پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی، زیلوبافی از هنرهای اصیل و کهن ایران‌زمین است که از جمله مزایای آن میتوان به خنک بودن، دوام زیاد، زیبایی و سلامت آن به لحاظ عدم استفاده از رنگ‌های شیمیایی و عدم انتشار ذرات معلق در هوا و غیره اشاره کرد. زیلوبافی با برخورداری از مکانیسم پیچیده‌ی بافت به عنوان تکامل یافته گلیم و جاجیم محسوب می‌شود.
زیلو نوعی زیرانداز و کف‌پوش دست‌بافت است که با نخ بافته می‌شود و شباهت زیادی به حصیر دارد. این زیرانداز در برخی مناطق ایران استفاده می‌شود. زیلو هنر مردم میبد از شهرهای استان یزد است. زیلو محصولی قدیمی و تاریخی است. ناصر خسرو در سفرنامه‌اش به ۵۰۰ کارگاه زیلوبافی اشاره می‌کند.
سازمان جهاد دانشگاهی یزد با در نظر داشتن مزیت‌ها و توانمندی‌های خود و به منظور احیا و رونق زیلوبافی در سال 1388 در شهرستان میبد اقدام به تاسیس «خانه زیلو» کرد تا به این هنر فراموش شده حیاتی مجدد بخشیده و با رونق هنر صنعت زیلوبافی گامی در راستای تحقق رسالت بنیادین خویش بردارد.
فعالیت‌های خانه زیلو در سه بخش اصلی آموزش، پژوهش و تجاری‌سازی و اشتغال صورت می‌پذیرد. علاوه بر این فعالیت‌ها، خانه زیلو تولیدکننده محصولاتی از قبیل مبلمان، پشتی‌های سنتی، رومیزی، انواع کیف و غیره نیز هست.
جهاد دانشگاهی یزد قصد دارد با حمایت ستاد توسعه فناوری های نرم و هویت ساز معاونت علمی، از طریق اصلاح دارهای فعلی زیلوبافی و بهبود مکانیسم بافت زیلو، فرایند زیلوبافی را تسهیل کند.
از مهمترین اهداف این طرح میتوان افزایش بهره‌وری فرایند بافت، کاهش آسیب‌های جسمی، امکان اشتغال در این حرفه برای افراد بیشتر (علی‌الخصوص زنان)، افزایش ایمنی و بهره‌وری در زیلو بافی و کمک به توسعه مشاغل خانگی خصوصا برای زنان را برشمرد.
منبع:ستاد توسعه فناوری های نرم و هویت ساز
