پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی، از بازی‌های دهه ۵۰ و ۶۰ و اسباب بازی‌های دهه ۷۰ که بگذریم امروز با پدیده‌ای مواجه هستیم به نام بازی‌های رایانه‌ای، بازی‌هایی که ابزاری شده برای نشنیدن صدای کودکان، منبع درآمدی برای شرکت‌های غربی و راهی برای استحاله فرهنگی.
ساده‌لوحی است اگر گمان کنیم هر آنچه در اطراف ما اتفاق می‌افتد بدون هدف است؛ هر کالایی که به ما عرضه می‌شود و هر پیشنهاد و نفرتی سرمنشأیی دارد البته نیازی نیست از تمام اغراض و اهداف دیگران باخبر باشیم و زندگی خودمان را معطل این کنیم که مثلاً فلان کالا با چه هدفی تولید شده است.
قشر کودکان بی‌تریدید تأثیرپذیرترین اقشار جامعه هستند، دوران کودکی دهه‌های ۵۰ و ۶۰ ایران اگر نگوییم سالم‌ترین حداقل به دور از بسیاری اتفاقات ناگواری بود که امروز برای کودکان دهه‌های ۷۰ به بعد شاهد هستیم. زمین خاکی و توپ، هفت سنگ، گرگم به هوا، وسطی و بسیاری بازی‌های دیگر که نسل ۵۰ و ۶۰ به خوبی در خاطر دارند و با مرورش اشک می‌ریزند و البته مباهات هم می‌کنند امروز دیگر جایی درمیان اوقات فراغت کودکان ندارند.
قدری تکنولوژی پیشرفت کرده و طبیعتاً آثار خود را هم در میان بازار اسباب بازی‌ها به نمایش گذاشته است اگر آن دوران خبری از اسباب بازی آنچنانی نبود و کودکان روستا خود را با خاک و کار در مزارع سرگرم می‌کردند امروز خانه‌های کودکان جولانگاه اسباب‌بازی‌های رنگارنگ شده آنهم از نوع غربی‌اش.
جولان کودکان در دنیای دروغین
البته اسباب‌بازی‌ها هم به مرور زمان جای خود را به پدیده جدیدی به نام بازی رایانه‌ای می‌دهند بازی‌هایی که دنیا را در پیش چشمان کودکان ریز قامت، کوچک نشان می‌دهد و آنها را به جای مواجهه با عالم واقعیت به سرزمین عجایبی می‌برد که همه چیز باب میلشان است.
بازی‌های اینترنتی امروز حرف اول را در سرگرم کردن کودکان می‌زنند و از طرفی والدین خسته از دنیای کار، بهترین گزینه برای ساکت کردن کودکان را یک دستگاه تبلت و لطف فروشنده‌ای که انواع و اقسام بازی‌ها را تنها با ۵ هزار تومان در اختیارشان می‌گذارد، می‌دانند.
محمد مهدی میرلوحی، پژوهشگر و کارشناس بازی‌های رایانه‌ای در گفت‌وگو با ایکنا درباره این بازی‌ها می‌گوید: متاسفانه امروزه خانواده‌ها بازی‌های رایانه‌ای را راهی مناسب برای پر کردن اوقات فرزندان خود می‌دانند درحالی که اکثر این بازی‌ها به ویژه بازی‌های حامل خشونت و هیجان باعث می‌شود کودک از لحاظ روحی صدمات جبران ناپذیری ببینند.
وی ادامه داد: بازی‌های رایانه‌ای از لحاظ محتوا و سبک بازی، با بازی‌های رایانه‌ای دهه ۷۰ بسیار تغییر کرده و در اکثر این بازی‌ها کودکان با مفاهیمی چون خشونت، روابط جنسی ناسالم و… آشنا می‌شوند همین امر باعث می‌شود کودک به بلوغ زودرس برسد و نتواند رفتار و هیجان خود را کنترل کند.
بازی و استحاله فرهنگی
میرلوحی تصریح کرد: متأسفانه در کشور ما به بازی‌های رایانه‌ای به عنوان یک صنعت و شغل پردرآمد نگاه می‌شود در صورتی که خیلی از این بازی‌ها که توسط شرکت‌های خارجی ساخته و به کشور ما عرضه می‌شوند با هدف انتقال ارزش‌ها و فرهنگ آن کشور تولید می‌شوند و فروشنده و مصرف‌کننده در کشور ما به دلیل نداشتن اطلاعات کافی در این زمینه این فرهنگ بیگانه را در بین کودکان ما گسترش می‌دهند.
این مدرس دانشگاه عنوان کرد: در کشورهای خارجی بازی‌های رایانه‌ای گروه سنی دارد هم فروشنده و هم خانواده موظف هستند بازی متناسب با گروه سنی را در اختیار کودکان قرار دهند و اگر این روند اجرا نشود دستگاه قضایی و پلیس با متخلف برخورد می‌کند و در بعضی از کشورها مثل آلمان تا گرفتن حق حضانت هم پیش می‌روند.
وی ادامه داد: در صورتی که در کشور ما خانواده‌ها بدون توجه به نوع بازی و رده سنی آن، همین که می‌بینند فرزندشان با آن بازی به هیجان می‌رسد احساس رضایت می‌کنند.
میرلوحی در پایان افزود: خانواده‌هایی که می‌خواهند بازی‌های رایانه‌ای استاندارد در اختیار فرزندان خود قرار دهند می‌توانند از بازی‌های مورد تأیید بنیاد ملی استفاده کنند از طرفی صرف استاندارد بودن بازی کافی نیست خانواده باید میزان وقتی که کودک برای بازی رایانه‌ای صرف می‌کند کنترل نماید و بیشتر از ۳ ساعت نباشد.
منبع: ایکنا
