انیمیشن را دریابیم

بارها گفته شده کشورهایی که انیمیشن را تقریبا با ما شروع کرده‌اند، اکنون میزان درآمدی که تنها از این صنعت دارند چند برابر میزان فروش نفت کشور ماست. حتی اگر همین بخش هم ما را به فکر بیندازد که عمیق‌تر به انیمیشن و راه‌های صنعتی شدن آن بیندیشیم، باز هم برد کرده‌ایم. اما حقیقت این است که تنها موضوع درآمدزایی و تا حدود زیادی جنبه کالای استراتژیک فرهنگی بودن آن نیست که ما را وامی‌دارد به موضوع انیمیشن و مسائل آن بیشتر تمرکز کنیم بلکه این نکته مهم هم در رشد صنعت انیمیشن مستتر است که هر چه انیمیشن به سمت صنعتی شدن بیشتر میل کند، می‌تواند در ساخت صحنه‌های باشکوه مخاطره‌آمیز یا دور از دسترس بیشتر ما را یاری کند. یعنی همان چیزی که در حال حاضر سینمای ما عملا فاقد آن است. به‌خاطر نبود تکنولوژی در این زمینه هیچ تهیه‌کننده و یا کارگردانی به سمت تولید این نوع آثار که صحنه‌های اینچنینی دارد، نمی‌رود و سینمای ما در هنگامه‌ای که گاه واقعا به آن احتیاج دارد، خیلی نمی‌تواند از آن بهره گیرد. حداقل خوبی داشتن یک صنعت انیمیشن رو به رشد این است که می‌تواند کمک حال سینما باشد. حتی اگر از روی دست دیگرانی که در سینما به موقعیتی دست یافته‌اند هم نگاه کنیم باز متوجه می‌شویم که وجود یک صنعت انیمیشن پویا و خلاق تا چه اندازه می‌تواند به رونق سینما کمک کند.

گرچه در سال‌های گذشته اتفاق‌های مهمی در حوزه انیمیشن ما افتاده، اما هنوز فاصله بسیاری تا آنچه مطلوب است، داریم. انیمیشن می‌تواند به‌عنوان یک شغل مطمئن برای بسیاری از جوانان مستعد، مطرح باشد و اگر بخواهیم به آن به‌عنوان یک کالای استراتژیک فرهنگی نگاه کنیم که مستقیما با مخاطب کودک و نوجوان در ارتباط است و ذهنیت و سلایق او را شکل می‌دهد، ضرورت توجه بیشتر به آن بیش از پیش احساس می‌شود. روندی که در انیمیشن ما طی می‌شود کم و بیش روندی صعودی است و از برآیند آنچه تاکنون دیده‌ایم این حقیقت مکشوف شده که ما استعدادهای بسیار خوبی در این زمینه داریم که در صورت توجه بیشتر می‌توان برنامه‌ریزی دقیق‌تر و طولانی‌مدت به نتایج آن نیز امید بست. انیمیشن ما می‌‌تواند بخشی از همان راه برون‌رفت سینمای ما از وضعیت کنونی‌اش باشد.

مهدی غلامحیدری – دبیر قاب کوچک