حوزه علمیه در طراحی بازی‌ها احساس مسئولیت کند/خطر سرگرمی وارداتی

وی ادامه داد: در روایات ما آمده است که یکی از بخش‌های زندگی روزانه، تفریح است که اگر به آن بها ندهیم قسمت‌های دیگر ضربه می‌خورد، به همین دلیل، همان قدر که دغدغه نداشتن مسجد و کمرنگ بودن فضاهای عبادی داریم، باید دغدغه داشتن فضاهای تفریحی سالم هم داشته باشیم.

اعلایی که مسئول مجموعه حسینیه و مهدکودک شهید چمران قم است، اظهار داشت: رویکرد اصلی ما در هفت سال اول برای بچه‌ها، اصلاح عادات غذایی آنها بر اساس روایاتی است که در این زمینه نقل شده و این موضوع در سنین بالاتر هم به شکل دیگری صورت می‌گیرد. به طور مثال، برای سنین بالاتر شطرنج برای جلوگیری از آلزامیر و فعال شدن ذهن انجام می‌شود.

وی تصریح کرد: بازی در هر سنی با توجه به شرایطی که دارد، ثمرات مختلفی می‌تواند داشته باشد که سرگرمی، جنبه ضروری و حداقلی آن است.

اغلب بازی‌های کودکان‌مان وارداتی است

این کارشناس کارگردانی بیان کرد: بازی‌هایی که کودکان جامعه ما با آنها مشغول می‌شوند، وارداتی هستند که با اهداف و طراحی خاصی شکل گرفته‌اند که طبیعتا متناسب با فرهنگ ما نیستند و سبک زندگی خودشان را ترویج می‌کنند.

اعلایی افزود: در حال حاضر، کودکان به جای آن که بنابر اقتضای سنشان به طور مثال کشتی بگیرند و بازی کنند، ابزارهایی مثل تبلت رها شده‌اند که این نوع مداخلات، بازی را از جریان طبیعی خود که می‌تواند سازنده باشد، خارج کرده است.

وی در همین راستا تاکید کرد: بازی‌های رایانه‌ای که عملیات ذهنی زیادی دارند، از جنس تخیل هستند که بنابر آموزه‌های اسلامی و علم روان‌شناسی مشکلاتی با خود دارند، از جمله در اسلام گفته شده است که تخیل را باید کنترل کرد و به جای آن حضور در فضا را تقویت کرد.

این کارشناس مذهبی- فرهنگی اضافه کرد: کسانی که مشغول بازی‌ رایانه‌ای می‌شوند دچار غفلت از فضای اطرافشان می‌شوند در حالی که دغدغه اسلام این است که فرد دائما حضور داشته باشد و غفلت را دشمن انسان می‌داند.

اعلایی توضیح داد: مشکل عمده این نوع بازی‌ها، گسترش دامنه توهم و خیال است در حالی که بازی‌های واقعی این گونه نیست و فرد در بازی حضور واقعی دارد.

حلقه واسط با فضای فکری و دینی نداریم

وی در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد: یکی از مشکلات ما در فضای طراحی بازی این است که حلقه واسطی نداریم که هم فضای فکری- عملیاتی و فضای دینی را بشناسد و هم اقتضائات فضای بازی را بداند و بتواند این موارد را به یکدیگر مرتبط کند و این هم وظیفه طراح بازی است که باید دائما با حوزه و دانشگاه ارتباط داشته باشد و هم وظیفه حوزه‌های علمیه است که احساس ضرورت کنند.

این کارشناس تئاتر عروسکی بیان کرد: عمده مخاطبان بازی‌ها، کودکان هستند که همه چیز را بالفطره می‌بییند و در نگاه اسلامی هم برخلاف نگاه غربی که انسان‌محور است، همه چیز بر اساس فطرت است، به همین دلیل، معتقدم برای طراحی بازی باید روی این موضوعات توجه شود.

اعلایی افزود: در سبک زندگی اسلامی به خصوص برای بزرگسالان، تفریح به عنوان یکی از مهم‌ترین قسمت‌های زندگی فرد، مغفول مانده است و حتی در حال حاضر الگوهایی که در شهر بازی‌ها وجود دارند، در نگاه دینی جایگاهیی ندارند چرا که کاملا هیجان‌محور هستند که می‌توانیم با نگاه دینی الگوهای خوبی را طراحی کنیم.

وی با اشاره به برخی محصولات تولیدی مجموعه شهید چمران مثل اسباب‌بازی‌ «من و خیمه» درباره حادثه عاشورا اظهار داشت: متاسفانه برای تولیدات محصولات، حمایتی صورت نگرفته است و سرمایه‌گذار خصوصی هم پای کار نمی‌آید و از طرف دیگر فضای توزیع هم مناسب نیست، به طور مثال یکی از مجموعه‌های دولتی به دلیل این که شعار «سبک زندگی اسلامی در قالب بازی‌های کودکانه»، روی محصولات ما بود، حاضر به همکاری نشد.

نیروهای انقلابی نسبت به این مسائل حساس شوند

این کارشناس مذهبی- فرهنگی در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: ورود جشنواره عمار در حوزه بازی، اتفاق خوبی است که می‌تواند نیروهای انقلابی را نسبت به این مسئله، حساس کند و راه‌گشا باشد.

اعلایی خاطرنشان کرد: نشان دادن ظرفیت‌های موجود در عرصه بازی و امیدبخشی به فعالان آن، بیان خلأ موجود در زمینه بازی‌های کودکان و ایجاد حساسیت در جامعه نسبت به اهداف بازی‌ها بخصوص بازی‌های رایانه‌ای از جمله مواردی است که حضور جشنواره عمار در حوزه بازی می‌تواند زمینه‌ساز آنها شود.

وی اظهار داشت: بسیاری از مسئولان این حوزه، غافل هستند و آگاهانه یا ناآگاهانه در ارائه مجوز برای بازی‌ها حتی اهدای جایزه به برخی از بازی‌ها و اسباب‌بازی‌ها که نکات مخالف با فرهنگ اسلامی ما دارند، دقت نمی‌کنند، به همین دلیل، بیدار کردن مسئولان این عرصه نیز می‌تواند از اولویت‌های جشنواره بازی عمار باشد.