پایگاه خبری تحلیلی فناوری های نرم و فرهنگی رصد و تحلیلی بر وضعیت صنایع فرهنگی و خلاق
به گزارش فناوری فرهنگی، وقتی که شناختی از ماهیت و خمیره فناوری وجود نداشته باشد و مهم‌تر از آن میانه‌ای با گردش آزاد اطلاعات وجود نداشته باشد، حاصل کار معمولا چیز شگفت‌انگیزی از آب درمی‌آید.
بر اساس شنیده‌ها از کره شمالی، این کشور در سه شهر از جمله پیونگ یانگ، ۵ کانال پخش جاری و یک سرویس پخش بر اساس تقاضای، یعنی چیزی شبیه نت‌فلیکس راه‌اندازی کرده و اسمش را هم من‌بانگ گذاشته است که به زبان کره‌ای به معنی «هرجا» است.
در شرایطی که تنها چند هزار نفر از جمعیت ۲۵ میلیونی این کشور به اینترنت دسترسی دارند و همین عده هم باید برای دسترسی به اینترنت ثبت‌نام کنند، ما نمی‌دانیم چگونه بستر اینترنت پهن‌باند برای این کار ایجاد شده است، اما این خبر جزئیاتی هم دارد:
از جمله اینکه برای پخش برنامه‌های باید از یک ست-تاپ باکس استفاده کرد. این سرویس دروس زبان روسی و انگلیسی هم پخش می‌کند و بخش‌های از مقاله‌های روزنامه‌های مورد تأیید کشور را هم نمایش می‌دهد.
سرویس پخش بر اساس تقاضای کره شمالی، حاوی فیلم‌های مستندی در مورد رهبر این کشور -کیم جونگ اون- است و البته به کاربران این انتخاب هم داده شده است که برنامه‌هایی در مورد پدر و پدربزرگ او را هم تماشا کنند.
کاربران این سرویس‌های می‌توانند برنامه مورد علاقه خود را جستجو کنند یا به صورت موضوعی، به برنامه مورد نظر برسند.
نباید انتظار داشت که فیلم‌ها یا سریال‌های روز غربی را بشود از طریق این سرویس‌ها دید. معمولا شهروندان کره شمالی این فیلم‌ها را به صورت قاچاقی تماشا می‌کنند، حتی اخیرا مردی پیدا شده بود که با هواپیماهای کوچک بی‌سرنشین، فلش حاوی فیلم وارد این کشور می‌کرد.
منبع: یک پزشک
