بررسی بازی بدو دهقان بدو؛ روحی تازه در کالبد سبک رانر

به گزارش فناوری فرهنگی، حکایت «بدو دهقان بدو» به نوعی مشابه جمله معروف «در آسمان ها دنبالش می گشتیم در زمین پیدایش کردیم» است. سبک Runner یا همان دونده از مدت ها پیش تازگی ابتدایی خود را از دست داده بود و بعد از عرضه Sky Dancer [معرفی دیجیاتو] هم عنوانی ندیدیم که بتواند یک تجربه متفاوت از این دست عناوین را به مخاطبین هدیه بدهد.

البته بودند بازی هایی همانند Cars: Lightning League [معرفی دیجیاتو] که با وجود کلیشه های فراوان توانستند بازیکن ها را سرگرم کنند ولی ما اینجا داریم از «خلاقیتی» حرف می زنیم که خیلی وقت است از سبک رانر رنگ باخته و توسعه دهندگان هم معمولا دست به ریسک نمی زنند.

خیلی جستجو کردیم و به نتیجه ای نرسیدیم. می دانید چرا؟ چون داشتیم جای اشتباهی را می گشتیم. عنوانی که می خواستیم همین نزدیکی ها بود؛ بدو دهقان بدو بهتر از خیلی از بازی های مشابه خارجی سبک رانر می تواند یک تجربه فراموش نشدنی برایتان به ارمغان بیاورد.

ساخته استودیوی «تی تو تم» یکی از بی نقص ترین عناوین ایرانی است که در بخش پرداخت به ایده ها توانسته از بهترین ها باشد. به گونه ای که حتی با وجود نبود بعضی المان های پایه ای سبک رانر، همین مسئله موجب گشته تا ایراد گرفتن از مکانیزم های گیم پلی این اپلیکیشن خیلی سخت شود.

از همان کات سین ابتدایی، بدو دهقان بدو نشان می دهد که عنوانی معمولی نیست و خوشبختانه توسعه دهنده توانسته این روند را تا پایان حفظ کند؛ به کسانی که می خواهند بدانند چگونه از قهرمانان یا داستان های ایرانی می توان یک بازی خوب ساخت، بدو دهقان بدو را پیشنهاد می کنیم تا انجام دهند.

ساخته استودیوی تی تو تم همانگونه که از اسمش مشخص است داستان ریزعلی خواجوی، معروف به دهقان فدکار، را روایت می کند. همان شخصیت دوست داشتنی کتاب های فارسی دبستان را می گوییم که توانست با آتش زدن لباس خود مانع برخورد یک قطار با کوه شود. حالا شما اینجا نقش ریزعلی را داشته و باید به کمک قاطر وی، پا به پای قطار پیش بیابید.

اما همه چیز آنگونه که فکر می کنید ساده نیست و دو چالش خیلی بزرگ پیش رویتان قرار داد. یکی از آن ها را باید به نام موانع و دشمنان بزنیم. در بین راه شاهد درختان گوناگونی با اندازه های مختلف هستید که برخورد به آن ها موجب کاهش سرعت ریزعلی و البته سلامتی او می شود.

جدا از آنکه گاهی اوقات موجوداتی مانند گرگ یا خفاش به شخصیت داستان حمله کرده و باید با جاخالی مناسب از دست آن ها بگریزید. دومین مانع ریزعلی برای رسیدن به هدفش را هم باید به نام مشعل او بزنیم که نه تنها حکم جان شما را دارد، بلکه محیط را روشن نگه داشته و هر ثانیه از نورش کم می گردد.

بنابراین برای اینکه مشعل خاموش نشود، باید از آیتم های مشعل مانند که در قسمت های مختلف بازی گذاشته شده اند کمک بگیرید. این از توضیحات کلی پیرامون مکانیزم های گیم پلی، حالا سوال اینجاست تی تو تم چگونه توانسته عنوانش را از کلیشه های سبک رانر جدا کند؟

جدا از ایده مشعل و ترکیب آن با سیستم سلامتی، این پرسش چندین جواب دارد که اولین آن ها چگونگی حرکت ریزعلی است. در کنار قابلیت پرش [با یک بار کلیک روی صفحه اسمارت فون شاهد پرش کوتاه بوده و با دو بار کلیک او بلند می پرد] می توانید بر خلاف خیلی از بازی های رانر او را آزادانه به سمت چپ یا راست ببرید.

