به گزارش فناوری فرهنگی، محمدباقر سوزنچی کاشانی اظهار کرد: ما دو شرکت دانشبنیان داریم که یکی با تولید کلیدهای گازی فشار قوی برق و تجهیزات کنترل و پایش به هنگام و دومی با تولیدات انواع پستها و ترانسفورمرهای کمتلفات است.
وی با بیان اینکه «استقبال از محصولات شرکت ما صفر است و استقبال نمیشود»، عنوان کرد: ما در اولین شرکت خود ۲۰ میلیارد تومان سرمایهگذاری کردیم اما به این دلیل که کار ما هایتک بوده و شرکتها از ترانسفرهای قدیمی خارجی استفاده میکنند، بنابراین تمایلی به استفاده از این محصولات ندارند.
مدیران میانی یک ساز و مدیران ارشد ساز دیگری میزنند
سوزنچی بیان کرد: دولت ما ادعای حمایت از صنایع دانشبنیان را دارد اما از این محصولات حمایت نمیکند که این محصولات را خریداری کرده و اعتبار دهد. دولت به خوبی وام میدهد اما با این کار ما را بیشتر بدهکار و گرفتار میکند. باید به ما اعتماد کرده و خرید کند. مدیران میانی یک ساز و مدیران ارشد ساز دیگری میزنند.
مدیر عامل این شرکت دانشبنیان ادامه داد: قوانین بیان میکنند که وقتی یک محصول در داخل کشور تولید شد، واردات نوع خارجی آن ممنوع است. اگر شرکتی محصولی را تولید کرد و نقص داشت، باز هم باید اعتبار دهند تا فعالیت کند. این قانون وجود دارد اما مدیران میانی اعتقاد دارند که اگر این خرید را برای صنعت حساسی انجام دهند و خطایی رخ دهد، پستش را از او میگیرند، بنابراین خرید نمیکند و تمام قوانین مربوط به حمایت از دانشبنیان را دور میزند و میترسند که خرید کنند.
یکی از مدرنترین صنایع دنیا را در ایران راهاندازی کردم
وی با اشاره به اینکه «بزرگترین مشتری ما در ایران، دولت است»، تصریح کرد: دولت ما را قبول ندارد و تنها شعار میدهد. من ۲۰ میلیارد تومان سرمایهگذاری کرده و یکی از مدرنترین صنایع دنیا را در ایران راهاندازی کردم اما مسئولان بعد از افتتاحیه من را به فراموشی سپردند و سرمایه و جوانی من نابود شد.
سوزنچی مدعی شد: مسئولان حتی حاضر به الگوبرداری از یک کشور عقب افتاده در حمایت از صنایع دانشبنیان خود نیستند اما به راحتی بیان میکنند که شرکت وام بگیرد، با این وجود با ما کار نمیکند، بنابراین اقساط ما عقب افتاده و مشکل ایجاد میشود. سیاستهای دولت ما دشمن اقتصاد دانشبنیان است.
امکان صادرات برای ما وجود ندارد
مدیر عامل این شرکت دانشبنیان در مورد صادرات محصولات این شرکت خاطرنشان کرد: زمانی که میخواهیم یک محصول معمولی صادر کنیم، صادرات داریم؛ به طور مثال گاه عراق از ما ترانسفورماتور معمولی میخرد اما زمانی که نیز میخواهیم با ارزش افزوده و دانش فنی بالا صادرات انجام دهیم و به عراق و دیگر کشورهای همسایه میرویم و آنها متوجه میشوند که ما سابقه کار نداریم، به ما میگویند که دولتِ خودتان شما را قبول ندارد و بعد به سراغ ما میآیید. در بخش دانشبنیان و صنایع هایتک که در خاورمیانه تنها هستیم، امکان صادرات وجود ندارد زیرا دولت ما را خراب کرده و آبروی ما را پیش کشورهای خارجی برده است، دولت ما را قبول ندارد و به شدت ضد صنعت دانشبنیان است.
سوزنچی با بیان اینکه «یک خاصیت شرکتهای دانشبنیان کمک به جامعه در شرایط تحریم است»، عنوان کرد: زمانی که تحریمها به وجود آمد و دستشان از همهجا کوتاه شد، مجبور شدند سراغ ما بیایند و جنس بخرند. هرچه این تحریمها بدتر شود، بیشتر به نفع شرکتهای دانش بنیان است زیرا دولت بیشتر به ما کمک میکند.
مدیر عامل این شرکت دانشبنیان گفت: در دنیا مجموعههایی برای حمایت از صنایع دانشبنیان ایجاد میشوند، البته من انتطار چنین کاری را در ایران ندارم. در این کشورها بخشهایی برای حمایت از محصولات دانشبنیان وجود دارد که اعتبارات چند صد میلیون یا میلیارد دلاری میدهند و بعد بیان میکنند که اگر فردی خرید دارد حتی با ۲۰ درصد قیمت بالاتر از این شرکت بخرند و آنها باقی پول را میدهند تا این شرکت داخلی حمایت شود.
سوزنچی اضافه کرد: در دنیا بیان میشود که محصولات خود را بیشتر بفروشند تا از سود آن به ما مالیات دهند. بار مملکت را روی دوش دانشبنیان میگذارند، نه اینکه بار شرکت دانشبنیان را روی دوش بودجه عمومی مملکت بگذارند که باید از مالیات تامین شود. ما در سیاستگذاری شرکت دانشبنیان در عقب افتادهترین راه حرکت میکنیم و تمام این شرکتها محکوم به نابودی و فنا هستند.
منبع: ایسنا