به گزارش فناوری فرهنگی،هوشنگ میرزایی مستندساز و فیلمساز کوتاه که بزرگداشت وی در جشنواره فیلم کوتاه برگزار می شود تاکید کرد سینما برایش فرصتی برای بیان دردهای جامعه است.
هوشنگ میرزایی کارگردان سینمای مستند و کوتاه که عصر جمعه ۲۱ آبان در سی و سومین جشنواره فیلم کوتاه به پاس فعالیت هایش در حوزه فیلم کوتاه تجلیل می شود در غرفه خبرگزاری مهر در نمایشگاه مطبوعات حضور یافت و درباره فعالیت های خود سخن گفت.
وی با اشاره به ۲۷ سال فعالیت خود در حوزه تولید فیلم کوتاه گفت: از سال ۶۸ و از سن ۱۸ سالگی که هنرجوی انجمن سینمای جوانان خرم آباد بودم وارد عرصه فیلمسازی در حوزه فیلم کوتاه شدم. زمانی که من وارد سینمای کوتاه شدم به این شکل انقلاب دیجیتالی وجود نداشت و فیلمسازان تنها می توانستند در قطع های ۸، ۱۶ و ۳۵ میلیمتری آثار خود را تولید کنند اما امروز با ورود صنعت دیجیتال در سینما دنیای نگاتیو به پایان رسیده است.
میرزایی ادامه داد: آن زمان به دلیل دور بودن مسیر کلاس های فیلمسازی شرکت در آنها بسیار سخت بود اما با این حال در سن ۱۸ سالگی اولین فیلم کوتاه ۸ میلیمتری خود را ساختم و این فیلم در جشنوارههای مختلف منطقه ای انجمن سینمای جوانان حضور یافت، همچنین در کنار آن یک فیلم مستند با نام «زنان خرمشهر» را جلوی دوربین بردم که این فیلم نیز به عنوان بهترین فیلم جشنواره منطقهای سینمای جوانان در سنندج جایزه گرفت.
این کارگردان فیلم کوتاه اظهار کرد: انجمن سینمای جوانان شروع خوبی برای حضور من در سینما بود و بعد از آن با شرکت در کنکور هنر و پذیرش در رشته کارگردانی سینما در دانشگاه صدا و سیما به فعالیت خودم در این حوزه ادامه دادم. در آن دوران بهنام بهزادی و جواد افشار نیز با من وارد دانشگاه شدند. در ورودی ما ۲۲ نفر قبول شدند که اکثر آنها بعدا کارگردان صدا و سیما شدند اما ما سه نفر در عرصه فیلمسازی باقی ماندیم. می توان گفت دانشگاه تکمیل کننده آموزش های انجمن سینمای جوانان برای من بود و من از حضور استادانی چون احمد ضابطی جهرمی، داریوش مودبیان و سهیلا نجم استفاده کردم.
وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به حضور فیلم «زنان خرمشهر» در جشنواره های مختلف تاکید کرد: این فیلم با حضور در جشنواره های بین المللی جوایز بسیاری را کسب کرد و جزو پرافتخارترین آثار انجمن سینمای جوانان به شمار می رود.
میرزایی همچنین درباره «سازنه» توضیح داد: فیلم کوتاه ۱۶ میلیمتری «سازنه» در دوران حضور آقای آفریده در انجمن سینمای جوانان جلوی دوربین رفت. آفریده با حضور در انجمن سینمای جوانان یک انقلاب جدید در حوزه فیلم کوتاه پدید آورد که «سازنه» نیز جزو فیلم های موفق انجمن در آن سال ها بود که با تعدادی دیگر از فیلم های تولیدی انجمن در فرانسه به نمایش درآمد. از جمله کارگردانانی که فیلم های آنها در آن دوران ساخته و موفقیت هایی کسب کرد می توان به بهنام بهزادی، رضا سبحانی، مهرداد اسکویی، علی محمدقاسمی و تینا امامی اشاره کرد. می توان گفت ما نسلی از فیلمسازان بودیم که محمد آفریده به دیده شدن فیلم های ما در بسیاری از کشورها کمک کرد.
