به گزارش فناوری فرهنگی، اندونزی درصدد تنظیم قانونی در زمینه اقتصاد خلاق است تا به کسب و کارهای فعال در این بخش اجازه دهد تا با اطمینان قانونی فعالیت کنند.
اندونزی باید قانونی را برای اقتصاد خلاق تنظیم کند تا به کسب و کارهای فعال در این بخش اجازه دهد تا با اطمینان قانونی فعالیت کنند.
حمایت از رشد اقتصاد خلاق به اشتغالزایی کمک میکند و پاسخی به مشکلات کشور از جمله افزایش نابرابری، بیکاری جوانان و استثمار کارگران اندونزیایی در خارج از این کشور خواهد بود.
اقتصاد خلاق در اندونزی شامل چه صنایعی است؟
اندونزی 15 صنعت را به عنوان بخشهای اقتصاد خلاق معرفی کرده است: معماری، هنر، مهارت، طراحی، مد، ویدئو، فیلم و عکاسی، بازیهای تعاملی موسیقی، هنرهای نمایشی، نشر و چاپ، خدمات کامپیوتر و نرم افزار تلویزیون و رادیو، تحقیق و توسعه، و آشپزی.
تعریف وزارت فرهنگ، رسانه و ورزش انگلیس از صنعت خلاق اینگونه است: صنایعی که ریشه در خلاقیت فردی، مهارت دارد و پتانسیل لازم برای اشتغالزایی از طریق تولید و استفاده از مالکیت فکری را دارند.
پتانسیل اقتصادی
این صنایع دارای پتانسیل برای ایجاد شغلهای مورد نیاز در اندونزی هستند. بانک جهانی گزارش داده است که علیرغم رشد پایدار در دهه گذشته، اندونزی با افزایش نابرابری بین ثروتمند و فقیر روبرو شده است. تنها 20 درصد جمعیت اندونزی از رشد اقتصادی منتفع شدهاند در حالی که 200 میلیون نفر با مشکل روبرو هستند.
بخش زیادی از جمعیت فعال اندونزی فقدان آموزشهای کافی هستند. بسیاری از آنها در مشاغل غیررسمی با دستمزد پایین گرفتار شدهاند.
برخی از مشاغل به عنوان کارگران مهاجر در کشورهایی مثل مالزی، عربستان و هنگ کنگ هستند. بر اساس اعلام سازمان بینالمللی کار، از کارگران مهاجر اندونزی، بیش از حد کار گرفته میشود و در برخی موارد آنها تحت شکنجه و تجاوز قرار میگیرند. بیش از 200 کارگر مهاجر در خارج از اندونزی با مجازات مرگ روبرو هستند.
رشد اقتصاد خلاق شاید به کاهش نرخ بیکاری کمک کند، 7.39 میلیون نفر معادل 6.35 درصد نیروی کار اندونزی بیکار هستند. در سال 2014، بیش از 7.1 درصد تولید ناخالص داخلی از اقتصاد خلاق بوده و 12 میلیون نیروی کار را جذب کرده است.
محبوبیت کسب و کارهایی مبتنی بر فناوری اطلاعات که کاربردهایی برای خدمات حمل و نقل در اندونزی دارد، مثل “گوجک”، گراب بایک، گراب تاکسی، اوبر، بلو جک و لیدی جک، یک نمونه مهم از پتانسیل اقتصاد خلاق است.
“گوجک” که رانندگان تاکسی را با مسافران مرتبط میکند، هم اکنون بیش از 200 هزار راننده را جذب کرده که نیمی از آنها در جاکارتا هستند. رانندگانی که از این نرم افزارهای کاربردی استفاده میکنند، 2 تا 3 برابر درآمد خود را افزایش دادهاند.
این نرم افزار قصد دارد تا برنامههای کاربردی خود را برای سایر خدمات از جمله در تمیز کردن منزل، ماساژ و خدمات آرایشگری گسترش دهد. اینها 3 برنامه کاربردی هستند که پتانسیل لازم برای استخدام کارگران بومی، آرایشگران و درمانگران فراهم میکند تا خدمات تمیز کردن منزل، ماساژ و خدمات آرایشگری را ارائه کرده و درآمد خود را افزایش دهند.
کشورهایی مثل استرالیا و آمریکا تمایل خود را برای سرمایه گذاری در صنعت رو به رشد دیجیتال اندونزی اعلام کردهاند. هم اکنون لایحه مربوط به اقتصاد خلاق در پارلمان اندونزی است. نمایندگان باید تبدیل این لایحه به قانون را در اولویت قرار دهند.
برای ارائه دستورالعمل به دولت، کسب و کارها و روشنفکران برای توسعه صنایع خلاق، وزارت بازرگانی اندونزی نقشه سیاستی طرح توسعه اقتصاد خلاق 2009- 2015 و همچنین توسعه صنعت خلاق به سوی یک اقتصاد خلاق تا سال 2025 را منتشر کرده است.
جوکو ویدودو رئیس جمهور اندونزی آژانس اقتصاد خلاق را تشکیل داده است. ماموریت این آژانس سیاستگذاری، برنامه ریزی، هماهنگی با سایر نهادهای دولتی، نظارت و هدایت است. ولی این کافی نیست. بدون قانون الزام آور در زمینه اقتصاد خلاق، صنایع در مقررات محدودکنندهای گرفتار میشوند. این مشکلاتی را برای کسب و کارهای مبتنی بر آی تی به وجود میآورد، مثل اوبر و گوجک که با موانع قانونی روبرو شدهاند و وزارت حمل و نقل آنها را غیرقانونی دانسته است. قانون اقتصاد خلاق از بازیگران کسب و کار حمایت میکند، کسانی که به دنبال راهکارهای نوآورانه و خلاق برای ارتقای خدمات و تولیدات هستند.
این قانون همچنین تعهدات و مقرراتی را برای بازیگران کسب و کار ایجاد میکند. این انگیزهها از آنها گرفته میشود اگر نقض قانونی رخ دهد. قانونگذاری برای اقتصاد خلاق برای فعالان کسب و کار اطمینان را ایجاد میکند و دولت را از نظر قانونی ملزم میکند تا از این بخش حمایت کند. در پایان، این میتواند فرصتهای شغلی بیشتری را در اندونزی ایجاد کند.
منبع: theconversation.com