی از کاراکترهای بازی به شما می‌گوید: “زخم‌هایش خیلی بد است. باید خون‌ریزی‌اش را متوقف کنیم. سپس گزینه‌های “بیمارستان”، “مطمئن نیستم…”، “چه کار کنم؟” و “…..” برای انتخاب گیمر جلوی او ظاهر می‌شود.
خوانساری ادامه می‌دهد: “در طول بازی، با گزینه‌های روایی مختلفی مواجه می‌شوید. برای انتخاب هر یک باید به اعماق وجود خود نگاه کنید، خودتان را جای شخصیت داستان بگذارید و بعد تصمیم بگیرید چه کاری می‌خواهید انجام بدهید. این انتخاب‌ها می‌تواند در حد مرگ و زندگی، یا لو دادن یک دوست، یا نجات جان خودتان حیاتی باشد.
یکی از بخش‌های بازی، شخصیتی به نام “شیرازی“ را نشان می‌دهد که دستگیر شده است. بازجو به او می‌گوید: “امیدوارم پذیرایی ما به مذاقتان خوش آمده باشد، آقای شیرازی. خیلی اتفاق نمی‌افتد که ما برای راحتی رهبران انقلاب اطمینان تلاش کنیم.”
“واسیلیکی خوانساری“ درباره هدف از ساخت بازی می‌گوید: “هدف ما اولاً و مهم‌تر از همه این بود که یک محیط سرگرمی ایجاد کنیم، چراکه می‌دانیم آموزش چه‌قدر می‌تواند دشوار و خسته‌کننده باشد. معتقدیم با ساختن تجربه‌ای سرگرم‌کننده همراه با محتوا و انتخاب‌های معنادار می‌توان بیش‌ترین تأثیر را روی مخاطب گذاشت.
وی در پاسخ به انتقاد احتمالی از ساخت بازی این‌گونه توضیح می‌دهد: “ممکن است برخی بگویند ما با ساختن تجربه بازی، انقلاب ایران را کوچک کرده‌ایم. این افراد دچار سوء برداشت شده‌اند، چرا که تعریف “بازی” واقعاً در حال گسترش است. ما فقط برای نشان دادن “تعامل‌گرایی” این تجربه با عنوان بازی از آن یاد می‌کنیم. برای به ثمر نشاندن یک تجربه، به خصوص تجربه‌ای که خیلی جدی و کاملاً حساس است، چه راهی بهتر از تعامل وجود دارد؟ جایی که خود شما در آن تجربه نقش بازی می‌کنید.“
خوانساری در ادامه نظر خود را درباره انقلاب ایران هم بیان می‌کند: “دیدگاه افراد درباره موضوع انقلاب ایران بسیار متفاوت است. برخی با آن موافق هستند و برخی مخالف آن. از ظاهر موضوع شاید این‌گونه به نظر برسد که برای مخاطبین دشوار و پیچیده باشد، اما واقعیت این‌گونه نیست. آن‌چه ما در این بازی نشان می‌دهیم، یک سیر شخصی و داستان‌های واقعی مردم است. ما بازی را طوری طراحی کرده‌ایم که افراد بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. از منظر مخاطبین عمومی، ما داستان‌هایی جهانی را روایت کرده‌ایم.“
این سازنده بازی “انقلاب 1979“ درباره حضور در جشنواره فیلم “ساندنس“این‌گونه می‌گوید: “حضور ما نشان می‌دهد مخاطبین گسترده سینما و فیلم اکنون بیش‌تر تمایل دارند تا بازی را هم بپذیرند. “انقلاب 1979″ هم در اصل یک داستان روایی است، دقیقاً مثل سینما. بنابراین تمرکز ما هم روی داستان‌گویی و استفاده از ابزارهای مختلف برای گسترش این حوزه است.”
در یکی از بخش‌های بازی، شخصیتی روی یک خودرو رفته و پشت میکروفون می‌گوید: “دوستان من، یک ایران دیگر در افق است، یک ایران پرشکوه و درخشان.
با این حال از ظاهر پوستر و دیگر تصاویر بازی به نظر می رسد، بازی یاد شده خواسته یا ناخواسته انگیزه مذهبی و اسلامی مردم ایران در شکل گیری انقلاب اسلامی را کمرنگ تر از میزان واقعی جلوه داده است. باید منتظر بود و پس از انجام بازی به تحلیل آن پرداخت.
منبع: مشرق نیوز
