پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی،در ایران همیشه انیمیشن‌های کوتاه با کیفیت بهتر ساخته می‌شود و عموماً هم جذابیتهای خاصی دارند؛ هنری که این قدرت را دارد که به چیز بیجانی جان بدهد و خیالیترین داستانها را به تصویر بکشد. با پر رنگترشدن دنیای مجازی و دسترسی آسان مردم به این فناوری در سالهای اخیر، دسترسی به انیمیشن‌های کوتاه خیلی راحت شده ولی امین حقشناس، انیمیشنساز جوان کشورمان، کانالی ایجاد کرده که هدفش صرفاً تولید انیمیشن‌های خیلی کوتاه و البته سرگرم‌کننده است.
حقشناس فوقلیسانس کارگردانی انیمیشن است و فعالیت هنری‌اش را از سال 79 و با تولید انیمیشن‌های کوتاهی همچون «سقوط آزاد»، «ایسم»، «چه کمکی از دستم بر میاد»، «لاشخور»، «کی چراغا رو خاموش می‌کنه» شروع کرده و تا به امروز به فعالیتش ادامه داده است. او هدف خود از ساخت این انیمیشن‌ها، آن هم برای نمایش در تلگرام را اینگونه توضیح می‌دهد: هدف اصلی من این بود که یک سری ویدیوی خیلی کوتاه، بدون دیالوگ، صرفاً متکی بر حرکت و البته بدون محدودیت تولید کنم. ایده‌های این داستانها را او و همسرش سمیرا خسروجردی از اتفاق‌های ساده روزمره می‌گیرند و بر اساس آن‌ها داستانها را با هم می‌نویسند. وی با بیان اینکه این ویدیوها تهیه‌کننده ندارد، می‌افزاید: اگر بتوانیم تهیه‌کننده‌ای برای کار پیدا کنیم تولیدش با سرعت بیشتری ادامه خواهد داشت. حق شناسهدف خود را تنها سرگرمی‌سازی می‌داند و ترجیح می‌دهد خود مردم برداشت‌های مختلف از کارهایش داشته باشند.
برداشت‌های فلسفی هم داشتیم
این هنرمند با اشاره به اینکه در حال حاضر فقط یک قسمت کار ساخته شده و 5 قسمت از کار هم آماده نمایش است، تأکید می‌کند: طبق برآورد زمانی ما، هر سه روز یک ویدیو ساخته می‌شود و ما فعلاً قصد داریم هر هفته یک قسمت را در تلگرام به نمایش دربیاوریم، شاید هم هفته‌ای دو ویدیو؛ بستگی به تولید کارها و پیشرفت کار دارد. او درباره بازخوردی که از طرف مخاطبان دریافت کرده، چنین توضیح می‌دهد: برایم جالب است که برخی حتی برداشت‌های خیلی عمیق و فلسفی از کار داشته‌اند و استقبال تا به اینجا خیلی خوب بوده است. وی در عین حال توضیح می‌دهد: همه از طریق این کانال بازدیدکننده ویدیوها نبودند. من خودم این ویدیوها را در برخی از کانالهای پرطرفدار تلگرام دیدم.
البته به این قضیه اعتراض کردم چون کارها را حتی بدون لوگو و با لوگوی خودشان و بدون اشاره به کانال ما به نمایش گذاشته شده‌اند. ولی به هر حال استقبال بیشتراز آن چیزی بوده که من انتظار داشتم. این هنرمند درباره انیمیشن‌های رایج در شبکه‌های اجتماعی می‌گوید: این ویدیوها کمی غیرحرفه‌ای ساخته می‌شوند و دستبهدست می‌چرخند. مردم فکر می‌کنند انیمیشن یعنی متحرکسازی ضعیف ولی دید من در این کار این بود که مردم را با انیمیشن حرفهای آشنا کنم؛ کارهایی که در عین سرگرمکنندگی، جذاب هم باشند. فکر من در این خصوص تبلیغاتی نبود؛ هرچند چون کار تهیه‌کننده ندارد امکان تبلیغات هم وجود ندارد. البته مجموعه‌های بسیار خوب و ارزنده‌ای مثل «دیرین دیرین» هم در حال تولید است که من خودم از مخاطبینش هستم.
من فیلمسازی بدون کلام هستم
از او می‌پرسیم چرا تلگرام را برای انتشار این کارها انتخاب کردهاید و چه فکری برای اطلاعرسانی تولید ویدیوها و انتشارشان داشتهاید؟ پاسخ می‌دهد: اینکه چرا تلگرام را برای این کارانتخاب کرده‌ام، دلیلش محبوبیت و میزان استفاده مردم از این نرم‌افزار است. به اطلاعرسانی کار فکر نکرده‌ام و فعلاً تمام حواسم به تولید این کارهاست.
شخصیت‌های سازنده این انیمیشن‌ها، همگی حیوانات هستند. حقشناس در این باره می‌گوید: کاراکترهای این ویدیوها حیواناتی هستند که خیلی ساده شده‌اند تا یک همذات‌پنداری بین کاراکترهای حیوانی و انسانی ایجاد کنیم. البته ناگفته نماند که در ویدیوهای آینده کاراکتر انسان و موجودات عجیب و غریب هم خواهیم داشت. نکته دیگر درباره این انیمیشن‌های 40 ثانیهای، عدم استفاده از دیالوگ در آنهاست. حقشناس با بیان اینکه من فیلمسازی بدون کلام هستم و به استفاده از دیالوگ علاقه ندارم، اضافه می‌کند: در مدتی هم که کار کرده‌ام، به یک سری فرمولهایی رسیدم که بتوانم مخاطب را غافلگیر کنم ولی فکر می‌کنم بعضی شوخی‌ها نیازی به دیالوگ ندارند و فقط کمدی‌های موقعیت هستند. در واقع، اصل ویدیوهای ما اصل غافلگیرکننده است. در این کارها گاهی می‌شود چیزهایی را به این شکل گفت که اصلاً دیالوگ قادر به گفتنش نیست. در کل، به نظرم زبان بدن در انیمیشن خیلی مهمتر از دیالوگ است. سؤال آخر ما این است که اسم OBCاز کجا گرفته شده است؟ او می‌گوید: OBC با تلفظ ساده، در زبان ترکی به معنی «اون یکی» است و دلیل انتخاب این اسم، بامزگی و پرکاربردبودن آن در زبان ترکی است.
منبع:قدس آنلاین
