تبلیغات فرهنگی و برند توسعه از ژاپن تا ایران

از سرگذشت ژاپن در دهه های اخیر تا آنچه که امروز از این کشور میبینیم موضوع محافل تخصصی مختلفی بوده و بحث بر سر توسعه ژاپن بحث جدیدی نیست. کشوری با منابع محدود که توانسته با پشت سر گذاشتن فراز و فرودهای مختلف امروز به ابرقدرتی اقتصادی تبدیل شود و تا قلب امریکا و اروپا محصولات و تولیدات خود را در حوزه های مختلف عرضه کند، فکر و اندیشه اقتصادی و توسعه محور خود را صادر نماید و بستری پویا از پیشرفت و توسعه را در جامعه خود ایجاد نماید.
اما براستی رمز آنچه که ژاپن امروز را ساخته و این ساختار شگفت انگیز را برای نسل های آتی این کشور فراهم آورده در چه چیزی نهفته است؟ جامعه متحد؟ مدیریت همگرا؟ تعامل بین المللی؟ اقتصاد غیر نفتی؟ و….
می توان عناوین گسترده ای مشابه عناوین بالا را لیست کرد و از دیدگاه های مختلف اقتصادی و مدیریتی بستر پیشرفت و توسعه ژاپن را مورد تحلیل و بررسی قرار داد و از هر منظر و مکتب اقتصادی اجتماعی بخصوصی اهرم ها و عوامل مشخصی را برای توسعه و پیشرفت ژاپن انتخاب نمود اما براستی آنچه که ژاپن را در این مقطع تاریخی بعنوان کشوری سرآمد در برند توسعه در سطح بین المللی مطرح می کند شاید فراتر از عوامل قید شده باشد.
اقتصاد غیر نفتی، مدیریت یکپارچه و همگرا، تعامل بین المللی و موادری از این دست را شاید بتوان به مثابه ابزارهایی تشبیه کرد که مسیر توسعه و پیشرفت در ژاپن را هموار کردند و برند توسعه محور این کشور در جهان را سرآمد ساختند اما آنچه که عامل اصلی در شکل گیری برند توسعه ژاپن نقش کلیدی ایفا نموده است نیروی انسانی متعهد و پویا در این کشور است که با برنامه ریزی اجتماعی و تبلیغات فرهنگی هدفمند در طول چندین دهه نسلی خودکفا و مستقل را در این کشور پرورش داده است.
زمانی که موضوع شکوفایی و تربیت منابع انسانی برای برنامه های بلند مدت توسعه پایدار مطرح می شود یکی از مهم ترین ابزارهای موثر جهت گسترش مفاهیم ارزشمندی همچون تعهد و انضباط کاری، خودکفایی و استقلال، مدیریت زمان و منابع، الگوی صحیح مصرف، برنامه ریزی هدفمند زندگی و مواردی از این دست استفاده از ابزارهای اثرگذار در حوزه تبلیغات فرهنگی است.
آنچه که ژاپن در دهه های پس از جنگ جهانی دوم در قالب برنامه ریزی و تبلیغات فرهنگی در پیش گرفت و تا سال های اخیر نیز ادامه یافت مجموعه ای از فعالیت های متمرکز بر نسل های جدیدی بود که بعنوان منبع و سرمایه اصلی کشورشان در سال های آتی شناخته می شدند. نسلی که در دهه 70 و 80 و 90 میلادی پا به عرصه های اقتصادی و فناوری ژاپن گذاشتند و به معماران برند توسعه محور ژاپن بدل گشتند.
آنچه که ما در محصولات تبلیغاتی، فرهنگی و رسانه ای کشور ژاپن می بینیم گسترش و بازتعریف ارزش هایی است که به برند اجتماعی کشور تبدیل گشته و بستر توسعه را بیش از پیش هموار ساخته است. از محصولات فرهنگی همچون انیمیشن هایی که در آن ها شخصیت های کودک و نوجوان افرادی سخت کوش، آینده نگر، مستقل و استقلال طلب هستند و برای عبور از مشکلات تلاش می کنند و منتظر ناجی نمی مانند تا برنامه های آموزشی متمرکز در سیستم آموزش کشور در بستر تبلیغات فرهنگی محورهای توسعه کشور را در قالب برنامه های هدفمند تبلیغات فرهنگی در بین گروه های مختلف جامعه گسترش و توسعه داده و نسل جدید ژاپنی ها را در قالب این ارزش ها در برابر آینده کشورشان مواجه کرده است.
شاید رایج ترین نوع مقایسه برند توسعه در ژاپن با سایر کشورها همچون ایران مقایسه بسترهای توسعه همچون اقتصاد و فعالیت های ملموس در بازه های زمانی مختلفی باشد اما آنچه که در پشت پرده بستر چنین توسعه هدفمند و مستحکمی را برای کشوری همچون ژاپن فراهم آورده است، بسط و گسترش مفاهیم اولیه توسعه و پیشرفت فردی و اجتماعی از طریق ابزارهای فرهنگی و تبلیغاتی بوده است که ارزش های اجتماعی را بطور گسترده در سطوح مختلف جامعه ژاپن گسترش داده است و برای چندین نسل نیروی انسانی متعهد و پویا را برای کشور ژاپن تضمین نموده است.
تبلیغات فرهنگی روشی موثر برای ارتباط و تربیت مخاطبینی است که منابع انسانی کشورها بشمار می روند. ارزش ها با برنامه ریزی و تبلیغات هدفمند فرهنگی در جامعه نهادینه می شوند.