نگاهی دوستانه به اینترنت اشیا

به گزارش فناوری فرهنگی، “اینترنت اشیاء، یک مفهوم جدید در فناوری است که به این موضوع اشاره دارد که دستگاه های مختلف یا اصطلاحا ماشین ها (مانند لامپ ها، لوازم الکتریکی منزل، درب ها، و حتی کفش ها) را با استفاده از سنسورها، محرک ها، و فناوری های تبادل داده که در درون شیء نصب شده است، از حالت معمولی به «هوشمند» تبدیل نماید”

کوین اشتون، کسی که در سال 1999 عبارت Internet of Things را برای اولین بار بکار برده، می گوید: «تا کنون، اینترنت برای تامین اطلاعات خود؛ به صورت کلیدی به انسان ها وابسته بوده است، اما در آینده، دستگاه ها خودشان می توانند داده ها و اطلاعات مربوط به خود را در اینترنت منتشر کنند. به این شکل که تمامی دستگاه های فیزیکی توسط شبکه ای مجازی به همدیگر متصل هستند و هزاران هزار داده مختلف از دستگاه های هوشمند و حسگرهای فراگیر، مدام در حال انتقال و پردازش می باشد» این امر فرصتی را مهیا می کند تا همه چیز، از مصرف انرژی گرفته تا حمل و نقل و غیره، قابل بهینه سازی، به صورت همزمان و در آنِ واحد باشند. به هر صورت اینترنت اشیا را باید یکی از ترندهای جدید دنیای فناوری خواند که حضور آن در زندگی بشر در سال‌های آینده اجتناب‌ناپذیر است و مهم تر اینکه از دیدگاه اقتصادی، اینترنت اشیاء تاثیرات بسیار مهمی را بر روی تمامی جوانب کسب و کارها از جمله توسعه محصول؛ ارتباطات، خدمات مشتری، نگهداری، مدیریت انبار و فراتر از آن، گذاشته و خواهد گذاشت.

 اینترنت اشیا چه قدر پول ساز است؟

در سال 2013 موسسه مکنزی، در گزارشی اعلام کرد که اینترنت اشیاء یکی از فناوری های برهم زننده و متحول کننده بازارها، در مقیاس کلان اقتصادی خواهد بود. در حال حاضر نزدیک به 9 میلیارد دستگاه در سراسر جهان به اینترنت متصل می باشند که اغلب رایانه و گوشی همراه هوشمند هستند. بر اساس پژوهش انجام شده توسط موسسه مکنزی، این عدد در ده سال آینده از 50 میلیارد به 1 ترلیارد خواهد رسید چرا که تمامی ابزارها و دستگاه های معمولی هم هوشمند و متصل به شبکه خواهند شد. در آن گزارش، موسسه مکنزی، پیش بینی می کند که اثر جهانی اینترنت اشیاء می تواند تا سال 2025 سالانه به عدد 2.7 الی 6.2 ترلیارد دلار برسد.

در همین زمینه موسسه بین المللی دادهن (International Data Corporation) نیز در گزارشی اعلام کرده است که کارخانه‌ها و کارگاه های تولیدی تشنه فناوری های اینترنت اشیاء هستند، چرا که آن ها به دنبال افزایش کارآیی و متصل کردن جزیره های اتوماسیونی خود به هم هستند. این موسسه، پیش بینی می کند که بازار اینترنت اشیاء در حوزه تولید که در سال 2013 چیزی بیش از 42 میلیارد دلار بوده تا سال 2018 به 98 میلیارد دلار خواهد رسید.

انجمن CTA که در زمینه‌ی تحقیقات بازار تکنولوژی‌های مصرفی فعالیت دارد، نیز پیش‌بینی کرده که با ورود اینترنت اشیا، درآمد حاصل از خرده‌فروشی صنعت تکنولوژی ایالات متحده، به ۲۸۷ میلیارد دلار می‌رسد.

 آینده اینترنت اشیا چطور پیش بینی می شود؟

دنیا دارد روز به روز به هم متصل تر می شود. دسترسی مردم در گوشه و کنارهای مختلف دنیا به اینترنت بیشتر و بهتر می شود و با این رشد، پتانسیل فناوری های نوین در حال آزاد شدن است. بر اساس پژوهش‌های موسسه معتبر گارتنر، شرکت های ارائه کننده‌ی محصولات و کاربرهای اینترنت اشیاء، تا سال 2020 بیش از 309 میلیارد دلار درآمد خواهند داشت، و بیشتر این درآمد، در بخش خدمات آن خواهد بود. گارتنر، همچنین تخمین می زند که تا سال 2020، اینترنت اشیاء، بیش از 26 میلیارد دستگاه را دربر خواهد گرفت.

ایران؛آیا سرنوشت اینترنت اشیا هم مانند سایر تکنولوژی ها می شود؟

باید بتوان حدس زد که با توجه به بروز نبودن تکنولوژی در ایران و نیز پایین بودن آگاهی برخی از سازمان ها و تبعا مسئولین مربوطه نمی توان به این زودی‌ها شاهد راه اندازی اینترنت اشیا در کشورمان باشیم. البته در این خصوص چند وقتی است که از طرح ملی اینترنت اشیا در ایران اخباری به گوش می رسد. گویا قرار است وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با تدوین نقشه راه و راه‌اندازی پارک اختصاصی در زمینه اینترنت اشیا اقداماتی را انجام دهد. هومن ضرابی مجری طرح ملی اینترنت اشیا در همین زمینه می گوید: «قرار است درآمد 10 تریلیون دلاری از اتصال 50 میلیارد شیء هوشمند در دنیا تا سال 2020 حاصل شود که سهم یک درصدی ایران از این میزان، 500 میلیون شیء می‌شود بنابراین پیش‌بینی می‌شود این طرح ملی تا 5 سال آینده با محوریت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و با استاندارد جهانی در کشور اجرایی شود.»

اما به نظر می رسد باتوجه به سوابق وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در انجام پروژه هایی نظیر شبکه ملی اطلاعات، جستجوگر بومی، ایمیل بومی و شبکه اجتماعی بومی این پروژه هم به سرنوشتی به جز سرنوشت این پروژه ها دچار نشود. بنابراین امیدواریم که دستگاههای مرتبط با این حوزه من جمله شورای عالی فضای مجازی، هر چه زودتر به فکر افتاده و تا این تکنولوژی به حد اعلای خود نرسیده و بازار اقتصاد و فرهنگی کشورمان را تحت سلطه خود درنیاورده، دست به برنامه ریزی درست و منطقی زده و به کمک بخش خصوصی راه چاری عملی برای پیاده سازی آن در ایران پیدا کنند.

**رضا حمیدی

منابع:

سایت کارآفرینی خوشفکری

خبرآنلاین

زومیت