و نکته جالب اینجاست که برای رد کردن بعضی موانع یا جاخالی ها باید این دو بخش را با یکدیگر ترکیب کنید. همین آزادی نسبی به بازیکن ها  باعث شده تا دست سازنده برای ساخت چالش های متفاوت باز گذاشته شود که خوشبختانه آن ها هم از پتانسیل های موجود استفاده درستی نمودند.

دومین المان جذاب گیم پلی آیتم های بازی است که روند پیشرفت شما و رکوردزنی را سهولت می بخشند. خوشبختانه تعداد آن ها مناسب بوده و با انجام ماموریت ها تعدادشان افزایش می یابد. اما سومین و یکی از زیباترین بخش های بدو دهقان بدو: گرافیک و صداگذاری.

واقعا باید کار تیم طراحی و صدا را ستود. موسیقی بازی کاملا با محیط هماهنگ است و شاید به خاطر کوتاه بودنش بعد از یک ساعت تازگی ابتدایی را از دست بدهد اما همچنان می تواند تا مدت ها گوش شما را نوازش بدهد. در کنار این مسئله نباید صدای حیوانات، قطار یا حتی قاطر خود ریزعلی را نادیده بگیریم.

توسعه دهنده به کمترین جزییات توجه کرده تا بازیکن ها از دیدگاه شنیداری یک تجربه زیبا داشته باشند که کاملا توانسته به موفقیت برسد. از آن طرف گرافیک بازی هم بار زیادی از جذابیت بدو دهقان بدو را به دوش کشیده که فکر کنیم اسکرین شات ها به خودی خود زیبایی محیط ها را نشان بدهند.

تی تو تم برای ساخت عنوانش به نوعی از انیمیشن ایرانی معروف شکرستان الهام گرفته که نتیجه این تصمیم خوب باعث شده تا با عنوانی به مراتب دوست داشتنی رو به رو باشیم. ضمن اینکه توسعه دهنده در این بخش هم به جزییات توجه به خوبی کرده است؛ کافیست نگاهی به نور مشعل هنگام کم شدن بیاندازید.

البته جدا از نبود سیستم لیدربورد، ممکن است به اعتقاد بعضی بازیکن ها بزرگترین نقطه ضعف بدو دهقان بدو همینجا خودش را نشان بدهد. چون برخلاف بازی های رانر مشابه که در آن ها معمولا شاهد چندین محیط با طراحی متفاوت و چالش های گوناگون هستیم، بدو دهقان بدو تنها یک منطقه دارد.

اینکه ابتدای مقدمه گفتیم «بازی با پرداخت درست به ایده ها توانسته بعضی مشکلاتش را بپوشاند» به همینجا اشاره داشتیم. داستان و اتفاقات دهقان فداکار در دنیای واقعی خیلی دست سازنده را برای اضافه سازی محیط های گوناگون باز نمی گذارد. با این وجود تی تو تم از همین محدودیت ها توانسته به بهترین نحو ممکن استفاده کند.

جدا از این مسئله موانع مختلف، دشمنان گوناگون و آیتم های مختلف باعث شده اند تا جذابیت گیم پلی افزایش یافته و تقریبا کمبود تعداد منطقه ها به چشم نمی آید. گفتیم تقریبا، چون دوست داشتیم تنوع موانع بیشتر بوده [البته همین الان هم مناسب است] و به صورت داینامیک وار تر در محیط پراکنده شوند.

بدو دهقان بدو نه تنها در کنار دنده دو: ترافیک [بررسی دیجیاتو] و تیزبال [بررسی دیجیاتو] در حال حاضر یکی از سه بازی برتر عرضه شده ایرانی در سال جاری است بلکه به سادگی می توانیم آن را بهترین اپلیکیشن داخلی سبک رانر بنامیم که با المان های سرگرم کننده اش تا مدت ها می تواند مخاطبین را پای خود بنشاند.

تی تو تم با الهام از داستان دهقان فداکار نشان داد که قهرمان های ایرانی هم پتانسیل تبدیل شدن به بازی های ویدیویی، با وجود محدودیت های فراوان سازندگان داخلی، را دارند؛ فقط باید ایده های متناسب اتفاقات را پیدا کرده و به درستی از آن ها استفاده کنید.

تنها امیدواریم در آپدیت های بعدی سازنده حتما بخش لیدربورد را به عنوانش اضافه کند. البته با توجه به آیکون موجود در منوی اصلی، احتمالا به زودی شاهد این قسمت خواهیم بود. حرف هایمان را بیش از این طولانی نمی کنیم؛ مهم نیست طرفدار چه سبکی باشید، بدو دهقان بدو را از دست ندهید.