به گزارش فناوری فرهنگی، آرش نورآقایی گفت: برخی از اوقات حواسمان نیست که سال گردشگری از روز ۲۷ سپتامبر سال میلادی شروع میشود. وقتی جستجو میکنیم متوجه میشویم که شعار (تم) گردشگری امسال از طرف سازمان جهانی گردشگری UNWTO “گردشگری و تحول دیجیتال” است. این شعار برای سال ۲۰۱۸ بوده و هنوز هم که در سال ۲۰۱۹ هستیم ادامه دارد، چون هنوز در سال گردشگری ۲۰۱۸ قرار داریم. اما شعار دیگری در راه است که از ۲۷ سپتامبر سال ۲۰۱۹ رسما معرفی میشود.
وی با بیان اینکه سازمان جهانی جهانگردی شعار سال ۲۰۱۹ را “گردشگری و مشاغل: یک آینده بهتر برای همه” انتخاب کرده، گفت: این موضوع بینالمللی از اهمیت ویژهای برخوردار است که مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را در برمیگیرد. میدانیم که همه سازمانهای وابسته به سازمان ملل که UNWTO هم یکی از آنهاست، از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۳۰ بیشتر فعالیتهای خود را بر مبنای “اهداف توسعه پایدار ” متمرکز کردهاند. حتی در سایت رسمی سازمان جهانی گردشگری بخشی با عنوان tourism۴sdgs به معنی “گردشگری برای اهداف توسعه پایدار” در نظر گرفته شده که مطابق با شعار سازمان ملل و سازمان جهانی گردشگری در سال ۲۰۱۷ میلادی با عنوان “گردشگری پایدار – ابزاری برای توسعه” است.
وی افزود: یکی از “اهداف توسعه پایدار” این است که وضعیت زندگی مردم بهتر شود. وقتی به شعارهای سازمان جهانی گردشگری در سالهای گذشته هم دقت میکنیم متوجه نگاه این سازمان به بهبود وضعیت اقتصادی از طریق گردشگری میشویم. به عنوان مثال در یکی از سالهای قبل شعار گردشگری “گردشگری درها را به روی زنان میگشاید” عنوان شده بود، در واقع این شعار به کسب و کارهایی در صنعت گردشگری اشاره میکند که بانوان به آنها میپردازند. اما این بار سازمان جهانی گردشگری مستقیما به موضوع مشاغل در عرصه گردشگری میپردازد.
نورآقایی افزود: ما هنوز نمیدانیم کجا صنعت گردشگری را فوق رشتهای تعریف میکنیم، کجا میان رشتهای و کجا فرارشتهای. این تعاریف به ما میگویند که وضعیت فعالیتها، مشاغل و صنایع در گردشگری چگونه است یا چگونه باید باشد. امروز باید ببینیم چه مشاغلی در گردشگری ایران وجود دارد. زمان آن رسیده فعالیتهایی که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم با گردشگری مرتبط هستند را تبیین کنیم تا بدانیم آیا آنها شغل مرتبط با گردشگری محسوب میشوند یا خیر.
این پژوهشگر گردشگری بیان کرد: شاید به بهانه شعار “گردشگری و مشاغل” بتوان گفت که وقت مشارکت و همفکری وزارت تعاون، کار و راه اجتماعی با سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فرارسیده است. حتی به نظر من سازمان جهانی گردشگریUNWTO باید با سازمان جهانی کار ILO در ارتباط بهتر و کارآمدتری باشد.
این فعال گردشگری بیان کرد: ما هنوز نمیدانیم به عنوان مثال کسی که در حوزه گردشگری مطلب مینویسد یا کسی که صنایع دستی میفروشد را جزو مشاغل مرتبط با این صنعت بدانیم یا نه. درواقع نیاز داریم ابعاد و استانداردهای مشاغل مرتبط با گردشگری تعیین شود.
نورآقایی همچنین تصریح کرد: تا جایی که من خبر دارم در ایران، به عنوان کشوری که عضو سازمان جهانی گردشگری هستیم حتی یک همایش یا سمینار درباره “تحول دیجیتال” (به مناسبت شعار سال ۲۰۱۸) و اینکه مشاغل با آمدن تکنولوژی چه جایگاهی خواهند داشت برگزار نکردیم، این درحالی است که در ایران استارتآپها روی کار آمدهاند و وارد کارزار گردشگری شدهاند. ولی ما هنوز نمیدانیم که چه تعداد شغل در این صنعت با تلفیق تکنولوژی از بین رفته، یا میرود یا حتی برعکس به وجود آمده و به وجود خواهد آمد.
این کارشناس گردشگری درباره فواید تبیین مشاغل گردشگری بیان کرد: کمترین فایده آن این است که خواهیم فهمید چه شغلی زیرمجموعه گردشگری است، چند نفر در ایران از طریق صنعت گردشگری درآمد کسب میکنند، و آیا با پیشرفت گردشگری این مشاغل نیز پیش میروند یا خیر. چون اگر صنعت گردشگری زیرمجموعه خود را نشناسد نمیتواند از آن هم دفاع کند. باید بدانیم رابطه مشاغل گردشگری با وزارتخانهها و نهادهای دیگر در کشور چطور باشد یا اینکه نهادها کجا و چگونه باید ورود کنند.
منبع: مهر