آیا فروش در سینمای ایران به صدا و سیما وابسته است؟

به گزارش فناوری فرهنگی، عده ای بر این باورند که وجود وسایل ارتباط جمعی و یا دستگاه های پخش خانگی فیلم های سینمایی باعث شده تا مردم کمتر به سینما بروند، شاید این موضوع در ظاهر درست به نظر رسد اما آنچه اهمیت دارد این است که در همه کشورهای دنیا نیز همین اپلیکیشن های ارتباطی که در ایران وجود دارد استفاد می شود اما چرا در ایران سینما به عنوان آخرین گزینه سرگرم کننده در میان مردم محسوب می شود؟!

آیا این رکود تنها گریبان سینمای ایران را گرفته است و یا در سایر کشورها نیز وضع به همین منوال است؟ در مقایسه ای آماری بین دو کشور ایران و ترکیه شاید بهتر بتوان به رکود سینما در ایران پی برد. مقایسه این دو کشور به دلیل همسایگی و نزدیک بودن جمعیت دو کشور به هم صورت گرفته است.

این رکود، اتفاقی نیست که همیشه سینمای ایران به آن دچار بوده باشد، زیرا آماری که از استقبال فیلم های سینمایی در سال های دهه شصت وجود دارد نشان دهنده آن است که ریزش تماشاگران سینما از اواخر دهه هفتاد آغاز شده و تا به امروز ادامه دارد.

شمار سالانه تعداد بلیت های فروخته شده در سینماهای ایران که در طول سال های 1365 تا 1370بین 75 تا 81 میلیون بود در سال 1377 تا 30 میلیون کاهش یافت. این در حالیست که در سال های 1365 تا 1370 تلویزیون ایران تنها دو شبکه را پوشش می داد اما با این وجود آمار بلیت های فروخته شده در این سال ها تا 81 میلیون قطعه می رسد، مقایسه این آمار با بلیت های فروخته شده در سال های گذشته نشان دهنده آن است که در سال های دهه ۶٠ تا اواخر ٧٠ سینما آنچنان نیازمند تبلیغات تلویزیونی نبود. در سال 1381 این رقم به 17 میلیون بلیت در سال رسید که رقمی ناامید کننده برای سینمای ایران است.

اما برای یک فروش ناامید کننده همیشه یک دلیل کافی نیست، چیزی که در سال های گذشته به عنوان عامل رکود فیلم های سینمایی از آن یاد می شود تبلیغات محدود فیلم های سینمایی در رسانه ملی است، اینکه تبلیغات در دنیای امروز می تواند به برگ برنده هر تجارتی بدل شود در آن شکی نیست اما آیا همه چیز به آن ختم می شود؟! آیا سینما به سازمان صدا و سیما وابسته است؟

بی شک یکی از دلایل افول سینمای ایران در گیشه بی توجهی به پیشرفت تکنولوژی در این هنر- صنعت پرمخاطب در دنیا است. در زمانی که این سرگرمی پیچیده روز به روز گسترده تر می شود و از امکانات فراوانی بهره می برد تا بتواند مخاطبان را به سالن ها بکشاند در ایران هنوز آنقدر که باید به سلیقه مخاطب اهمیت داده نمی شود و بسیاری از کارگردانان به دنبال ساخت فیلم های شخصی خود هستند، نتیجه ساخت فیلم های شخصی آن است که در زمان اکران برای فروش بیشتر فیلم، تهیه کننده دست به دامان تلویزیون می شود برای فروش در گیشه.

در دوره ای که صنعت سینمای هالیوود با استفاده از پرده کروماکی انقلابی به پا کرده است در ایران هنوز فیلم های سینمایی درگیر مسائل خانوادگی هستند. وجود فیلمنامه مناسب با شرایط روز سینما قطعا یکی از مواردی است که می تواند به ورود تکنوژی های روز سینمایی کمک کنند.اما شاید مهمترین سوال این است که چه اندازه در ایران فیلمساز برای سلیقه و خواست مخاطب ارزش قائل است؟!

با نگاهی دیگر به آمار فروش سینمای سال گذشته در کشور ترکیه آنچه نتیجه می شود رابطه مستقیم افزایش سینماها در ترکیه و تماشاگران است. تعداد تماشاگران فیلم های سینمایی ترکی با ۲.۲ درصد افزایش به ۳۱ میلیون و ۶۶۱ هزار و ۶۰۰ نفر و شمار تماشاگران فیلم های سینمایی خارجی هم با ۴.۵ درصد افزایش به ۲۵ میلیون و ۴۸۶ هزار و ۴۱۱ نفر در سینماهای ترکیه رسیده است.

بر اساس این گزارش تعداد سالن‌های سینما با ۸.۶ درصد افزایش در سال ۲۰۱۵ نسبت به سال ۲۰۱۴ به ۲ هزار و ۳۵۶ مورد رسید. در این دوره تعداد صندلی‌ های سینما با افزایش ۷.۷ در صد به ۲۹۷ هزار و ۶۱۰ رسید.

در همین دوره تعداد فیلم‌های اکران شده با افزایش ۱۸.۴ درصد به رقم ۴۹ هزار و ۱۵۱ رسید. فیلم‌های سینمایی ترکی اکران شده نیز با افزایش ۲۶.۴ به ۲۱ هزار و ۲۹۴ و فیلم‌های سینمایی خارجی اکران شده با افزایش ۱۲.۸ به ۲۷ هزار و ۶۵۷ رسیده است.

آنچه مسلم است افزایش سالن های سینما و افزایش تعداد فیلم نمایش داده شده تاثیر مثبت فراوانی بر روی کثرت مخاطبان داشته است، این در حالیست که حجت الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی بارها تاکید کرده که در ایران ١٠٠٠ شهر بدون سینما وجود دارد.

هیچ کس نمی تواند منکر قدرت تبلیغات در دنیای امروز باشد اما آیا تبلیغات فیلم های سینمایی در تلویزیون عامل تعیین کننده ای در افزایش فروش یک فیلم است?!

منبع: تابناک