به گزارش فناوری فرهنگی، طی 4 سال اخیر گروهها و هیاتهای مختلفی از کشورهای دنیا برای سرمایه گذاری در بخشهای گوناگون اقتصادی ایران، با فعالان دولتی و خصوصی کشور جلساتی داشته اند؛ دیدارهایی که برخی به انعقاد تفاهمنامه انجامیده و برخی نیز عملی شده است.
به باور کارشناسان در شرایط کنونی کشور نیازمند ورود سرمایه گذاران خارجی در بخش گردشگری نیز هستند؛ آن هم در شرایطی که پیش بینی می شود ایران رشدی را که در زمینه افزایش گردشگران خارجیاش آغاز کرده، ادامه دهد.
چندی پیش کمیسیون سرمایه گذاری اتاق بازرگانی ایران در گزارشی ضمن بررسی انواع منابع مالی برای تامین منابع سرمایه گذاری گردشگری، چالش های این حوزه را نیز مورد واکاوی قرار داد.
براساس این گزارش، صنعت گردشگری با توجه به ویژگی های منحصربهفردی که دارد، از ابعاد مختلف برای سرمایه گذاران دارای جاذبه و دافعه است؛ از طرفی جزو صنایع پر سود محسوب می شود و از طرف دیگر، در کوتاهمدت نمیتوان از آن انتظار سوددهی زیادی داشت اما باید در این زمینه برای جذب سرمایه های خارجی کوشید.
انواع روش های تامین اعتبار خارجی شامل فاینانس، یوزانس و وامهای تضمینی خارجی هستند. در مفاهیم حقوقی و قوانین ایران، مفهوم فاینانس بهطور اختصاصی تر به استفاده از خطوط اعتباری برای دریافت وام از موسسات بین المللی مالی اطلاق میشود. در این روش، مبلغ مشخصی با توافق طرفین از یک کشور یا موسسه دیگری قرض داده و اصل وام به همراه سود آن، طی مدت زمان معلومی (معمولا 5 تا 10 سال) بازپرداخت میشود. از سوی دیگر در اصطلاح سرمایه گذاری، یوزانس به معنی توافق بر پرداخت قیمت فناوری و تجهیزات دریافت شده در قبال ارائه برات مدتدار (مثلا به مدت یک یا دو سال) است. وام دریافتی با توجه به پرداخت آن در مدت زمان کوتاه، مبلغ مقدار کمتری داشته و معمولا در جهت پروژه های تجاری مورد استفاده قرار میگیرد؛ به این معنی که وامگیرنده توان پرداخت هزینه های خرید کالا، خدمات یا تکنولوژی را ندارد و مایل است این هزینه ها را در طول زمان یا آیندهای معلوم بپردازد.
در عین حال، وامهای تضمینی خارجی که از دیگر اشکال سرمایه گذاری خارجی بهشمار میرود، با روش فاینانس یک تفاوت عمده دارد و آن هم به برقراری شروط مشخص برای استفاده از وام و اعمال کنترل موسسه وامدهنده بر نحوه هزینه شدن وام در زمان اجرای پروژه برمیگردد. در این گونه موارد باید مطالعات امکانسنجی الزام شده توسط وام دهنده به انجام رسیده و توجیه فنی و اقتصادی پروژه مورد قبول وی قرار گیرد.
این گزارش با اشاره به این روشها تاکید کرده است که ارزش افزوده بخش گردشگری تاثیر مثبت و معنیداری بر سرمایه گذاری بخش گردشگری دارد. همچنین اعتبارات بانکی تاثیر مثبتی بر سرمایهگذاری بخش گردشگری خواهد داشت. محققان در این راستا پیشنهاد داده اند دولت ریسک ناشی از تغییر نرخ ارز را برای سرمایه گذار کاهش دهد و این کاهش را از طریق سیستم های بیمه یا سایر سیاستهای حمایتی، محقق کند. به باور آنها، صنعت گردشگری جزو صنایعی سرمایهبر است؛ چرا که مستلزم تهیه و آمادهسازی انواع زیرساختها از قبیل استراحتگاه، هتل، رستوران، مراکز خرید، مراکز تفریحی و مهمان خانهها است.
منبع: اقتصادخلاق