به گزارش فناوری فرهنگی، طی یکسال اخیر در رابطه با صحت و سقم و کارکرد رمزارز پترو بحثها و تحلیلهای فراوانی صورت گرفته است. رسانههای فناورمحور ایالات متحده با کارشناسان محلی و آمریکای جنوبی در این رابطه صحبت کردهاند. جورج فاریاس، مدیر عامل استارتاپ «Cryptobuyer» در ونزوئلا، فاش کرد که این ارز متعلق به دولت، توسط شرکت ملی نفت «PDVSA» پشتیبانی شده است. این درحالیاست که این شرکت ۴۵ میلیارد دلار بدهی داشت و هیچ نشانهای از فعالیت تجاری برای آن دیده نمیشد. راجر بنیتس، مدیرعامل صرافی ارز دیجیتال «BitInka» که در شهر لیمای شیلی مستقر است، پترو را «حجاب دود» نامید تا بتواند ناتوانی مادورو در برابر کنترل کاهش ارزش پول ملی را بپوشاند.
با گذشت زمان، پترو در نهایت در ماه نوامبر راهاندازی شد. پس از یک مجموعه تاخیرها، هم ونزوئلاییها و هم کارشناسان، در ارزش واقعی آن و به طورکلی وجود داشتن آن تردید کردند. علاقهمندان به رمزارزها بر روی وایتپیپر پترو مطالعه کردند و نتیجه گرفتند که آن فقط یک کپی گستاخانه از برخی از اسناد «Dash» است که در مخزن «GitHub» در دسترس قرار گرفته است. در همین حال مادورو مجبور شد در اوج تورم، ارزش پترو را از ۳۶۰۰ به ۹۰۰۰ بولیوار(واحد پول ونزوئلا) افزایش دهد.
از این زمان به بعد بود که مبنای پرداخت حقوقهای افراد بازنشسته به پترو تبدیل شد. در این زمان کشور با گروههای معترض دیگری مواجه شد. این بار معترضان افراد سالخوردهای بودند که به ارز دیجیتال پترو اعتقادی نداشتند. یکی از معترضین در این رابطه میگوید:
“من پترو نمیخواهم؛ من پول نقد خودم را میخواهم.”
رویای نجات اقتصاد ونزوئلا با پترو
علیرغم تمام تلاشها، تا پایان سال ۲۰۱۸، پترو همچنان «هیچ کجا در دسترس و کاربردی نبود.». سکههای آن توسط هیچ یک از صرافیهای بزرگ ارائه نشده و توسط هیچ یک از متحدان ونزوئلا نیز پذیرفته نشده بود. اقتصاد ونزوئلا در حال غرق شدن است. چرا که نرخ تورم، حتی براساس تخمینهای محافظهکارانه صندوق بینالمللی پول، تا پایان سال ۲۰۱۸ به ۱٫۳۷ میلیون درصد رسید. با اینحال، مخالفان اطلاعات بسیار غمانگیزتری را ارائه میدهند و نرخ تورم را تا پایان سال ۲۰۱۸ میزان ۱٫۷ میلیون درصد اعلام میکنند. در واقع این نرخ تورم، ونزوئلا را به یکی از سه کشور تاریخ با بالاترین میزان نرخ تورم تبدیل میکند.
منبع: مرکز نوآوری فناوری زنجیرهبلوک ایران