پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی، رونمایی از یک طرح کارآمد و کم‌هزینه با نام «Cinemobile» در حاشیه جشنواره بین‌المللی فیلم برلین ـ که امکان دسترسی ارزان و آسان را به سینما برای عموم مردم فراهم می‌سازد ـ این مطالبه را به وجود آورد که مدیران سینمایی با زمینه سازی واردات یا تولید داخلی سریع چنین محصولی، عملاً سینما را به بیش از هزار شهر فاقد سالن سینما ببرند.
رضا میرکریمی، مدیرعامل خانه سینما در جریان سفر به برلین و بازدید از جشنواره و بخش‌های جنبی شصت و ششمین دوره جشنواره برلین، تصاویری از یک سالن سیار سینما با امکانات سینماهای 30 بعدی و ظرفیت 80 صندلی منتشر کرد؛ سالن سینمایی که بر یک تریلر مستقر بود و بدین سبب، امکان جابجایی‌اش در هر لحظه به هر نقطه جغرافیایی فراهم است.
میرکریمی در واقع با انتشار این تصاویر یک ایده درخشان را مطرح کرد که می‌تواند بخش قابل توجهی از چالش نبود سالن‌های سینما را در اقصی نقاط ایران برای دوره طولانی برطرف سازد و زمینه‌ساز آشتی مردم شهرها مختلف با سینما و افزایش چشمگیر فروش فیلم‌های سینمایی شود؛ رویکردی که با توجه به میزان دسترسی مردم به سینما، کاملاً توجیه اقتصادی دارد و اگر بخش خصوصی در آن فعال شود، به سرعت با بازگشت سرمایه و سودآوری مواجه خواهد شد.
بنا بر آماری که مسئولان فرهنگی کشور اعلام کرده‌اند، از مجموع 1143 شهر ایران، 60 شهر دارای سالن فعال سینماست و در واقع بخش وسیعی از مردم ایران اساساً به پرده عریض سالن‌های سینما دسترسی ندارند و نمی‌توانند آثار سینماگران کشورمان را تماشا کنند و همین باعث می‌شود، هیچ گاه رقم فروش سینمای ایران از سطحی بالاتر نرود، زیرا شمار تماشاگران سینما از محدوده جغرافیایی خاصی، وسعت بیشتری نمی‌یابد.
سالن‌های سیار سینما این ظرفیت را فراهم می‌کنند تا همزمان با نمایش فیلم‌های روز در سینماهای پایتخت و دیگر شهرهای بزرگ، مردم سایر شهرها نیز بتوانند به دیدن این فیلم‌های بنشینند و روزانه تا حدود 500 تن از اهالی یک شهر، یک فیلم سینمایی را در این سینماهای سیار می بینند و پس از چند روز این سالن سینما راهی شهری دیگر می‌شود.
بدین ترتیب این مدل جدید به خصوص برای شهرهای کوچک بسیار مقرون به صرفه خواهد بود، چون ساخت سالن سینمای به ازای هر صندلی 25 تا 30 میلیون تومان هزینه خواهد داشت و با توجه به اینکه در شهرهای کوچک مخاطب سینمارو محدود هستند، اساساً ساخت یک سالن سینمای 200 نفره با سرمایه پنج تا شش میلیارد تومانی، صرفه اقتصادی ندارد و برای شهری که ممکن است ماهیانه 500 نفر تماشاگر داشته باشد، منطق مدیریتی نیز ندارد.
به نظر می‌رسد این سالن‌های سیار سینما که طرح یک شرکت فرانسوی است و «سینه موبیل / Cinemobile» یا همان «سینمای سیار» به آنها گفته می‌شود، مقرون به صرفه ترین امکان برای در دسترس قرار دادن سینما برای بسیاری از شهرهای کم جمعیت است که ساکنان علاقه مندش برای تماشای فیلم به چندصد تن نمی‌رسند؛ اما همین تعداد، مشتاق تماشای هر فیلم به نمایش درآمده در سینمای ایران بوده و در واقع تماشاگر حرفه‌ای هستند.
یک «سینه موبیل» می‌تواند در یک ماه به ده تا سی شهر (متناسب با میزان استقبال مردم بین یک تا سه روز استقرار موقت در هر شهر) سفر کند و به این ترتیب، اولین سالن‌های سینمای ایران را شاهد باشیم که تمامی سانس‌هایش پر خواهد بود و گستره وسیعی از مخاطبان را پوشش می‌دهد. برای افزایش اقبال نیز می‌توان پنج یا شش فیلم روی پرده را در پنج یا شش سانس سینه موبیل به نمایش درآورد. در واقع با استقرار این سینماهای سیار در هر شهر، مردم می توانند با خرید بلیت سانس‌های مختلف چندین فیلم روی پرده سینماهای ایران را ببینید.
با این رویکرد یک تا سه «سینه موبیل» می‌تواند هر استان را کامل پوشش دهد و به شدت نیز درآمدزا باشد و علاوه بر اشغال زایی، فروش فیلم‌های روی پرده را به طرز شگفت آوری ارتقا بخشد. تنها کافی است این سینماها روزانه 480 تماشاگر داشته باشند که این رقم در ماه به بیش از 14 هزار تماشاگر می‌رسد و اگر 30 «سینه موبیل» برای استان‌ها تهیه و به ازای هر 36 شهر فاقد سالن سینما، یک سینمای سیار اختصاص یابد، حداقل 420 هزار تماشاگر در ماه (در سی استان صاحب سینه موبیل) و بیش از پنج میلیون تماشاگر در سال به مخاطبان ایران افزوده می‌شود.
در واقع در شرایطی که امکانات مالی برای سرمایه گذاری جهت ساخت بیش از 1000 سالن سینما در کشور فراهم نیست و برای بسیاری از شهرهای کوچک -به واسطه قلیل بودن تعداد مخاطبان- ساخت سالن سینما منطق اقتصادی ندارد، «سینه موبیل» می‌تواند راه میانبری برای کمک به بهبود فروش سینما و همچنین زمینه سازی برخورداری مردم حتی شهرهای کوچک از امکان تماشای فیلم‌های سینمایی روز بر روی پرده عریض سینما باشد.
مردم شهرهای کوچک تشنه امکانات هنری و تفریحی حداقلی نظیر سالن‌های سینما هستند و بنابراین پیش بینی استقبال از این سینماهای سیار، چندان پیچیده نیست و عطشی که در این زمینه وجود دارد، غیرقابل چشم پوشی است؛ بنابراین انتظار می‌رود مسئولان دست کم به صورت پایلوت و نمونه، اقدام به راه اندازی این طرح با یک دستگاه در یک استان نمایند و اگر نتایج رضایت‌بخش و مورد انتظار فراهم شد، این طرح فراگیر شود و آثار سینمای ایران برابر چشم سینمادوستان ساکن سراسر ایران بر پرده‌ای عریض به نمایش درآید.
البته لازم به ذکر است پیش از این سازمان سینمایی با یک شرکت چینی برای ورود این تکنولوژی به ایران گفت و گو کرده و در واقع مسئول ارشد سینمای ایران در پی ورود این ظرفیت تازه نمایش به ایران برآمده و به همین دلیل تصور می‌شود در مدتی نه چندان طولانی، می‌توان شاهد ورود این ظرفیت به ایران بود.