به گزارش فناوری فرهنگی، از میان خیل عظیم جوانان چینی که به بازی های رایانه ای اعتیاد دارند فقط تعداد محدودی به جمع حرفه ای ها راه می یابند و ثروتمند می شوند.
پنج نوجوان در اتاق ساختمانی بزرگ در شهر شانگهای نشسته اند و مشغول بازی اند. اتاق تقریباً ساکت است و فقط صدای تیک تیک پیوسته صفحه کلیدها به گوش می رسد. کسانی هم که بازی می کنند هدفون به گوش زده اند به طوری که آن هدفون ها گوشهایشان را پوشانده است. یک پسر عینکی در میان آنهاست به اسم PDD که از همه شلوغ تر است؛ هربار که بازی را می بازد داد می کشد و می گوید:لعنتی! و هربار هم که می برد با آن پیراهن آبی آویزانی که به تنش زار می زند از جای خود به سمت دوست کناریش می پرد او را چنان می فشرد که انگار می خواهد خفه اش کند.این نوجوان های بیست ساله گیمرهایی حرفه ای هستند که لیگ افسانه ها را بازی می کنند لیگ افسانهها یک بازی رایانه ای و البته آنلاین است که در آن دو تیم از اسطوره های جهان با هم در میدانی خیالی رقابت می کنند. هدف بازی از بین بردن زیرساخت های دشمن از طریق مجموعه ای از حرکات پیچیده و درگیر کننده است که شامل کارتیمی، حرکات راهبردی و استفاده سریع از صفحه کلید و ماوس می شود. در این بازی ریسک ها واقعی هستند؛ چرا که فرد با برنده شدن در این بازی، جایزه نقدی خوبی دریافت می کند.
جنگجویان کلوپ معروف انویکتوس شانگهای در آن ساختمان بزرگ با هم زندگی می کنند و آموزش می بینند. خیلی مثل بچه های هم سن خودشان نیستند ولی زندگی آنها بازتابی هیجان انگیز و سورئال از دنیای جدیدی است که حاصل نگرش اقتصادی و تکنولوژیک بلندمدت کشور چین است. این نوجوانان از جاهای مختلف و با پیشینه های اقتصادی متفاوت در شانگهای گرد هم آمده اند تا از طریق همین بازی های دیجیتالی یا به اصطلاح “ورزش های الکترونیکی” امرار معاش کنند. این افراد و مدیرانشان مثل میلیون ها چینی دیگر، از راه هایی پول در می آورند که پدران شان بسختی می تواند از آن سردر بیاورد.
همین پنج نفر ماه مارچ گذشته در کاتویس لهستان و در مسابقه ای با تیمی به نام فناتیک از لندن رقابت کردند. این تورنومنت چهار روزه با حمایت مالی شرکت رایانه ای اینتل و چند شرکت های نرم افزاری دیگر، به ترتیب جایزه ای60 و 100 هزار دلاری برای برنده بازی لیگ افسانهها و استارکرافت ٢ در نظر گرفته بود. هر تیم با لباس هایی یکدست وهدفون به گوش در دو ردیف مقابل هم نشسته و کلیک کنان در میدان مجازی مسابقه، رقابت می کردند . در حالی که تماشاگران نیز همزمان از تلوزیونی بزرگ رقابت آنها را دنبال می کنند.
چهار دقیقه مانده به پایان مسابقه، شایوانا، قهرمان دیجیتالی بازی که بوسیله ی آن نوجوان عینکی هدایت می شود، با پرتاب موشک های کریستالی به موجوداتی به نام مینیون از یک برج دفاع کرد. درجای دیگری از بازی، برج تیم فناتیک گلوله های آتشی بنفشی از خود ساطع می کرد، در حالیکه تِرِش قهرمان دیگر تیم چینی زنجیر خود را به سمت دیو بالداری به نام نوکترن تاب می داد که بازدمی مرگبار پس می داد. بالاخره خط جان نوکتورن ته کشید و با ظاهر شدن عبارت ‘FIRST BLOOD!’ روی مانیتور، با شعله های آبی رنگ آتش گرفت. پس از بیست ثانیه هرج ومرج، دو تا از قهرمان های تیم چینی انویکتوس برای گرفتن دشمن فراری به نام لولو دست بکار شدند. یکی از گیمرها به نام کید که کنترل قهرمانی به اسم واینی را در دست داشت با تیری سمی لولو را منفجر کرد و کشت. در این هنگام یکی از گیمرهای تیم مقابل داد زد: کید کشتش!
