پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
بازار بازی‌های رایانه‌ای برخلاف بازار عرضه دیگر محصولات فرهنگی همچنان گرفتار نابه‌سامانی است؛ آن هم نه به معنای فاصله از ایده‌آل‌های فرهنگی و نرم‌افزاری بلکه به دلیل نبود تصویر واضح و مشخص از چرخه سخت‌افزاری عرضه و توزیع!
غالباً هم در آسیب‌شناسی و ارائه راهکار برای عبور از این شرایط نگاه‌ها به سمت قوانین مکتوب و سیاست‌های کلان می‌رود تا مگر در مرحله تصمیم‌سازی و سیاست‌گذاری بتوان مرهمی برای این معضل پیدا کرد.
اما واقعاً چرخه توزیع بازی‌های رایانه‌ای در ایران آنقدر قوام‌گرفته و نظام‌یافته هست که بتوان انتظار سیاست‌گذاری، اعمال قوانین و نظارت بر کیفیت عملکرد آن را داشت؟ مدیرعامل بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای در پاسخ به این پرسش به خبرنگار مهرمی‌گوید: واقعیت این است از آنجا که ما در کشور قانونی برای کپی‌رایت نداریم، اساسا هم نمی‌توانیم هیچ مدیریت کنترل منطقی بر این بازار داشته باشیم. این به معنای نبود مدیریت کنترل نیست؛ مدیریت هست اما تحقق آنچه به عنوان مدینه فاضله برای نظارت دقیق و کنترل کامل بر عرضه بازی‌های رایانه‌ای وجود دارد، محال است.
کریمی قدوسی تأکید می‌کند: ما به صورت سالانه در ایران بین هشت تا نه میلیون هولوگرام برای درج بر روی بازی‌های خارجی میان شرکت‌های توزیع پخش می‌کنیم. این تازه حجم بازی‌های مجاز خارجی در بازار است. حجم بازی‌های غیرمجاز خارجی در بازار به مراتب بیش از این آمار است. توجه داشته باشید که تکثیر یک بازی غیرمجاز در بازار به راحتی خرید یک دی‌وی‌دی خام، دانلود محتوای یک بازی، رایت و تکثیر آن در بازار است. مقابله با این فرآیند هم فقط به صورت لحظه‌ای و ضربتی ممکن است.
وی افزود: مثلا در یک عملیات می‌توان تعدادی از این بازی‌های غیرمجاز را کشف کرد کمااینکه همین سال گذشته یکی دو میلیون نسخه از این قبیل بازی‌ها کشف شد. فرد عامل اما به راحتی می‌تواند باردیگر همین تعداد بازی را تکثیر و در بازار توزیع کند؛ به خصوص که جریمه سنگینی هم برای افراد متخلف در این زمینه وجود ندارد. به همین دلیل است که معتقدم تا زمانی که قانون کپی رایت به صورت رسمی وجود نداشته باشد و برای تخلفات جرایم سنگین تعریف نشود هیچ گاه نمی‌توانیم بازار مدیریت‌شده‌ای در عرصه بازی‌های رایانه‌ای داشته باشیم.
مدیرعامل بنیاد بازی‌های رایانه‌ای به وجه دیگر فرآیند نظارت بر عرضه بازی‌های خارجی در بازار هم اشاره کرد، ادامه داد: بازبینی برای اعطای مجوز به یک بازی رایانه‌ای فرآیندی به مراتب طولانی‌تر از نظارت بر یک فیلم سینمایی خارجی است. یک بازی باید تا مراحل پایانی اجرا و تست شود و این فرآیند گاهی چند ماه طول می‌کشد. به خصوص اگر یک بازی نیازمند ویرایش باشد؛ دیگر نمی‌توان مانند فیلم چیزی روی تصویر بیاندازیم و تمام؛ ویرایش بازی گاهی یک تا دو ماه زمان می‌برد.
کریمی قدوسی تأکید می‌کند: ما اگر عضو قانون کپی‌رایت شویم خود شرکت‌های تولیدکننده این ویرایش را انجام می‌دهد چراکه می‌خواهند این بازار را از دست ندهند، ولی وقتی در شرایط فعلی شرکت اصلی بازی‌ساز هیچ نفعی از توزیع بازی در ایران نمی‌برد چرا باید برای خواست ما فرصت بگذارد؟
منبع: مهر
