به گزارش فناوری فرهنگی، به نقل از ورایتی، مطالعهای جدید از سازمان حمایت از کودکان بریتانیا نشان داده است، بیش از نیمی از والدین در بریتانیا به کودکانشان اجازه میدهند بازیهایی بکنند که برای بزرگسالان طبقهبندی شدهاند.
بریتانیا از سیستم ردهبندی اطلاعات گیم پان اروپایی (PEGI) استفاده میکند که بازیها را در ردههای سنی ۳، ۷، ۱۲، ۱۶ و ۱۸ سال قرار میدهد. این مطالعه به این نتیجه رسیده که والدین به کودکانشان اجازه میدهنده بازیهای رده ۱۸ سال را «بدون نظارت یا اطلاع قبلی از بازیها» نصب و استفاده کنند. از ۲۱۷۱ والدینی که در این مطالعه شرکت کردند، ۷۲ درصد مادر بودند. همه شرکتکنندگان فرزندانی بین ۵ تا ۱۶ سال داشتند که ۵۳ درصد پسر و ۴۷ درصد دختر بودند.
این مطالعه همچنین به این نتیجه رسید که ۸۶ درصد از پاسخدهندگان به ردهبندیهایی که برای بازیها تعیین میشوند توجهی نمیکنند. ظاهرا بسیاری از والدین حس متفاوتی نسبت به ردهبندیها دارند چون تنها ۲۳ درصد از پاسخدهندگان گفتند نگران محدودیتهای سنی بازیها نیستند.
ریچارد کانوِی از سازمان چایلدکِر در مورد چالش والدین در انتخاب محتوای مناسب برای کودکانشان گفت: در این دوره و زمانه سخت میتوان چیزی که کودک در معرض آن قرار میگیرد را کنترل کرد چون اگر فرزند ۱۰ ساله شما دوستانی دارد که بازی «فورتنایت» را انجام میدهند که ردهبندی ۱۲ سال به بالا دارد، شما هم دوست دارید او بتواند ازبازی لذت ببرد.
او اضافه کرد: با این حال همیشه ارزش دارد که والدین همیشه بخواهند به ردهبندی بازی نگاه کنند و بدون نظارت اجازه ندهند کودکان کار خودشان را بکنند. نکته جالبتر اینجاست که درصد بالاتری از والدین به ردهبندی سنی فیلمهای سینمایی توجه میکنند، اما وقتی بحث بازیهای ویدیویی میشود آنقدر سختگیر نیستند. مهم است که به یاد داشته باشیم کودکان چقدر تحت تاثیر قرار میگیرند و ممکن است رفتار و گفتارشان به خاطر یک بازی ویدیویی یا فیلم تغییر کند.
یکی دیگر از نتایج مطالعه این بود که ۴۳ درصد از والدین پاسخدهنده گفتند کودکانشان بعد از بازی کردن گیمهایی که مخصوص بزرگسالان بودند، تغییراتی منفی در رفتارشان بروز دادند. علاوه بر این، ۲۲ درصد هم گفتند فرزندانشان بعد از بازی کردن میتوانند گفتار بد را بهتر درک و استفاده کنند.
در نهایت، ۴۸ درصد از والدین گفتند از این میترسند که فرزندشان معتاد به بازیهای ویدیویی شود
منبع: مهر