پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی، «همه‌چیزدان» یا «همه فن حریف» لقب دانشمندانی بود که در همه یا اکثر علوم عصر خود صاحب نظر بودند. امروزه در جامعه شاهد آن هستیم که برخی افراد در میهمانی‌ها، صف‌های خرید، محیط‌های کاری و یا در شبکه‌های اجتماعی از مشکلات زناشویی تا لغو تحریم‌ها، از اعتیاد تا درمان انواع بیماری‌های نادر پزشکی، از مد و لباس تا انتقاد نسبت به سیاست اقتصادی کشور اظهارنظر می‌کنند و چنان با موشکافی مسائل و معضلات جامعه را مورد ارزیابی قرار می دهند که متخصصان آن حوزه از این امر ناتوان و عاجز هستند.
در همین رابطه مجید ابهری، رفتارشناس و آسیب‌شناس اجتماعی در گفت‌وگو با «اعتمادآنلاین» گفت: «من نمی‌دانم چگونه هرکس به خود اجازه می‌دهد کارگردان، فوتبالیست، قاضی و تحلیگر سیاسی باشد و در امور پزشکی دخالت کند و آخر امر نیز خود را سلبریتی بنامد.»
این رفتارشناس ادامه داد: «مگر به من نوعی اجازه می‌دهند به عنوان یک رفتارشناس در یک رشته ورزشی مانند فوتبال اظهارنظر کنم و بگویم مناسب‌تر است به جای یک توپ 2 توپ در زمین فوتبال باشد تا کار بازیکنان راحت شود! قطعا مرا مورد همجه قرار خواهند داد که آقا در رشته خودت اظهار نظر کن.»
ابهری با بیان اینکه یکی از آسیب‌هایی که همواره دانش را در سطوح مختلف تهدید کرده و آن را به چالش می‌کشد اظهارنظر از سوی افرادی است که کمترین تخصص و آگاهی در حوزه‌های مورد بحث ندارند گفت: «اطلاعات این افراد در حدی است که از هر خرمن خوشه‌ای چیده و اگر بحث بیش از 2 ساعت طول بکشد بایگانی دانش آنها تخلیه شده و دیگر حرفی برای گفتن ندارند. در واقع این افراد دانش فنی، علمی و پزشکی‌شان در حد پیامک‌های فضای مجازی بوده و ناگهان اظهارنظر می‌کنند که خوردن فلان گیاه یا میوه سرطان‌زا بوده یا اینکه برای بهبود «ام‌اس» باید عسل به کف پا بمالند! که معلوم نیست چنین دانشی را از کجا فراگرفته‌اند.»
این آسیب‌شناس اجتماعی افزود: «پس از گسترش فضای مجازی و انتشار اطلاعاتی به وسیله شبکه‌های اجتماعی متاسفانه شاهد خیل کثیری از دانشمندانی هستیم که در تمام زمینه‌ها صاحب نظر هستند. این‌ها به مثابه اقیانوسی به عمق یک بند انگشت هستند.»
به گفته ابهری این افراد چنان بر اظهارنظر خود پافشاری می‌کنند که حتی احتمال نمی‌دهند امکان اشتباه یا خطا در آنها وجود دارد.
این رفتارشناس اجتماعی با اشاره به اینکه متاسفانه امروزه شاهد آنومی یا آشفتگی فرهنگی در جامعه هستیم، گفت: «ورزشکار نقش مجری را عهده‌دار می‌شود، هنرپیشه وارد مسائل ساختمانی و ساخت‌وساز می‌شود و به همین کیفیت زنجیره افرادی که در تخصص خود حضور ندارند در جامعه کنار هم چیده می‌شود.»
به گفته این استاد دانشگاه از نگاه رفتارشناسی بروز چنین پدیدههای دارای ریشه‌های اجتماعی است: «اینگونه اظهارنظرهای ناپخته و نسنجیده ناشی ازتوجه بیش از اندازه جامعه به ویژه جوانان به این گونه افراد و بزرگنمایی آنان است. باید توجه کرد که عدم واکنش نسبت به اینگونه رفتارهای نسنجیده جامعه را به بیراهه می‌کشاند.»
ابهری با بیان اینکه رسانه‌های زرد نیز با بزرگنمایی حوادث شخصی زندگی سلبریتی‌ها مسائل شخصی و خصوصی آنان را چنان بزرگنمایی می‌کنند که گویی فاجعه‌ای جهانی به وقوع پیوسته است. علت این امر این است که در جامعه ما هیچ‌کس در رشته تخصصی و دانشگاهی خود به کار گمارده نشده است. اگر هم فردی در حوزه تخصصی خود منصوب شده باشد مقیاس جایگاه و حدود اختیارات او به درستی تعریف نشده است.»
این آسیب‌شناس اجتماعی با اشاره به نقش رسانه‌های اجتماعی بر عدم گسترش این معضل اجتماعی تاکید کرد و گفت: «چرا نهادهای متولی و سازمان‌های مسئول اجازه می‌دهند هر کس در هر رشته‌ای که می‌خواهد فعالیت کند؟ آسیبی که از اینگونه رفتارها بر پیکره جامعه وارد می‌شود در برخی موارد می‌تواند غیرقابل جبران باشد.»
منبع: اعتماد
