به گزارش فناوری فرهنگی، حسن سیرانی، گفت: رفع این نیاز به اسباببازی به قدری اهمیت دارد که به هر نحوی باید به آن پاسخ داده شود، چه تولید و حتی چه واردات آن. متأسفانه این تصور وجود دارد که اسباببازی یک وسلیه تجملی و تزئینی است و اگر وضعیت اقتصاد و درآمد کشور مناسب نبود باید تولید و چرخه آن متوقف شود و بعد از اینکه وضعیت اقتصاد خوب و مناسب شد دوباره کار را سر بگیریم.
به عقیده این تولیدکننده، وقتی از اهمیت تولید اسباببازی حرف میزنیم باید یادمان باشد که اسباببازیها وسیله کار کودک هستند، انگار که بگوییم که تولید یک اره برای نجار چهقدر مهم است. اسباببازی هم با همین تناسب برای نیاز و استفاده کودکان در زندگی آنها نقش اساسی و مهمی را ایفا میکند. وسیله نجار اره است و وسیله بازی کودک اسباببازی است و بهتر است اینطور بگوییم که بازی شغل اصلی کودک به حساب میآید بنابراین وجود اسباببازیها بسیار مهم و ضروری هستند.
داور این جشنواره درباره اسباببازی تاکید کرد: که این محصول باید وجود داشته باشد چه به صورت وارداتی و چه تولید داخلی؛ وقتی اصل ضرورت حضور این محصول در بازار را بپذیریم بعد میتوانیم برای تأمین این نیاز چارهاندیشی کنیم و دست به کار شویم.
این تولیدکننده با بیان مثالی ادامه داد: فکر کنید که مثلاً داروی سرطان باید به دست کودک بیمار برسد یا نه؟ مشخصاً جواب بله است و این نیاز باید از هر طریق ممکن برطرف شود. پس باید بپذیریم که این اصل اساسی در زندگی است که اگر از کودک دریغ کنیم ممکن است نیازها و ناهنجاریهای وابسته به این نیاز در بزرگسالی نمود پیدا کند و باید دهها برابر هزینه و وقت اختصاص پیدا کند تا این مشکل را حل کند.
او در ادامه گفت: کشوری که بیش از ۸۰ میلیون جمعیت دارد و ۱۴ درصد آن مخاطب اسباببازی هستند هرچهقدر تولید داشته باشیم کم است. اما باز هم تولیدات ما غیر موزون گسترش پیدا میکند، برای مثال ما چندین برابر نیاز کشور کارخانه تولید فرش ماشینی و یا شوینده داریم ولی در بعضی از زمینهها تقریباً هیچ تولیدکنندهای نداریم. متأسفانه اسباببازی هم به همین صورت و به سختی رشد میکند که این وظیفه نهادهای مشورتی مثل کانون است که برای پیگیری این مشکل اقدام کند.
این فعال حوزه سرگرمی هشدار داد که در حال حاضر برخی از تولیدکنندگان اسباببازی کمکم تبدیل به یک قالب پلاستیکیساز میشوند که یک وسیله بازی پلاستیکی را قالببندی میکنند و یا یک بازی تختهای چاپی تولید میکنند. درحالیکه خلق اسباببازی به معنای این که واقعاً یک گروه یا یک دسته را تولید کنند در کشور ما شاید وجود نداشته باشد.
او در ادامه به ضرورت حضور اسباببازیها در بخش اقتصادی کشور اشاره کرد و آن را مثل نان شب واجب دانست: چون من در هر دو زمینه تولید و واردات فعالیت میکنم همیشه سعی دارم دو طرف این ماجرا را با دید منصفانه ببینم و جهتگیری خاصی نداشته باشم چیزی که اهمیت دارد نیاز کودکان به وسایل بازی با کیفیت و دارای شاخصهای بهداشتی و سلامت است.
هر چند که این تولیدکننده به عنصر خلاقیت در آثار موجود نگاه مثبتی ندارد و میگوید: من در حال حاضر نمیتوانم اعتقادی به کلمه خلاقانه داشته باشم چون حتی تولیدکنندگان داخلی هم برای تولید از نمونههای خارجی کپیبرداری میکنند و به نظرم این بهترین رویکرد در این زمینه است. ما در جهان چیزی حدود یک میلیون قلم کالای اسباببازی داریم و شاید در ایران میزان تولید ما حدود ۲ هزار قلم باشد و فاصله ما با دنیا زیاد است و به همین خاطر برای از بین بردن این فاصله نیاز به کپی کردن ایدههای موجود در دنیا داریم.
وی در توضیح این وضعیت گفت: در اسباببازیها همیشه خلاقیت وجود دارد اما ما آن را خلق نکردهایم چون در حال کپی کردن از نمونه اصلی آن هستیم، در واقع اسباببازی خلاقانه ساخت و تولید ایران خیلی زیاد است اما خلاقیت در خود آن وسیله نهفته است. به همین خاطر ما باید تمام تلاش خود را انجام دهیم تا اسباببازیهای خوب را به همان روش خوب با کیفیت بالا تولید کنیم و جلو ببریم.
منبع: مهر