به گزارش فناوری فرهنگی، در مورد اهمیت صنعت گردشگری در یادداشت قبل مواردی هرچند کوتاه بیان شد. همچنین یکی از دلایل عدم رشد و شکوفایی این صنعت مهم و پولساز، نبود حقوق گردشگران و عدم تبیین حقوق آنها ذکر شد که در جای خود بسیار مهم است. اما آیا دلیل رکود این صنعت در داخل کشورمان، فقط نبود حقوق گردشگران است؟ در پاسخ باید گفت عدم رونق صنعت گردشگری در داخل دلایل متعددی دارد که نبود حقوق گردشگران یکی از دلایل مهم آن است. در این نوشتار به دلایل دیگری خواهیم پرداخت که اگر بتوانیم با یک برنامهریزی این موانع را برطرف کنیم میتوانیم شاهد رشد و شکوفایی صنعت گردشگری در داخل باشیم.
صنعت گردشگری در نظام اقتصادی ایران جایگاهی ندارد
وقتی حرف از گردشگری و گردشگران به میان میآید معمولاً بحث ورود فرهنگ بیگانه که با مغایرتهایی بافرهنگ ما نیز مواجه است به ذهن متبادر میشود. نکتهای که در این نوع دیدگاه مغفول مانده است، بحث اقتصادی صنعت گردشگری است. درواقع اگر با دیدی باز به مسئله گردشگری نگاه شود، میتوان شناساندن فرهنگ غنی ایرانی اسلامی را نیز در صنعت گردشگری گنجاند. چون بسیاری از گردشگران بخشی از سفر خود را اختصاص به شناخت فرهنگ کشورهای مقصد گردشگری خود میکنند.
بنابراین اگر بتوان دیدگاه عمومی را نسبت به صنعت گردشگری تغییر داد و نگاه صرف فرهنگی آنهم از نوع تهاجم فرهنگی را تغییر بدهیم در آن صورت میتوان دیدی روشن و باز به صنعت گردشگری داشت. باید صنعت گردشگری را اولاً بهعنوان یک صنعت که اشتغالزایی بسیار بالایی دارد و ارزآوری آن نیز بالا است موردتوجه قرارداد. در پس این نوع نگاه باید دستگاههای فرهنگی کشور نیز فعال شوند و فرهنگ غنی این سرزمین را که دارای تنوع بسیار زیاد است سعی کنند بهعنوان یکی از جاذبههای گردشگری به گردشگران نشان دهند تا با یک تیر دو نشان زده باشیم. اولاً این تهدید فرهنگی را به فرصتی برای بازدید ملل مختلف قرار خواهیم داد و دوما خواهیم توانست از ورود فرهنگ غربی به کشور جلوگیری کنیم. چون درواقع با گنجاندن فرهنگ اقوام مختلف ایرانی که همهی آنها دارای فرهنگی ایرانی اسلامی هستند میخواهیم بهنوعی بگوییم این فرهنگ، فرهنگ دیرینه ما است و میخواهیم آن را بهعنوان نماد و نشانهی خود به جهانیان نشان دهیم. بنابراین با یک برنامهریزی و زیرکی خواهیم توانست این تهدید ورود فرهنگ بیگانه را به معکوس آن تبدیل کنیم و از فرهنگ غنی کشورمان در راستای جاذبه گردشگری استفاده کنیم.
یکی دیگر از دلایل پایین بودن رونق صنعت گردشگری در ایران نبود شناخت کافی از این صنعت مهم حتی برای کارشناسان این حوزه است. بهطوریکه بسیاری از مناطق گردشگری بکر که هرکدام میتوانند قطب گردشگری منطقه شوند هنوز ناشناخته باقیماندهاند. البته چون جایگاه صنعت گردشگری در نظام اقتصادی کشورمان چشمانداز روشن و شفافی ندارد طبیعی است که در بسیاری از مواردقطبهای گردشگری بهصورت ناشناخته باقی بمانند. وقتی رونق اقتصادی حاصل از صنعت گردشگری شکوفا شود و مردم و کارشناسان اشتغالزایی فراوان آن را لمس کنند بهصورت طبیعی یک نوع رویکرد و استقبال بسیار خوبی از این صنعت توسط دستاندرکاران این حوزه پدید خواهد آمد و تعداد قابلتوجهی از جوانان کشور نیز مبادرت به شناخت و توسعه گردشگری داخل خواهند کرد. در همین راستا بسیار مهم است که این صنعت پولساز را برای مردم کشور خودمان جا بیندازیم. به عبارتی باید ابتدا ایرانگردی را رونق ببخشیم تا پتانسیلهای مغفول مانده گردشگری کشورمان بهصورت بالفعل دربیایند و قطبهای گردشگری کشور جانی تازه بگیرند. با این کار شرایط برای شناساندن قطبهای گردشگری فراهم خواهد شد و شرایط استقبال خیل عظیم گردشگران خارجی به این مناطق نیز تسهیل میگردد. بنابراین باید بهصورت گامهای پیوسته و ممتد سعی کنیم چراغ گردشگری کشورمان را روشن کنیم که راهحل این کار، شناسایی مشکلات و درصدد برآمدن برای حل مشکلات شناساییشده نیز میباشد. بنابراین باید در یک نظام مشخص و بههمپیوسته حقوق گردشگران تبیین شود و سپس دیدگاه درستی از گردشگری و صنعت گردشگری در کشورمان به وجود بیاید. دید درست از جایگاه اقتصادی صنعت گردشگری نیز بهنوبه خود بسیار مهم است چون بهاینترتیب خود مردم نیز به سمت رونق بخشیدن به این صنعت خواهند آمد. ایجاد تسهیلات برای ایرانگردی نیز میتواند در رونق بخشیدن به مناطق گردشگری نقش به سزایی بازی کند بهطوریکه هم قطبهای گردشگری پررنگ میشوند و هم بحث تبلیغات با سرعت بیشتری نشر خواهد یافت. بنابراین لازم و ضروری است که هر چه سریعتر این صنعت پویا و اشتغالزا را در درون کشور رونق ببخشیم تا همزمان به بخشی از مشکل بیکاری کشور پرداخته شود و ارزآوری قابلتوجه ای نیز به دست آید.
منابع: مهر
نویسنده : مهدی سیدی