هدف نوجوانان کلوپ انویکتوس از این بازی ها هم تفریح و سرگرمی است و هم کسب درآمد. این کلوپ را وانگ سیکونگ یکی از ثروتمندترین سرمایه داران چینی در سال 2011 تاسیس کرد و شرکت های رایانه ای Logitech و ASUS نیز از آن حمایت مالی کردند. کلوپ انویکتوس حقوق پایه ای حدود 4 تا 5 هزار یوان (معادل 650تا 800 دلار آمریکا) در ماه به گیمرهای خود پرداخت می کند و جا و مکان آنان را نیز تامین می کند. این کلوپ و کلوپ های مشابه آن درآمد خود را از جایزه های مسابقات برگزار شده در چین و یا خارج از آن بدست می آورند.
در سال 2012 یکی از تیم های کلوپ که بازی محبوب و داغ دوتا ۲ را دنبال می کند، جایزه ای یک میلیون دلاری را در سیاتل امریکا برنده شد. این پیروزی خوش یمن بود و تیم دیگری از چین به نام Newbee نیز از همان مسابقه جایزه ای 5 میلیون دلاری را با خود به خانه آورد.
ژو سونگی یا لوسین، مدیر کلوپ انویکتوس، به من گفت یکی از اعضای تیم، یعنی کید، پارسال 400 هزار یوان (معادل 64 هزار دلار) درآمد کسب کرده است؛ درآمدی که برای پسربچه ای 16 ساله در استان هِنان که متوسط درآمد ساکنین آن چیزی حدود 5 درصد این مقدار است، خیلی شاهانه به نظر می رسد.کید که اسم اصلیش جی یان بود با این پول برای خانواده اش یک خانه خرید. این پسربچه ای که دستپاچگی و کم حرفیش را در پس چهره ی پرخاشگرانه اش هنگام بازی، پنهان کرده، قادر است با کشتن دشمنان دیجیتالی با سلاح های مرگبار، از تیر و کمان گرفته تا بمب های فسفری، تیم خود را به پیروزی برساند. وی می گوید: گاهی می شد که من ده دوازده روزی به خانه نمی آمدم. گاهی به سرم میزد که پدر و مادرم را بزنم!
البته شمار گیمرهای خبره ای که می توانند از این راه پول دربیاورند اندک است . سیکونگ برآورد می کند که حدود 50 کلوپ فعال در بازی لیگ افسانه ها در چین هست که از این تعداد 10 تا 15 کلوپ در شانگهای قرار گرفته و هر یک تقریباً داری 5 عضو هستند. دنیای خاص و متمایز بازی های کامپیوتری ستاره های خود را از دل همین بازی های چالش انگیز بیرون می کشد.
به ازای هر نوجوان پردرآمدی مثل کید، ده ها هزار نوجوان مشتاق هست که به خاطر تفنن و سرگرمی به بازی های رایانه ای مشغول شده اند. بسیاری از آنها برای ساعت ها به دنیای هیجان انگیز، خیالی، و خشن مجازی وصل می شوند و به گونه ای بازی می کنند که انگار به آن اعتیاد دارند.
کمی دورتر از شانگهای و در شهر ووهان در مرکز چین، زیهووای 17 ساله در مورد اعتیادش به بازی CrossFire میگوید: ” اینقدر به اینترنت اعتیاد پیدا کرده بودم که نمی توانستم خود را از آن خلاص کنم. گاهی اوقات می شد که دوازده روز یا بیشتر از کافی نت به خانه برنمی گشتم. گاهی اوقات هم به سرم می زد که والدینم را بزنم یا آنها را با عصبانیت سرزنش کنم. وحالا از این موضوع احساس پشیمانی می کنم“.
