به گزارش فناوری فرهنگی، همانطور که در بخش اول و دوم این یادداشت به بررسی وضعیت گیمرهای چینی پرداخته شد در ادامه نیز آخرین قسمت آن تقدیم می شود.
زیاد شدن تیمهایی مثل انویکتوس نشان دهنده این است که همان دولتی که به دنبال مبارزه با اعتیاد اینترنتی است، از ورزش های رایانهای دفاع میکند و آنها را به عنوان فعالیتی رسمی از سال 2003 به این طرف به رسمیت شناخته است. سازمانهای دولتی به برگزاری یا حمایت مالی از تورنومنت های مربوط به بازی های رایانه ای نظیر رویداد سالانه بازی های مجازی ( World Cyber Games)که در سال های 2012و2013 در کونشان چین برگزار شد، کمک می کنند. وزارت ورزش چین حتی سازمانی را تاسیس کرده که بر روند توسعه ورزش های رایانه ای نظارت می کند.
این رویکرد دوگانه به بازی های اینترنتی منطق خود را دارد. بازی های جنگی آنلاین نظیر لیگ افسانه ها وDota 2 از مشهورترین بازی ها در چین هستند و بازی های راهبردی نظیر استارکرافت که دارای نقاط شروع و پایان هستند نیز از بازی های دیگر دنیای وارکرافت متمایز بوده و نسبت به آنها قانونی ترند. خانم مارسلا می گوید: “بطور کلی بازی هایی که بیشترین میزان آسیب و اعتیاد را با خود به همراه می آورند همین بازی های بی سر وته اینترنتی هستند که چند-بازیگره نیز می باشند. این بازی ها بدون هدف و فایده ی خاصی بوده و به نوعی جوانان را تسلیم دنیای خیالی مَجاز می کنند. بازی اینترنی عموماً بایستی چیزی بین 20 تا 40 دقیقه طول بکشد. هر چند در اکثر موارد این گونه نیست.”
مهمتر اینکه، دولت چین می داند که نباید جلو رشد یک صنعت نوپا را بگیرد. کلوپ هایی مثل انویکتوس به نوعی شاکله اقتصاد نوین چین را بیشتر به سمت فضای فناوری می برد. لوسین لاغر و جوان، که چهره ای برجسته و حرفه ای در کلوپ انویکتوس است، امور تجاری و برقراری رابطه با حامیان مالی و نیز نظارت بر بازیکنان و مربیان را مدیریت می کند. او که یکی از فارغ التحصیلان دانشگاه معتبر فودان است قبل از ورود به این کار، در یک شرکت حقوقی کار می کرده است. لوسین با کارآفرینان و حرفه ای های بلندپرواز جوان در غرب (و حتی چین) به زبان خودشان حرف می زند. او در پی این است که صنعت نوظهور بازی اینترنتی را به لحاظ بومی توسعه دهد، چیزی که از نظر او بدلیل جدید بودن و رشد سریع، آینده درخشان تری نسبت به رشته حقوق دارد. لوسین امیدوار است که مدرسه ورزش های اینترنتی راه بیاندازد که در آنجا گیمرها بتوانند همزمان دروس دانشگاهی را نیز بیاموزند.
اسنو، مربی 26 ساله بازی لیگ افسانه ها در کلوپ انویکتوس به نوعی یک کارمند است. او ته اتاق، پشت میز خود می نشیند و هدفونهای بزرگ سفیدی به گوش می زند که نوری آبی از آن ساطع می شود. در همان حین که اعضای تیم در حال آموزش دیدن هستند بازی آنان را از کامپیوتر خود می بیند و ضبط می کند؛ بعد همگی دور میز او جمع می شوند و با مرور فیلم ضبط شده بازخورد می گیرند.
اسنو که سویشرت به تن دارد و موهایش درهم برهم است با آرامش حرف می زند و جملاتی را به ما می گوید که حاکی از تفکر زیاد او درباره دنیای حرفه ای زودگذرش است. او پس از تحصیل در رشته مهندسی صنایع به دنیای پول و ارز وارد شد، مغازهای در تائوبائو که یکی از جایگاه های بزرگ تجارت الکترونیک چین است باز کرد و مشغول تبادل و صرافی ارز شد، ولی بعد ازچندی متوجه شد که او به درد این کار نمی خورد.
در سال 2013 فرصت شغلی دیگری به اسنو پیشنهاد می شود و اگرچه دیگر برای رقابت حرفه ای سنش بالا رفته بود، تصمیم می گیرد که به مربیگری در عرصه ورزش های اینترنتی بپردازد (بعد از 22 یا 23 سالگی واکنش دهی و هماهنگی دست و چشم بازیکنان به میزان زیادی افت می کند و به ناچار باید بازنشسته شوند). در کنار شغل های مرتبطی نظیر مدیریت، مربیگری مسیر رایجی است که اکثر گیمرهای سابق، مثل اسنو، برای گذران اوقات خود به آن قدم می گذارند. اسنو می گوید:”اساساً راه های مختلفی را برای ارتقاء این تیم امتحان کردم ولی در آخر فهمیدم که این بازیکنان بسیار با استعداد بوده و ایده های خود را دارند. من فکر می کنم که اگر من ایده هایم را بر آنان تحمیل کنم، به درک آنها از بازی رایانه ای لطمه می زنم. برای همین زیاد در حین آموزش در کار آنان دخالت نمی کنم و می گذارم که از استعدادهایشان در بازی کمک بگیرند. ”
رشد بازار بازی های رایانه ای در چین فرصت های جدیدی را برای بازیکن های پراستعدادی نظیر لوسین و اسنو ایجاد می کند. برای آنها، ورزشهای اینترنتی مسیری دیگر برای تحقق رویاهای بلند پروازانه شان در میان گزینه های دیگر فراهم می کند. در دنیای جدید چین، هرکسی برای خود رویایی دارد. حتی آن گیمری معمولی که به بازی های اینترنتی اعتیاد دارد نیز شاید روزی بتواند به ستاره ای در این حوزه تبدیل شود.
منبع:https://aeon.co/essays/are-pro-gamers-just-one-face-of-internet-addiction-in-china
ترجمه: تیم آوا