وی تاکید کرد: فیلم دیگری با نام «چیزی شبیه چشم هایم» ساختم که در سال ۸۸ در جشنواره ای که تئو آنجلو پلوس رئیس آن بود یک جایزه ۷ هزار یورویی برنده شد و این هنرمند نیز بسیار از فیلم تعریف کرد. علاوه بر آن این فیلم در جشنواره ای در فرانسه و دو جشنواره داخلی رشد و دفاع مقدس جایزه گرفت.
کارگردان فیلم مستند «دلتنگی های یک شهر» ادامه داد: فیلم «تفتان» نیز با استقبال خوبی در جشنواره فیلم کوتاه تهران مواجه شد و جایزه گرفت همچنین این فیلم با حضور در جشنواره های مختلف خارجی موفقیت های بسیاری به دست آورد.
این کارگردان تاکید کرد: فیلم هایی که نام بردم تاثیر قابل توجهی در جامعه داشت به عنوان مثال فیلم «چیزی شبیه چشم هایم» داستان یک پسر هفت ساله در شهر سقز بود که یک مین پیدا می کند و با تصور اینکه اسباب بازی است با سنگ روی آن می کوبد. انفجار مین باعث می شود که وی دو دست خود و چشم هایش را از دست بدهد. این کودک یاد گرفت که با لب های خود کتاب بریل را بخواند. بعد از نمایش این فیلم در جشنواره های مختلف این کودک که در آن زمان در دوره دبیرستان تحصیل می کرد مورد توجه قرار گرفت. این در حالی است که او در آن زمان در شرایط روحی بدی قرار داشت. بازتاب «چیزی شبیه چشم هایم» به گونه ای بود که آقای حدادعادل که در آن دوران رئیس مجلس شورای اسلامی بود از این فرد تقدیر کند و او روحیه خوبی به دست آورد. بعد از نمایش فیلم در خارج از کشور شرایطی به وجود آمد که انجمن نابینایان سوئد وی را به این کشور دعوت کرد. همین مساله سبب شد تا روحیه این پسر جوان تغییر کند و در حال حاضر در رشته کارشناسی ارشد مدیریت در دانشگاه تهران تحصیل می کند.
میرزایی گفت: فیلم «تفتان» نیز بارها در شبکه مستند پخش و همین امر سبب شد تا مردم به کپرنشینان توجه کنند و درصدد حل مشکلات آنان برآیند. به عنوان مثال یک آقایی از آمریکا که به ایران سفر کرده بود با دیدن این مستند به منطقه مورد نظر سفر کرد و هزینه بخشی از مایحتاج آنها را متقبل شد.
وی با اشاره به موضوع مستند «دلتنگی های یک شهر» بیان کرد: این فیلم که در مورد انتخابات در لرستان بود تاثیر زیادی از خود به جا گذاشت. در این منطقه افراد با شناسنامه های مرده ها رای می دادند که همین مساله فضای طنزی را برای فیلم ایجاد کرده بود. این فیلم داستان مردمی است که با شور و شوق رای می دهند و نمایندگان با وعده های پوچ خود آنها را سرکار می گذارند. در این اثر دو روستا نمایش داده شده است که آب نداشتند و این فیلم باعث شد که این دو روستا به آب لوله کشی دست پیدا کنند.
میرزایی در پایان گفت: تمام این اتفاقات نشان می دهد که سینمای مستند و کوتاه تا چه اندازه می تواند زمینه ساز تغییرات مثبت در نقاط مختلف کشور شود. من هم به عنوان مستندساز همیشه دغدغه های اجتماعی دارم و به دنبال ساخت آثاری می روم که باعث شوند بخشی از مشکلات جامعه دیده و حل شوند.
منبع: مهر