این نوجوان یکی از دانشجویان تائو هونگکای، یکی از اساتید دانشگاه نرمال هووان، است که به کاربران وابسته و معتاد به اینترنت مشاوره می دهد. ماموریت این استاد دانشگاه درست در مقابل ماموریت لوسین قرار دارد؛ نجات بچه ها از بازی های رایانه ای آنلاین.
دکتر تائو پشت تلفن می گوید: “من الان به آنها درس می دهم و با آنها کلاس دارم. اینجا بچه های زیادی هستند که به اینترنت اعتیاد پیدا کرده اند. یکی از آنها همیشه از کلاس جیم می شد و بدون اینکه به خانه برود مستقیم به کافی نت می رفت و مشغول بازی می شد. و این شد که والدینش او را به اینجا آوردند. بعد از اینکه در کلاس من شرکت کرد متوجه شد که باید تغییر رویه بدهد چون اگر این طور پیش می رفت حتماً خودش را نابود می کرد. ”
عرصه بازیهای رایانه ای در چین عرصه ی بسیار گسترده ای است. هر ساله ده ها میلیون نفر به جمعیت اینترنتی این کشور افزوده می شود. در چین تقریباً 147 میلیون کاربر بازی های رایانه ای وجود دارد. این کاربران در سال 2013 چیزی بالغ بر 13 میلیارد دلار را صرف این بازی ها کرده اند و با این کار جیب شرکت های تولید بازی های رایانه ای را پر از پول کرده اند.
افرادی که در این حوزه ها حرفه ای می شوند، پول خوب و شهرتی نسبی بدست می آورند و همین انگیزه ای می شود برای آنها که پیشرفت کنند. یکی از این این افراد هانگیون اهل استان سیچوان است، جوانی 21 ساله که غالبا لبخندی ملیح دارد و به آرامی حرف می زند؛ او که فارغ التحصیلان علوم پزشکی است امید داشت که روزی دکتر قابلی شود. اما وقتی قابلیت و استعداد خود را در بازی های رایانه ای دید مسیر زندگیش را عوض کرد و به این عرصه وارد شد. در آن زمان وی برای یک شرکت تجهیزات پزشکی کارورزی می کرد و ماهانه 500 یوان درآمد داشت. کم کم در اوقات آزاد خود بازی لیگ افسانه ها را شروع کرد و خیلی زود با کسب رتبه ای بالا توجه یک تیم بازی های رایانه ای در ژنگدو را به خود جلب کرد و جذب این تیم شد.او برای ماه اول 2000 یوان دستمزد گرفت. او با پیشرفت قابل توجهی که داشت چندی بعد به تیم انویکتوس پیوست. برج سازی و هیولا کشی بی نظیر در بازی او را به یک چهره ملی تبدیل کرده است؛ شهرت او به جایی رسید که در المپیک سال2008 چین، مشعل المپیک را حمل کرد.
هانگیون حرفه جدید خود را از پدر و مادرش پنهان نگه داشت تا اینکه کم کم درآمدی کسب کرد و توانست زندگی خود را اداره کند. هم اکنون پدرش که بدلیل بیماری در رختخواب افتاده و مادرش که در کارخانه کار می کند، از شغل او راضی هستند. همشهری هایش نیز از او حمایت می کنند و دوستش دارند. با این وجود خیلی وقت ها برای هانگیون دشوار است که به آنها بفهماند چقدر برای در آوردن خرج زندگی زحمت می کشد.
منبع:https://aeon.co/essays/are-pro-gamers-just-one-face-of-internet-addiction-in-china
ترجمه: تیم آوا
یک نظر
تعقيب: زندگی نامتعادل گیمرهای چینی-بخش سوم