به گزارش فناوری فرهنگی، «آیا شخصیتهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی میتوانند روی طرفدارهای خود حساب کنند؟ قطعاً نه. حتی بخش اعظمی از هواداران حاضر نیستند هزینههای اجتماعی و سیاسی بدهند که اگر این گونه بود الان طرفداران هدایتی و تتلو رفتار دیگری داشتند.»
نمونه بارزش انتخابات ریاستجمهوری بود. جریان اصولگرایی تصور میکرد میتواند روی ۴ میلیون فالوور امیر تتلو حساب کند و آن را به صندوق نامزد خود بریزد.
این رفتار نشانگر یک درک اشتباه از فضای مجازی است.
فالوورها (دنبالکننده) در فضای مجازی به ۴ دسته تقسیم میشوند.
۱- هواداران: این دسته واقعاً سمپات کسی هستند که او را در فضای مجازی دنبال میکنند. آنها دوست دارند ببیند هنرمند، ورزشکار و حتی سیاستمدار مورد علاقهشان چگونه زندگی میکند. این افراد از طریق شبکههای اجتماعی با الگوهای زندگی خود در ارتباط هستند.
این افراد حاضرند مثلاً برای دیدن سلبریتی مورد علاقه خود بلیت کنسرت، تئاتر یا ورزشگاه را بخرند، ساعتها در صف انتظار برای امضا و دیدار بایستند، در حمایت از هنرمند، ورزشکار یا سیاستمدار مورد علاقه خود در فضای مجازی و واقعی کلکل میکنند و حسابی پای آنها میایستند.
۳- دشمنان: این دسته تنها به دنبال گرفتن سوتی هستند. پستی، استوری، کلمه اشتباهی و. این افراد نه تنها حمایت نمیکنند بلکه ضربه هم میزنند. آنها منتظر یک اشتباه هستند تا آن را در بوق کرنا کنند و حسابی آبروی کسی که دوستش ندارند ببرند. در فضای مجازی به خوبی شاهد این اتفاقات هستیم.
۴- فیکها: این دسته خریدنی هستند. پول میدهید یک سری آدم مثل مترسک میایستند میان فالوورهای شما تا تعداد آنها بیشتر شوند. آنها در عروسی دست میزنند و در عزا گریه میکنند. تازه وقتی شبکههای اجتماعی به روز میشود آنها مثل بخار آب میروند.
حالا با توجه به ۴ مدل فالوور، آیا شخصیتهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی میتوانند روی طرفدارهای خود حساب کنند؟ قطعاً نه. حتی بخش اعظمی از هواداران حاضر نیستند هزینههای اجتماعی و سیاسی بدهند که اگر این گونه بود الان طرفداران هدایتی و تتلو رفتار دیگری داشتند.
این اعداد را نباید زیاد جدی گرفت. ممکن است این هزار و میلیونها ما را بالا ببرند، جایی نزدیک ابرها، اما در هنگام سقوط جاخالی بدهند و چنان به زمین بخوریم که سالها طول بکشد قد راست کنیم.
منبع: تابناک جوان