پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی، سال ۹۶ محمد محب‌خدایی معاون سابق گردشگری سازمان وقت میراث فرهنگی در یک نشست خبری پر سوال درباره طرحی صحبت کرد به نام شهرهای گردشگری. نظرش هم بر این بود که شهرها باید از نظر گردشگر پذیری ارزیابی شوند و شهری که معیارهای لازم را ندارد، خود را برای پذیرش گردشگران آماده کند.
محمد محب‌خدایی با اعلام اینکه در طرح شهر گردشگر برنامه‌ریزی‌ها باید علاوه بر تمرکز بر جامعه ساکن شهرها، گردشگران و زمان خالی آنها را نیز در نظر بگیرد، گفته بود: به‌عنوان مثال ساعت پروازها تنها نباید متمرکز بر جامعه ساکن باشد، بلکه می‌توان ساعات پرواز را به‌گونه‌ای تنظیم کرد که گردشگران امکان بیشتری برای برنامه‌ریزی سفرهای خود و زمان مناسب‌تری برای بازدید از جاذبه‌های گردشگری شهرهای کشور داشته باشند.
در تمام مدت مسئولیت او و علی اصغر مونسان، همواره روی این طرح تاکید می‌شد اما اقدام قابل ملاحظه‌ای درباره آن نمی‌شد تا این طرح ملموس‌تر باشد. همان زمان هم آنقدر این طرح مبهم بود که تقریباً کسی جواب سوالش را از سازمان وقت میراث فرهنگی نمی‌گرفت تا بداند بالاخره شهر گردشگر چیست.
ابلاغ اجرای طرح به شرکت مادرتخصصی
حالا بعد از گذشت دو سال شرکت مادر تخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی به عنوان بازوی اجرایی وزارت میراث فرهنگی قصد ارزیابی و رتبه بندی شهرهای گردشگری را دارد. اما مدیرعامل این شرکت می‌گوید که نمی‌داند طرحی که آقای محب‌خدایی گفته بود چیست ولی می‌داند در این طرحی که دو سال است معاونت گردشگری روی آن کار کرده و به آنها ابلاغ شده ارزیابی تخصصی و رتبه‌بندی برندهای گردشگری شهری (شهر گردشگر) انجام خواهد شد.
خشایار نیکزادفر به خبرنگار مهر می‌گوید: برخی معیارها برای انتخاب شهر گردشگر تعریف شده است مانند آینده نگری برند، تأثیرگذاری عاطفی، مدیریت تعاملات، وفاداری مخاطبان به برند، محیط و اتمسفر، دسترس پذیری و تحرک پذیری، اوقات فراغت و مهمان نوازی و …. هر کدام از این معیارها تعریف جداگانه‌ای دارند ما با این معیارها به شهرها وزن می‌دهیم و هر شهری ارزیابی می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: در این طرح خودارزیابی نیز وجود دارد و همه این مسائل را مورد بررسی قرار می‌دهیم تا یک شهر بتواند رتبه بگیرد. ما نقاط بهبود شهرهایی که می‌خواهند برند گردشگری شوند، را توصیه می‌کنیم برخی از شهرها اصلاً ستاره ندارند و باید خودشان را به معیارهای حداقلی ما برسانند.
شهرهای گردشگری که تنها ۳ ستاره گرفتند
نیکزادفر ادامه می‌دهد: براساس این معیارها و ارزیابی‌های انجام گرفته، شهرها دارای ستاره می‌شوند. شهر مستعد توسعه گردشگری یک ستاره، شهر متعهد به گردشگری دو ستاره، شهر گردشگر پذیر سه ستاره شهر مقصد گردشگری چهار ستاره و شهر دوستدار گردشگری دارای ۵ ستاره خواهد بود. بر این اساس تا کنون ۴ شهر به عنوان پایلوت ارزیابی شده‌اند. شیراز، همدان، کرمان و یزد هر کدام سه ستاره را براساس این ارزیابی‌ها به دست آورده‌اند.
وی درباره اینکه چطور شهرهای مهم گردشگری ما در این ارزیابی تنها دارای سه ستاره شده‌اند می‌گوید: بالاخره این شهرها با استانداردهایی که ما مد نظر داریم سه ستاره کسب کرده اند. همانطور که هتل‌ها برای گرفتن ستاره ارزیابی می‌شوند این شهرها نیز بررسی شدند. ما نقاط بهبود را به آنها توصیه می‌کنیم اگر می‌خواهند به رده بندی شهرهای گردشگری برسند باید چه کارهایی را انجام دهند. دوباره برای بررسی به آن شهرها می‌رویم و ارزیابی مجدد انجام می‌شود ممکن است در ارزیابی بعدی این رتبه‌ها جابه‌جا شود.
براساس گفته نیکزادفر؛ وزیر میراث فرهنگی این طرح را به رئیس جمهور نیز ابلاغ کرد و قرارداد آن هفته پیش منعقد شد. قرار است مجری طرح را به همه شهرداری‌های کشور معرفی کنیم. طرح ما آماده است و مجری هم انتخاب شده است یعنی ۵۰ درصد کار انجام شد ۵۰ درصد بقیه با شهرهایی است که بخواهند این کار را انجام دهند. ما باید تحریک تقاضا کنیم و از آن طرف باید از این طرح استقبال شود و هزینه‌هایش را هم شهرداری‌ها بدهند.
یک ارزیابی دیگر و خوشحالی یزد!
حالا در یک خبر جدیدتر و پر سوال، اداره کل میراث فرهنگی استان یزد خبر از ارزیابی شهر یزد داده است و اینکه توانسته بالاترین رتبه شهرهای گردشگری را به دست آورد در این خبر که بازخورد زیادی هم داشت آمده: براساس امتیاز بندی عملکرد شاخص‌های تخصصی سال ۱۳۹۸، معاونت گردشگری استان با کسب ۸۵ امتیاز از مجموع ۱۰۰ امتیاز، رتبه اول کشور را به‌دست آورد. پس از یزد، استان‌های مازندران، خراسان رضوی، آذربایجان شرقی و غربی، کردستان، کرمان و اردبیل قرار گرفتند.
ارزیابی و رتبه‌بندی استان‌ها در حوزه گردشگری شامل نرخ رشد گردشگران خارجی، برگزاری دوره‌های آموزشی توانمندسازی، بروزرسانی آمار و بانک‌های اطلاعاتی، اجرای طرح‌های پیشران و خلاقانه، معرفی توانمندی‌ها و ظرفیت‌های گردشگری، تدوین و بازنگری برنامه توسعه گردشگری، تعداد پروژه‌های عملیاتی شده، ارتباط مؤثر با بخش خصوصی و تشکل‌ها، خدمات اطلاع‌رسانی و راهنمای مسافران، نرخ رشد تعداد آموزش‌دیدگان، تعداد شکایات ارائه شده از عملکرد مدیران، استفاده از فناوری‌های نوین و تعداد تشکل‌های حرفه‌ای گردشگری بوده است.
منبع:مهر
