سفر تشویقی ابزاری انگیزشی برای ارتقای بهره‏ وری

سفر تشویقی شخصی یکی از سریع‌ترین روندها در صنعت تشویق، جایزه و شناسایی است. این سفرها در گذر زمان طراحی می‏شوند و با توجه به سیاست‌های عملکردی سازمانی نیاز به تعیین اهداف و مقصودهایی دارند که کارمندان برای ارتقای فرهنگ سازمانی مثبت باید به آنها دست یابند. سفرهای تشویقی پتانسیل القای حس شناخت و پذیرش از سوی سازمان را برای شرکت‌کنندگان دارا هستند؛ تا آنجا که به عنوان مرحله‏ای برای کارمندان عمل کرده و چشم‌اندازهای کارمندان و مدیریت را برای نزدیک شدن بین خودشان و همچنین با مدیریت وسعت می‌بخشند.  برنامه‏های سفر تشویقی همچنین می‏توانند تصمیم برای باقی ماندن با کمپانی را تحت تاثیر قرار دهند و با برنامه‌ریزی‏های مناسب در این زمینه می‏توان به گونه‏ای عمل کرد که همکاری بین نخبه‏های ارشد کمپانی ارتقا یابد. از سوی دیگر، سفرهای تشویقی شخصی می‏توانند انتخاب‏های جذاب و منعطفی را ارائه کنند که به با ارزش‌ترین کارمندان الهام و انگیزه می‏دهند.

کارشناسان معتقدند سفرهای تشویقی به‌عنوان موثرترین ابزار انگیزشی، باید برای کارمندانی که راندمان کاری مناسب یا بالایی متناسب با معیارها، سنجش‏ها و پروسه ارزیابی طراحی‌شده دارند در نظر گرفته شود؛ زیرا برنامه‏های جایزه‏ای و شناسایی صلاحیت کارمندان، از جمله مسائل بسیار حساسی است که به راحتی می‏تواند نتیجه معکوس داشته و باعث اختلاف و بروز احساسات ناخوشایندی بین کارمندان شود؛ بنابراین معیارها برای یک کاندیدای موفق باید واقع‌گرایانه و قابل حفظ باشند و به‌طور جامع، روشن و به همراه همه جزئیات درباره طرح تشویقی و مقصدی که کمپانی آنجا را برای برنامه سفر تشویقی در نظرگرفته است برای همه افراد دخیل، شناسانده و معرفی شود.

ویژگی‌‌ها و انواع سفرهای انگیزشی

معمولا سفرهای انگیزشی سه روز طول می‏کشند و شامل اقامت هتل، مجموعه تور و فعالیت‏های برنامه‌ریزی شده از جمله میهمانی‏ها و بازی‏ها هستند. همچنین برنامه‏های سفر تشویقی به دو صورت برنامه تشویقی باز و برنامه تشویقی بسته درنظر گرفته می‌شوند. در برنامه تشویقی باز، هیچ محدودیتی برای تعداد کارمندان مجاز یا تعداد جوایزی که می‏توانند حاصل کنند، نیست؛ بنابراین انگیزه بیشتری ایجاد می‌شود زیرا هر کسی که به هدف از پیش تعیین‏شده می‏رسد، قادر خواهد بود سفر تشویقی دریافت کند. اما اینکه نمی‏تواند بودجه از پیش تعیین‏شده داشته باشد، از معایب آن است. در برنامه‏های تشویقی بسته، با وجود اینکه بودجه از پیش تعیین‏شده و تعداد کارمندان با صلاحیت برای سفر مشخص است، امکان ایجاد بی‏میلی کادر کارمندان وجود دارد. همچنین برندگان تکراری ممکن است اکثر برنامه‏های تشویقی را تصرف کنند. از نظر زنجیره ارزش در صنعت سفر تشویقی، بخش مهم سفر تشویقی زمانی است که کمپانی و سازمان تشویقی شروع به همکاری می‏کنند. در واقع یک ارتباط دو طرفه بین کمپانی و سازمان تشویقی، زمانی که مکان حوزه و زمینه سفر تشویقی خاصی را تعیین می‏کنند، ایجاد خواهد شد.

آماده‌سازی سفر خودش معمولا در اختیار تنظیم‌کننده سفر تشویقی است که باید بر همه جنبه‏های مدیریتی نظارت داشته باشد و از همزمانی همه کارها در برنامه اطمینان حاصل کند. در بسیاری از کمپانی‏ها، برنامه‏های تشویقی توسط پیمانکاران خارجی مدیریت می‏شوند و برای طراحی و اجرای برنامه‏ها در نمایندگی کمپانی‏ها معمولا قسمت‏های مختلف بیشتر خدمات را به دیگر ارائه‏کنندگان خدمات از جمله هتل‏ها، خطوط هوایی، حمل‌ونقل زمینی و تورهای محلی محول می‏کنند؛ زیرا ارائه‏کنندگان خدمات در سفرهای تشویقی، وظایفی را انجام می‏دهند که برای ارائه‏شان شناخته شده هستند و عملکردشان برای کیفیت سفر تشویقی حیاتی است و در موفقیت نهایی نقش بسزایی دارند.  ارائه‏کنندگان خدمات باید تجربه بی‏نقصی برای مسافران ارائه کنند که منعکس‏کننده موارد از جمله متفاوت بودن، تجربه‏های فانتزی و هیجان‏انگیز، انحصاری بودن، اصیل بودن، توجه به جزئیات و برابری در رفتار باشد. در نهایت همچنان‌که حاصل اجرای سفرهای تشویقی در ایجاد نتایج سازنده از جمله خلق خاطرات مشترک میان اعضای سازمان و افزایش انگیزه برای کارکنان یک سازمان موثر است، تاثیرات مثبت این سفرهای انگیزشی در صنعت گردشگری نیز از لحاظ اجتماعی و اقتصادی به‌ویژه رونق گردشگری داخلی، انتقال سفرها به زمان‏های خارج از روزهای پیک سفر در طول سال و پویایی بخش‏های خدماتی حائز اهمیت است.